Ήταν 23 Ιανουαρίου του 1997 όταν ο 23χρονος τότε Αντώνης Δαγκλής ή ο «Τζακ Αντεροβγάλτης των Αθηνών» ή ο «Δράκος με το αλυσοπρίονο» άκουγε από τον πρόεδρο του δικαστηρίου να καταδικάζεται σε 13 φορές ισόβια και κάθειρξη 25 ετών για τα ειδεχθή εγκλήματά του κατά ιερόδουλων, στις ψυχές και τα σώματα των οποίων «εκδικούνταν» τη μητέρα του, που ήταν εργαζόμενη του αγοραίου έρωτα.
Τις στραγγάλιζε στο βανάκι του
Ο Αντώνης Δαγκλής, ο οποίος είχε γεννηθεί στη Νίκαια το 1974 και ήταν επαγγελματίας οδηγός φορτηγών στην εταιρεία «Πέρλα», τα βράδια έβγαινε με το κλειστό φορτηγάκι του, ένα λευκό Volkswagen, όπου είχε τοποθετήσει και στρώμα κρεβατιού μέσα, και πήγαινε στα σημεία που έκαναν πιάτσα ιερόδουλες. Διάλεγε μια κοπέλα, στην τύχη όπως φαίνεται και όταν ολοκλήρωνε τη σεξουαλική επαφή ή ακόμη και πριν από αυτήν τις στραγγάλιζε. Τις δύο από τις τρεις κοπέλες μάλιστα που στραγγάλισε, στη συνέχεια τις κομμάτιασε αλυσοπρίονο και σκόρπισε τα μέλη τους σε διάφορες περιοχές
Πώς γλίτωσε η Αγγλίδα Αν Χάμσον
Είχε αποπειραθεί να σκοτώσει και άλλες κοπέλες, έτσι πίστευε ο ίδιος, με τις ίδιες να γλιτώνουν από τύχη. Είχαν χάσει τις αισθήσεις τους κατά την προσπάθειά του να τις πνίξει ο ψυχοπαθής δολοφόνος, με αποτέλεσμα να πιστεύει πως είχαν πεθάνει. Μία από αυτές, η Αγγλίδα Αν Χάμσον, είχε καταφέρει να ξεφύγει, όταν του είπε πως έκανε πορνεία μόνο για να καταφέρει να βγάλει το εισιτήριο της επιστροφής της για τη χώρα της. Ο Δαγκλής την είχε εξαναγκάσει σε στοματικό έρωτα λέγοντας της «όλες οι π@@@ες πρέπει να πεθάνουν».
Η πρώτη δολοφονία
Την πρώτη του δολοφονία ο Δαγκλής, είχε ομολογήσει πως είχε κάνει σε ηλικία 18 ετών, με θύμα μία ιερόδουλη, κατά πάσα πιθανότητα αλλοδαπή, τα στοιχεία της οποίας ποτέ δεν έγιναν γνωστά, ούτε όταν οι αστυνομικοί προσπάθησαν ακόμη να βγάλουν άκρη από τα δακτυλικά της αποτυπώματα.
Το τεμαχισμένο σώμα που ξεκίνησε το ανθρωποκυνηγητό
Τον Οκτώβριο του 1995 στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας είχε εντοπιστεί το πτώμα της 29χρονης ιερόδουλης Ελένης Παναγιωτοπούλου. Το άψυχο σώμα της οποίας ήταν σε κάκιστη κατάσταση που συγκλόνισε τους αστυνομικούς όταν το αντίκρισαν. Ο ψυχοπαθής Δαγκλής αφού τη σκότωσε δια στραγγαλισμού όπως είχε δείξει και η ιατροδικαστική εξέταση, τις έβγαλε τα σπλάχνα, τις έκοψε τις θηλές και την τεμάχισε. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε πως ο θάνατός της είχε προέλθει από στραγγαλισμό.
Ο ψυχοπαθής είχε «χτυπήσει» ξανά
Δύο μήνες μετά και δη τα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου του 1995) περαστικοί εντοπίζουν ένα νεκρό γυναικείο σώμα σ’ ένα αδιέξοδο στενό της οδού Ορφέως στον Βοτανικό. Η αστυνομία ήταν βέβαιη πως ο ψυχοπαθής δολοφόνος είχε «χτυπήσει» ξανά. Είχαν βρει μια ημίγυμνη γυναίκα και δίπλα της ήταν πεταμένα τα ρούχα και η τσάντα με τα προσωπικά της αντικείμενα. Ήταν η Αθηνά Λαζάρου, ιερόδουλη στο επάγγελμα στην Αθήνα.
