Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ώθησε τη Δύση να προβεί σε ένα συνδυασμό κυρώσεων και άμεσης στρατιωτικής υποστήριξης του Κιέβου. Στις αρχές της άνοιξης, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους αναζητούσαν τρόπους που θα είχαν ως αποτέλεσμα ρωσικές απώλειες, την καταστροφή ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού και τη μακροχρόνια υποβάθμιση της ρωσικής οικονομίας. Ο πόλεμος είχε φοβερές επιπτώσεις στο παγκόσμιο στερέωμα, αυξάνοντας δραματικά τους κινδύνους από διενέξεις που είχαν καταλαγιάσει για δεκαετίες. Στη «σκιά» του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας, το 19fortyfive.com παρουσιάζει τις πέντε περιοχές που είναι «πυριτιδαποθήκες» ενός πιθανού Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου και ανάμεσά τους βρίσκονται η Ελλάδα και η Τουρκία.
Ουκρανία
Η ανησυχία ότι η Ρωσία μπορεί να κάνει χρήση πυρηνικών για να κερδίσει το χαμένο έδαφος στην Ουκρανία δείχνει να έχει υποχωρήσει από το καλοκαίρι, καθώς ο πόλεμος έχει εκφυλιστεί σε ένα καταστροφικό αδιέξοδο. Παρ’όλα αυτά, μια πιθανή αναζωπύρωση παραμένει στο τραπέζι. Η αδυναμία της Ρωσίας να κάνει σημαντικές προόδους στο πεδίο της μάχης μπορεί να απειλήσει τη σταθερότητα της κυβέρνησης Πούτιν, ωθώντας τη Μόσχα να σκεφτεί μια επικίνδυνη αναζωπύρωση. Ανησυχίες για τη δυνατότητα της Ουκρανίας να συνεχίσει τον πόλεμο μακροπρόθεσμα μπορεί να ωθήσει το Κίεβο να κάνει τις δικές του, επικίνδυνες κινήσεις, ώστε να σπάσει το αδιέξοδο.
Μια επέκταση του πολέμου με το ΝΑΤΟ παραμένει απίθανη μα δυνατή: η ρωσική χρήση πυρηνικών παραμένει αδιανόητη αλλά καθόλου απίθανη. Η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι σύμμαχοί της στην Ευρώπη προσέχουν πάρα πολύ με τους κινδύνους της αναζωπύρωσης, αλλά η Ουάσιγκτον δεν έχει όλα τα χαρτιά στο τραπέζι και είτε το Κίεβο είτε η Μόσχα μπορεί να θελήσουν να αναλάβουν τους κινδύνους μιας ευρύτερης σύγκρουσης, που θα μπορούσε να εξελιχθεί στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ταϊβάν
Οι ανησυχίες για έναν πιθανό πόλεμο μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν έχουν υποχωρήσει τους τελευταίους μήνες, κυρίως λόγω των προβλημάτων της Κίνας με τον κορονοϊό. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ένταση μεταξύ των δυο χωρών παραμένει υψηλή. Η θέληση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να προχωρήσουν σε θερμή υποστήριξη της Ταΐβάν δείχνει πως η Ουάσιγκτον ανησυχεί πραγματικά για μια πιθανή κινεζική επίθεση. Την ίδια στιγμή, τέτοιες δηλώσεις, όπως και κινήσεις εντυπωσιασμού όπως η επίσκεψη Πελόζι στην Ταϊπέι, διακινδυνεύουν μια πιθανή αναβάθμιση από μεριάς Κίνας. Ευτυχώς, υπάρχουν καλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι θα υπάρξει κάποια προειδοποίηση: όπως έγινε με την Ουκρανία, μια κινεζική προετοιμασία για πόλεμο θα είναι φανερή. Όμως οποιαδήποτε σύγκρουση θα κατέληγε να εμπλέκει τις ΗΠΑ και πολύ πιθανόν και την Ιαπωνία, και έτσι θα είχαμε έναν πόλεμο μεγάλων δυνάμεων.
