Αθηνά Κοσσυβάκη: Καθηγήτρια δημόσιου σχολείου κάνει εθελοντικά μαθήματα γαλλικών σε μαθητές για να πάρουν πτυχίο!
Το κουδούνι λήξης του σχολικού ωραρίου χτυπάει στο 7ο γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Η Αναστασία, μαθήτρια της Γ´ Γυμνασίου και άλλοι οκτώ μαθητές και μαθήτριες γυμνασίου και λυκείου δεν επιστρέφουν στο σπίτι, αλλά παραμένουν στην αίθουσα διδασκαλίας, καθώς προετοιμάζονται για τις εξετάσεις γλωσσομάθειας της γαλλικής γλώσσας. Οι οικογένειες τους, δεν χρειάζεται να δαπανήσουν ούτε ένα ευρώ σε φροντιστήριο, καθώς η καθηγήτρια γαλλικών του σχολείου τους Αθηνά Κοσσυβάκη, προσφέρει απλόχερα τον ελεύθερο χρόνο της για να παραδίδει μαθήματα, εθελοντικά, στους μαθητές της, διά ζώσης και διαδικτυακά ακόμη και τις Κυριακές.
«Πιστεύω στο δημόσιο σχολείο. Αγαπώ τη δουλειά μου. Θεωρώ ότι σκοπός μου πρέπει να είναι η διάδοση της γαλλικής γλώσσας και κουλτούρας, ακόμα και στο δημόσιο σχολείο, όπου η διδασκαλία της γαλλικής ως β’ ξένης γλώσσας, με μόνο δύο ώρες την εβδομάδα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια», τονίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η καθηγήτρια γαλλικών Αθηνά Κοσσυβάκη και εξηγεί πως, κάθε χρόνο, προσκαλεί τους μαθητές της να την ακολουθήσουν σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Να καλύψουν τα κενά της ύλης και να τους προετοιμάσει για τις εξετάσεις.
Ευτυχώς υπάρχουν οι άνθρωποι-εκπαιδευτικοί
«Είμαι πολύ περήφανη που φοιτώ σε αυτό το σχολείο που υπάρχουν τόσο αξιόλογοι καθηγητές, όπως είναι η καθηγήτριά μας κυρία Κοσσυβάκη», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αναστασία, μαθήτρια της Γ´ Γυμνασίου και προσθέτει: «νιώθω ευγνώμων που κάνει όλη αυτή την προσπάθεια, που τη βλέπουμε και την αναγνωρίζουμε και εμείς οι μαθητές. Πρέπει να παραδειγματιζόμαστε από αυτούς τους ανθρώπους, γιατί ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι εκπαιδευτικοί». Όπως η ίδια εκμυστηρεύεται, «αν διαβάζαμε μια φορά για να αποκτήσουμε ένα πτυχίο, σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να προσπαθήσουμε για να τα καταφέρουμε δέκα φορές παραπάνω, για να τη βγάλουμε ασπροπρόσωπη. Την ευχαριστούμε πολύ, μέσα από την καρδιά μας, για την ευκαιρία που μας δίνει».
Η επιτυχία των μαθητών μου είναι η ανταμοιβή
«Εισπράττω την αγάπη, την εκτίμηση, την αναγνώριση από τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Αυτό έχει πολύ μεγάλη αξία για εμένα», υπογραμμίζει και με πλατύ χαμόγελο, λέει: «Χαίρομαι απίστευτα, κάθε φορά την ημέρα που ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Χαίρομαι καθώς ο κόπος ο δικός μου και κυρίως των παιδιών έπιασε τόπο. “Τα καταφέραμε”, λέω μέσα μου και αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για τα “παιδιά” μου. Και έχουμε κάθε χρόνο επιτυχίες».
Ευγνωμοσύνη που νοιάζεται και αγαπάει τα παιδιά μας
Η μητέρα της Αναστασίας, Στέλλα Κάρτα, επισημαίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Εκπλαγήκαμε ευχάριστα γιατί υπάρχουν και αυτοί οι εκπαιδευτικοί, που είναι πάνω από όλα παιδαγωγοί και άνθρωποι. Βάζοντας πάνω από οποιοδήποτε προσωπικό όφελος, τη μόρφωση των παιδιών μας. Αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο και μάλιστα αφιλοκερδώς». «Μόνο θαυμασμό για αυτήν την αξιέπαινη προσπάθεια της καθηγήτριάς μας, που δίνει την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να αποκτήσουν ένα πτυχίο ακόμη, χωρίς να χρειάζεται, εμείς οι γονείς, να ξοδέψουμε χρήματα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα μεγάλο μπράβο σε αυτόν τον άνθρωπο που νοιάζεται και αγαπάει τα παιδιά μας», αναφέρει με ευγνωμοσύνη.
Έχοντας πάντα τη θετική ανταπόκριση και στήριξη της διεύθυνσης του σχολείου της, όπως εξηγεί η κ. Κοσσυβάκη, από τον Σεπτέμβριο του 2014, οπότε τοποθετήθηκε οργανικά στο 7ο γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, προετοιμάζει μαθητές της γ’ γυμνάσιου, εκτός σχολικού ωραρίου, δωρεάν στον χώρο του σχολείου για τις εξετάσεις του κρατικού πιστοποιητικού γλωσσομάθειας. Κάτι που έκανε και τα προηγούμενα χρόνια, σε άλλα σχολεία από τα οποία έχει περάσει. Όπως διευκρινίζει η καθηγήτρια γαλλικών, τα μαθήματα γίνονται εκτός σχολικού ωραρίου, διά ζώσης μέσα στην εβδομάδα και εξ αποστάσεως τα Σαββατοκύριακα, κυρίως όταν πλησιάζουν οι ημερομηνίες των εξετάσεων. Με παράπονο, ωστόσο, λέει πως, «το δημόσιο σχολείο είναι ένας αρκετά παρεξηγημένος θεσμός. Όλοι όμως οι καθηγητές που το υπηρετούμε πιστά, το κάνουμε με ανιδιοτέλεια. Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς πως σηκώσαμε το βάρος της εξ αποστάσεως διδασκαλίας στη διάρκεια της καραντίνας».