«Αυτός είναι»
Στις πιάτσες οι ιερόδουλες είναι ανάστατες, καθώς καμία δεν ξέρει ποιος είναι ο δολοφόνος και πότε θα «χτυπήσει» ξανά. Σε διάστημα δύο μηνών, συνολικά οκτώ γυναίκες είχαν δεχτεί επίθεση από τον ψυχοπαθή δολοφόνο Αντώνη Δαγκλή που πήγαινε σαν πελάτης. Όσες είχαν γλιτώσει από τον αδίστακτο 23χρονο σπεύσουν στα αστυνομικά τμήματα και περιγράφουν έναν άντρα που κυκλοφορούσε στην Αθήνα με ένα άσπρο βανάκι, που προσπαθούσε να τις στραγγαλίσει. Τον περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια: Νεαρός άνδρας με μελαχρινά σγουρά μαλλιά και καφέ μάτια. Τους δείχνουν φωτογραφίες σεσημασμένων στην ασφάλεια και τον αναγνωρίζουν…. «Αυτός είναι»!
Η παρακολούθηση και η σύλληψη
Οι αρχές ξεκίνησαν άμεσα την παρακολούθησή του και τελικά στις 21 Ιανουαρίου το 1996 τον συνέλαβαν στη Λεωφόρο Ποσειδώνος, τη στιγμή που μιλούσε σε μια ιερόδουλη. Αρχική σκέψη ήταν να τον συλλάμβαναν αυτοφώρω, αλλά φοβήθηκαν μην έχαναν τα ίχνη του. Τον πήγαν άμεσα στο τμήμα, ενώ στο βαν του βρήκαν το στρώμα και ένα κουτί με εργαλεία, μέσα στο οποίο υπήρχε ένας σταυρός, που άνηκε στην άτυχη και δολοφονημένη Ελένη Παναγιωτοπούλου.
«Κάτι έχω… Δεν μπορεί να είμαι καλά»
Ο Δαγκλής ομολόγησε τα εγκλήματα, λέγοντας μάλιστα πως είχε σκοτώσει ακόμη μια γυναίκα που είχε βρεθεί το φθινόπωρο του 1992 στον Καρέα: «Πρέπει να την έλεγαν Καίτη και μάλλον ήταν ξένη», είχε πει, ενώ στους δύο ψυχιάτρους που τον εξέτασαν είχε πει: «Κάτι έχω. Δεν μπορεί να είμαι καλά. Δεν θυμάμαι ούτε τις σκηνές του στραγγαλισμού. Ήμουν θολωμένος. Όταν τύχαινε να ακούσω στην τηλεόραση κάτι για πτώματα που βρέθηκαν, το άκουγα σαν είδηση που δεν με αφορούσε. Τη μάνα μου την αγαπούσα, όμως ποτέ δεν της συγχώρεσα που δούλευε σε ύποπτα μπαρ και σε δουλειές που δεν ήταν ηθικές. Όταν την είχα δει να κάνει έρωτα με έναν άντρα μου ήρθε την πνίξω».
«Δεν έχει το ακαταλόγιστο»
Τον Ιανουάριο του 1997 έγινε η δίκη και οι δικηγόροι του Δαγκλή προσπάθησαν να πείσουν πως ήταν ψυχοπαθής, όμως οι ψυχίατροι δεν το επιβεβαίωσαν: «Μου περιέγραψε τις τρεις ανθρωποκτονίες, απαντούσε ευθέως και ήταν συνεργάσιμος. Δεν τον είδα ιδιαίτερα συντετριμμένο. Πρόκειται για σεξουαλική διαστροφή και από νομικής άποψης αυτό δεν υπάγεται στις διαταραχές των πνευματικών λειτουργιών. Δεν έχει το ακαταλόγιστο», κατέθεσε ψυχίατρος.
Κατά την κατάθεση των μαρτύρων στο δικαστήριο, μία κοπέλα δεν άντεξε και κατέρρευσε.
Η λιποθυμία της μητέρας του στο δικαστήριο
Η μητέρα του Δαγκλή, Φωτεινή, είχε καταθέσει: «Ο σύζυγός μου με χτυπούσε, με έβριζε και χτυπούσε και τα παιδιά που από μωρά ζούσαν αυτά τα πράγματα. Ο Αντώνης ήταν 13 χρόνων όταν πέθανε ο πατέρας του. Δεν τελείωσε το δημοτικό. Η παιδική του ηλικία ήταν στερημένη από αγάπη». Σε κάποια φάση της ακροαματικής διαδικασίας ο Αντώνης Δαγκλής σηκώθηκε και είπε ότι δεν ήθελε να συνεχίσει η μητέρα του. Εκείνη λιποθύμησε και διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Στην αγόρευσή του ο Εισαγγελέας είχε πει: «Ο Δαγκλής είναι ο δράστης. Είναι, όμως, υγιής; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν είναι ψυχοπαθής. Δεν του αρμόζει κανένα ελαφρυντικό».