Ελλάδα – Τουρκία
Οπως αναφέρει το 19fortyfive.com, η κρίση που «σιγοβράζει» στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ έχει αφεθεί κατά μέρους από τους συμμάχους εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Πέρυσι, οι εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αυξήθηκαν σημαντικά, σε μεγάλο βαθμό λόγω της δυναμικής στροφής της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας και του γεγονότος ότι το καθεστώς Ερντογάν δοκιμάζεται από εσωτερικές κρίσεις όπως ο πληθωρισμός. Οι διαφωνίες μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για την ενεργειακή εξερεύνηση στο Αιγαίο έχουν οδηγήσει την τρέχουσα ένταση, αν και η εδαφική διαφωνία στην οποία βασίζεται το επιχείρημα υπάρχει εδώ και δεκαετίες, αναφέρει το δημοσίευμα.
Αν και φαίνεται απίθανο ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ να επιτεθεί ανοιχτά σε άλλον σύμμαχο του ΝΑΤΟ, οι προηγούμενες συγκρούσεις έχουν φέρει τις δύο χώρες στο χείλος του πολέμου (και μερικές φορές λίγο πιο πέρα) παρά τις δεσμεύσεις τους στη συμμαχία, γράφει το 19fortyfive.com. Οποιαδήποτε μάχη μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας θα εμπλέκει αμέσως το ΝΑΤΟ και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε κάποιο βαθμό επέμβασης από τη Ρωσία, σύμφωνα με το δημοσίευμα.
Κορεατική Χερσόνησος
Τους τελευταίους μήνες οι εντάσεις μεταξύ Σεούλ και Πιονγκγιάνγκ έχουν αυξηθεί, με τις βορειοκορεατικές προκλήσεις (συχνά οδηγούνται από τις ιδιόρρυθμες εκτιμήσεις του καθεστώτος Κιμ) να προκαλούν επιθετικές απαντήσεις από τον νότο. Η πολιτική του Κιμ Γιονγκ Ουν διακατέχεται από ανυπομονησία, γράφει το 19fortyfive.com και συνεχίζει: «μια ανυπομονησία που ο βορράς αλλά και όλος ο κόσμος αρνείται να πάρει στα σοβαρά παρά τα πυρηνικά όπλα».
Αυτές οι εντάσεις δεν είναι καινούριες, αλλά ιστορικά είχαν περιοριστεί από τον Ψυχρό Πόλεμο και από τη μεταψυχροπολεμική φιλελεύθερη τάξη. Πλέον οι εντάσεις ήρθαν ξανά ενώ η Σεούλ στερεύει από υπομονή για να ανεχθεί τον Κιμ Γιονγκ Ουν που κάνει συνεχώς δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων. Εάν ξεσπάσει πόλεμος, θα μπορούσε γρήγορα να γίνει πιο καταστροφικός από τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, με τα συμβατικά και πυρηνικά όπλα να επιβάλλουν φρικτό τίμημα και από τις δύο πλευρές.
Κίνα – Ινδία
Οι σποραδικές μάχες μεταξύ Κίνας και Ινδίας συνεχίζονται. Αν και τα πραγματικά διακυβεύματα ελέγχου σε μικρά κομμάτια εδάφους σε ένα σχεδόν ακατοίκητο ορεινό έδαφος παραμένουν άπιαστα, ούτε η Κίνα ούτε η Ινδία έχουν υποχωρήσει από τη σύγκρουση. Ενώ οι μάχες έχουν παραμείνει μέχρι στιγμής αρκετά περιορισμένες, η επιθυμία υπεράσπισης του εθνικού κύρους μπορεί γρήγορα να γίνει δηλητηριώδης ακόμη και για τους πιο σοφούς και λογικούς ηγέτες.
Το αν ο Μόντι και ο Σι ταιριάζουν σε μια τέτοια περιγραφή είναι ένα ερώτημα για άλλη μια μέρα, αλλά οι κυβερνήσεις που ηγούνται δεν έχουν καταφέρει να βρουν τρόπο να επιλύσουν τη σύγκρουση. Κάποια στιγμή είτε οι Ινδοί είτε οι Κινέζοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να λύσουν το πρόβλημα μέσω κλιμάκωσης, ένα βήμα που θα μπορούσε να λειτουργήσει όπως είχε προβλεφθεί ή που θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα σε μια πολύ μεγαλύτερη και πιο καταστροφική σύγκρουση.
