Στα 93 της έτη έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη σχεδιάστρια μόδας Μέρι Κουάντ, που θεωρείται η δημιουργός της μίνι φούστας. Η οικογένειά της σε ανακοίνωση αναφέρει ότι «πέθανε ήσυχα στο σπίτι της στο Σάρεϊ, σήμερα το πρωί». Η Μέρι Κουάντ, ήταν κεντρικό πρόσωπο των Swinging Sixties και μία από τις γνωστότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα, ανέφερε η οικογένειά της σε ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι υπήρξε εξαιρετικά καινοτόμα. Γεννημένη το 1930 στο Λονδίνο, ως κόρη Ουαλών εκπαιδευτικών, φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Γκόλντμισθς, το διάστημα 1950-1953, ενώ έμαθε κοπτική και ραπτική σε νυχτερινό σχολείο.
Το 1955 εργάστηκε για μερικούς μήνες σε ένα μαγαζί με καπέλα στο Λονδίνο. Στα τέλη της χρονιάς, μαζί μαζί με τον μετέπειτα σύζυγό της, Αλεξάντερ Πλάνκετ Γκριν, άνοιξε την πρώτη της μπουτίκ, το «Bazaar» στην King’s Road στο Τσέλσι του Βόρειου Λονδίνου. Εκείνη την εποχή, η συνοικία γνώριζε μεγάλη άνθηση. Το κατάστημα έγινε σύντομα τόπος συνάντησης των Beatles ή των Rolling Stones, της Μπριζίτ Μπαρντό, της Οντρεϊ Χέμπορν.
Καθιέρωσε το μίνι και τα σορτς
Η Μέρι Κουάντ καθιέρωσε τα μίνι φορέματα και τις μίνι φούστες, σε απλές γραμμές και ζωηρά χρώματα. Αλλά οι γυναίκες τής οφείλουν επίσης το σορτς, τα hot-pants, τα πλαστικά αδιάβροχα, την αδιάβροχη μάσκαρα, τις κασετίνες του μακιγιάζ. «Τα ρούχα μου κόλλαγαν στη μόδα των εφήβων, στην pop, στα μπαρ του εσπρέσο, στα κλαμπ της τζαζ», έγραφε στην πρώτη της αυτοβιογραφία «Quant by Quant» που κυκλοφόρησε το 1965. Το 1966 παρουσίασε τη σειρά καλλυντικών της, ενώ τιμήθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ με το παράσημο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και εισήχθη στο Fashion Hall of Fame. Οι δημιουργίες της ξεπέρασαν τα στενά σύνορα του Ηνωμένου Βασιλείου και βρήκαν μεγάλη απήχηση σε ΗΠΑ και Ιαπωνία.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970 και του 1980 επικεντρώθηκε στα προϊόντα οικιακής κατανάλωσης και στα προϊόντα καλλωπισμού. Ήταν παντρεμένη με τον Αλεξάντερ Πλάνκετ Γκριν και απέκτησαν έναν γιο. Ο σύζυγός της πέθανε το 1990 και η ίδια ζούσε στην εξοχική της κατοικία στο Σάρεϊ. Τον Δεκέμβριο του 2014 τιμήθηκε με τον τίτλο της Ντέιμ, που αποτελεί τιμητικό τίτλο ιπποτικού τάγματος για γυναίκες.
Η ιστορία της μίνι φούστας
Η εμφάνιση της μίνι φούστας (mini-skirt) θεωρήθηκε μία ακόμη ανατρεπτική πράξη, από τις πολλές που έφερε η δεκαετία του ’60. Το μίνι εκδημοκρατικοποίησε τη μόδα, απελευθέρωσε τη γυναίκα και προκάλεσε τα πρώτα «εγκεφαλικά» στους άνδρες. Τα συντηρητικά πνεύματα αντέδρασαν έντονα στην αρχή, αλλά στο τέλος υποκλήθηκαν στη νέα μόδα. Μέχρι και η δική μας χούντα προσπάθησε δια του Στυλιανού Παττακού να απαγορεύσει το μίνι, αλλά πολύ γρήγορα αναγνώρισε το μάταιο της προσπάθειάς της. Η μίνι φούστα είχε γίνει καθεστώς.
Το μίνι δεν είναι ανακάλυψη της δεκαετίας του ’60. Μινιφορούσες υπήρχαν στην Αρχαία Σπάρτη («φαινομηρίδες»), σε φυλές της Κίνας και της Αφρικής από τα μεσαιωνικά χρόνια. Κάποιοι ιστορικοί της μόδας εντάσσουν και την ένδοξη φουστανέλα στην κατηγορία του μίνι. Το 1926 η Αμερικανίδα τραγουδίστρια Ζοζεφίν Μπέικερ τόλμησε να εμφανισθεί σε κλαμπ του Παρισιού μ’ ένα καυτό μίνι, φτιαγμένο από μπανάνες. Τη δεκαετία του ’50 μπορούσε να δει κάποιος μινι σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, στα γήπεδα του τένις και στα παγοδρόμια. Μίνι φορούσαν οι χορεύτριες και οι τσιρλίντερς.
Πώς πήρε το όνομά της
Η επιβολή και η διάδοση της μίνι φούστας είναι συνδεδεμένη με την Αγγλίδα σχεδιάστρια και επιχειρηματία Μαίρη Κουάντ (γ. 1934). Η Κουάντ διατηρούσε την μπουτίκ Bazaar στο Τσέλσι του Λονδίνου και από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 άρχισε να πειραματίζεται με το μήκος της φούστας. Η ληξιαρχική πράξη γέννησης του μίνι θεωρείται η 10η Ιουλίου 1964, όταν η 30χρονη Κουάντ παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη της κολεξιόν με μίνι φούστες και προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στον κόσμο της μόδας. Η ονομασία «μίνι» προέρχεται από το αγαπημένο της αυτοκίνητο, μάρκας Μίνι Κούπερ.
Επιδίωξη της Κουάντ ήταν να φτιάξει ένα πρακτικό και συνάμα απελευθερωτικό ρούχο για τη γυναίκα, που «να τις επιτρέπει να τρέξει για να προλάβει το λεωφορείο». Η ίδια αναγνωρίζει ότι το μίνι το ανακάλυψαν οι πελάτισσές της. «Έρχονταν στο μαγαζί για να προβάρουν μια φούστα και μου έλεγαν να την κάνω όλο και πιο κοντή». Την πατρότητα του μίνι διεκδίκησαν και διεκδικούν ακόμη δύο σχεδιαστές, ο γάλλος Αντρέ Κουρέζ (1923 – 2016) και ο άγγλος Τζον Μπέιτς (γ. 1938).
Τη δεκαετία του ’70 η βιομηχανία της μόδας ξαναγύρισε στα πιο μακριά φορέματα, το μίντι και το μάξι, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 το μίνι επέστρεψε δυναμικά. Το μόνο που αμφισβητεί την κυριαρχία του στις μέρες μας είναι το «καυτό σορτς» (hot pants), δημιουργία κι αυτό της Μαίρης Κουάντ από τη δεκαετία του ’60.
