Σε μια χώρα που θα βρίσκεται για τα επόμενα χρόνια στον πυρήνα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, οι υπηρεσίες των Δήμων φαίνεται να έχουν τραβήξει χειρόφρενο κάπου στα μέσα της 3ης. Κάτι η αδυναμία προσέγγισης των νέων αντικειμένων, κάτι η αδυναμία των ίδιων των διοικήσεων να προχωρήσουν μπροστά, καθιστούν το κράτος να φαντάζει ανυπόλογο σε υπογραφές που κατά βάση συνδέονται άρρηκτα με τον τρόπο που λειτουργούν ή προετοιμάζονται να λειτουργήσουν σήμερα οι Δήμοι.
Και παρότι σε παρόμοιες καταστάσεις κατά το παρελθόν, στη σύγκρουση των τελευταίων με την κεντρική εξουσία, το τεκμήριο αρμοδιότητας συνέτρεχε πάντα υπέρ τους… αυτή τη φορά έρχονται αντιμέτωποι με μια αντιστροφή πραγματικότητα. Όπως φανερώνουν τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Παρατηρητηρίου Περιφερειακών Πολιτικών, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το ΕΛΙΑΜΕΠ και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, πόροι προς εκμετάλλευση που διατέθηκαν μέσω του προγράμματος ανάπτυξης «Αντώνης Τρίτσης» είτε αφέθηκαν στην τύχη τους, είτε χρησιμοποιήθηκαν για λάθους σκοπούς.
Έτσι, ενώ μετά από 2 χρόνια πανδημικής κρίσης οι Δήμοι θα έπρεπε να βρίσκονται σε ένα καλό επίπεδο ψηφιοποίησης των υπηρεσιών τους και να αποτελούν και την πρώτη «ανέπαφη» επαφή του πολίτη με το δημόσιο, οι περισσότεροι από αυτούς χάθηκαν, όπως φαίνεται, στην μετάφραση και χρησιμοποίησαν τις δυνατότητες του διαδικτύου εξοικονομώντας άλλα οφέλη. Με μοναδική εξαίρεση τον δήμο της Αθήνας και τον δήμο Αιγιαλείας, ένα ποσοστό της τάξης του 80% των δήμων χρησιμοποίησε αναπτυξιακά χρήματα για να αναβαθμίσει τις ιστοσελίδες του, χωρίς να δημιουργήσει αυτοματοποιημένες υπηρεσίες μέσα από αυτές. Αντ’ αυτού, φρόντισε να δημιουργήσει λογαριασμούς κοινωνικών δικτύων χωρίς οδηγίες χρήσης από τους δημόσιους φορείς, με σκοπό την έξωθεν εικόνα εν όψει εκλογών.
Πρόσφατα, μάλιστα, η εφημερίδα «Καθημερινή», σε πρωτοσέλιδο της (24-02-23) αναφέρθηκε σε κράτος δύο ταχυτήτων, στοχοποιώντας καταστάσεις σε Δήμους, αναφερόμενη σε «αρχαϊκές διαδικασίες ώστε να δικαιολογούν κάποιοι θέσεις στο οργανόγραμμα» Ένα οργανόγραμμα, όμως, που πρέπει να τηρηθεί σωστά πάση θυσία, για να αποκτήσουν οι τοπικές κοινωνίες πρόσβαση στις δράσεις της νέας περιόδου. Και εδώ, αν οι παρούσες διοικήσεις των δήμων δεν ξεπεράσουν τον εαυτό τους, θα ξεπεραστούν από την ίδια την ιστορία.