Η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει ότι είναι διατεθειμένη να συγκρουστεί με τις παθογένειες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και να τις καταργήσει
Του Γιάννη Ντσούνου
Δυστυχώς η χώρα ζει και βιώνει μία εθνική τραγωδία. Δυστυχώς όλοι καλούμαστε να διαχειριστούμε αυτόν τον πόνο και την οργή που μας διακατέχει από τον άδικο χαμό 57 ψυχών στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Και όλοι τώρα ζητούν το αυτονόητο: απαντήσεις και απονομή δικαιοσύνης ώστε αφενός να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι όποιοι και αν είναι αυτοί, αφετέρου να διασφαλίσουμε ότι δεν θα ξανασυμβεί ποτέ παρόμοιο περιστατικό. Την ευθύνη προφανώς και έχει το πολιτικό σύστημα, το οποίο καλείται να αποκαταστήσει και την δική του αξιοπιστία απέναντι στους πολίτες. Ξεπερνώντας όλες τις ισοπεδωτικές φωνές λαϊκισμού, ακραίων απόψεων, αλλά και των λυπηρών πραγματικά προσπαθειών κάποιων να συμψηφίσουν γεγονότα, θα σταθούμε στον τρόπο που οφείλει η κυβέρνηση να σταθεί απέναντι στους πολίτες μετά από αυτήν την ανείπωτη τραγωδία.
Η κυβέρνηση λοιπόν καλείται να αποδείξει…
Καλείται να αποδείξει πολλά πράγματα και το οφείλει αυτό στους πολίτες. Αρχικά υπήρξε η συγγνώμη από την πλευρά του πρωθυπουργού, του υπουργού Επικρατείας, αλλά και άλλων στελεχών της κυβέρνησης, ενώ στο κάδρο της αποδοχής ευθυνών μπήκε και ο πρώην υπουργός Μεταφορών που παραιτήθηκε από την θέση του λίγες ώρες μετά το τραγικό συμβάν. Αυτά, ωστόσο, είναι γεγονότα και ουδείς θα μείνει μόνο σε αυτά, γιατί όπως είπαμε η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει.
Απτές αποδείξεις
Αρχικά να αποδείξει ότι θα διευκολύνει και θα συνδράμει με κάθε τρόπο την δικαστική έρευνα, η οποία πρέπει να διαπεράσει όλα τα «στρώματα» διοίκησης του Οργανισμού, δηλαδή από τους πολιτικούς προϊσταμένους έως την διοίκηση και τους υπαλλήλους. Και η απόδειξη θα είναι η άμεση ολοκλήρωση της έρευνας, η οποία θα δώσει απαντήσεις σε ένα προς ένα τα ερωτήματα που έχουν τεθεί στον δημόσιο διάλογο. Και όχι να επαναληφθούν καταστάσεις του παρελθόντος, όπου τα αποτελέσματα των ερευνών και η απονομή δικαιοσύνης καθυστέρησαν.
Η κυβέρνηση πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι όλες οι διαβεβαιώσεις που δόθηκαν μετά την τραγωδία ότι τα τρένα θα επαναλειτουργήσουν με ασφάλεια θα γίνουν πράξη. Ότι το σύστημα ασφάλειας των σιδηροδρόμων θα τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατό, ότι θα ενισχυθεί το δυναμικό του προσωπικού, ότι θα δαπανηθούν χρήματα για την ασφάλεια του δικτύου και την προστασία του από τις κλοπές. Και η απόδειξη θα είναι σε μικρό χρονικό διάστημα να παρουσιαστεί στους πολίτες ένα ασφαλές σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο θα μπορούν να εμπιστευτούν.
Σύγκρουση με τις παθογένειες
Και τέλος η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει ότι είναι διατεθειμένη να συγκρουστεί με τις παθογένειες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και να τις καταργήσει. Και όχι μόνο να τις καταργήσει, αλλά να δημιουργήσει και εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να μην ξαναδημιουργηθούν. Και η απόφαση για να γίνει αυτό είναι καθαρά πολιτική και χρειάζεται πολιτικό σθένος. Η κοινωνία και οι πολίτες έχουν την κριτική ικανότητα να αντιληφθούν ποιος επιθυμεί να αλλάξει μια «αρρωστημένη νοοτροπία», μια «αρρωστημένη κατάσταση» και ποιος ενδεχομένως επιθυμεί να την συντηρεί. Και θα εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους στην κριτική τους απέναντι και στις αποδείξεις, αλλά και απέναντι στα έργα και όχι τα λόγια. Επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, που βαραίνει πρωτίστως την κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος είναι να γίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα πράξη αυτό που ακούσαμε και από τα χείλη του πρωθυπουργού: «Μέχρι τέλους».