Η παραδοχή: «Είχα επιτεθεί και στη μνηστή μου»
Στην απολογία του ο δολοφόνος παραδέχτηκε τα εγκλήματά του: «Έκανα λάθη κι έχω μετανιώσει. Πήγαινα να κάνω μία σεξουαλική επαφή και γινόταν το αντίθετο. Ίσως αυτό που είχα δει με τη μητέρα μου… Να ξέσπαγα σε αυτές τις γυναίκες. Στην αρχή της διαδικασίας είπα για ανθρωποκτονία… Δεν ήμουν καλά. Αυτή τη στιγμή δεν τα θυμάμαι. Ομολογώ τις πράξεις μου, ήμουν εκτός εαυτού. Τεμάχισα το πτώμα μάλλον από μίσος. Ενεργούσα τυφλά. Πολλά δεν τα καταλάβαινα Είχα πάει και σε οίκους ανοχής και προσπάθησα να στραγγαλίσω γυναίκες. Τις μισούσα και εκδικιόμουν πάνω τους τη μητέρα μου. Εξακολουθούν να τις μισώ. Άκουγα φωνές. Στον ύπνο μου άκουγα φωνές. Από τότε που ήμουν φαντάρος είχα πάθει κρίση δύο φορές. Με πήγαν στο νοσοκομείο. Επιτέθηκα το 1992 και πάντα είχα επιθετικότητα. Με τη μνηστή μου έκανα έρωτα κι είχα κάνει και μία επίθεση και σε αυτήν. Πήγα να την πνίξω αλλά την τελευταία στιγμή συγκρατήθηκα. Τη μητέρα μου την αγαπάω. Την έχω συγχωρήσει. Τη συγχώρησα τώρα, που είναι στη φυλακή. Δεν θυμάμαι τις γυναίκες, μου έρχονταν ξαφνικά θόλωνα. Πήγαινα στον Ολυμπιακό, στα γήπεδα. Είχα εκδηλώσεις έξω από τα όρια τσακωμούς κλπ. Εγώ τις σκότωσα. Δεν ξέρω πως νιώθω τώρα»…
Αναίρεσε την απολογία του
Στην επόμενη συνεδρίαση του δικαστηρίου ζήτησε το λόγο και είπε προς έκπληξή όλων: «Αναιρώ ό,τι είπα στην απολογία μου. Δεν κατάλαβα τι είπα, ήμουν υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων. Δεν δέχομαι καμία κατηγορία. Μόνο τον ένα φόνο της Αθήνας Λ. έκανα και όσα είπα στην αρχή. Δεν κατάλαβα τι είπα στην απολογία μου. Τα έμαθα από τα κανάλια και τις εφημερίδες».
Παρ’ όλα αυτά το δικαστήριο είχε καταλήξει: Ο Αντώνης Δαγκλής καταδικάστηκε 13 φορές σε ισόβια κάθειρξη και σε πρόσκαιρη κάθειρξη 52 χρόνων και 9 μηνών για τρεις ανθρωποκτονίες από πρόθεση, έξι απόπειρες ανθρωποκτονίας, 10 ληστείες με πρόθεση και με την επιβαρυντική περίπτωση της ιδιαίτερης σκληρότητας την παράνομη οπλοφορία και την προσβολή μνήμης τεθνεώτος. Λίγο πριν επιστρέψει στη φυλακή, ρωτήθηκε από δημοσιογράφους αν καταλαβαίνει τι σημαίνει 13 φορές ισόβια και απάντησε: «Ναι, μία φορά ισόβια».
Αυτοκτόνησε στο κελί 33
Ο Δαγκλής στη φυλακή είχε κάνει απόπειρες αυτοκτονίας αλλά τον προλάβαιναν τελευταία στιγμή. Το Σάββατο 2 Αυγούστου 1997 ξημερώματα, ο φύλακας του Ψυχιατρικού Καταστήματος των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού πήγε για έλεγχο στο κελί 33 και βρήκε τον Αντώνη Δαγκλή νεκρό, απαγχονισμένο με σεντόνι από τα κάγκελα του κελιού. Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για καθαρή αυτοκτονία.
Στον ίδιο θάλαμο ήταν κρεμασμένος ακόμα ένας κρατούμενος, ο Γιώργος Μακρίδης 28 χρονών που εξέτιε ποινή επταετούς κάθειρξης για απόπειρα ανθρωποκτονίας σωματικές βλάβες οπλοφορία και οπλοχρησία. Θεωρήθηκε περίεργο το γεγονός ότι και οι δύο βρέθηκαν απαγχονισμένοι στο ίδιο κελί. Πιθανολογήθηκε ότι το είχαν συναποφασίσει και εκεί μέσα στο κελί 33 το ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού γράφτηκε το τραγικό τέλος!
