Δέσποινα Γερουλάνου: Θλίψη για τον ξαφνικό θάνατο της γυναίκας που ταύτισε τη ζωή της με το Μουσείο Μπενάκη
Ο Παύλος Γερουλάνος επέλεξε τον λογαριασμό του στο Facebook για να πει το τελευταίο αντίο στην αδερφή του Δέσποινα η οποία «έφυγε» το απόγευμα της Τρίτης μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας ιδιωτικού θεραπευτηρίου της Αθήνας, με λοίμωξη του αναπνευστικού. «Αντίο αδελφούλα μου… Σ´ αγαπώ πολύ. Αντίο», έγραψε στην ανάρτησή του ο κ. Γερουλάνος την οποία συνόδευσε με το τραγούδι The Host of Seraphim του συγκροτήματος Dead can dance. Η κηδεία της Δέσποινας Γερουλάνου θα πραγματοποιηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο και στη συνέχεια η σορός της θα αποτεφρωθεί.
Δέσποινα Γερουλάνου. λίγα λόγια
Η υγεία της Δέσποινας Γερουλάνου κλονίστηκε μετά τον θάνατο του πολυαγαπημένου της συζύγου, το 2019, οπότε και άρχισε να ταλαιπωρείται από τα συμπτώματα μιας αυτοάνοσης ασθένειας, της ιδιοπαθούς πνευμονικής ίνωσης η οποία και κατέστησε ιδιαίτερα ευπαθή τον οργανισμό της.
Παρόλα αυτά δεν δίστασε να αναλάβει τον εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο της Προέδρου της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» η οποία έκανε την λαμπερή τελετή έναρξή της το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου συγκεντρώνοντας ιδιαίτερα θετικά σχόλια από όσους την παρακολούθησαν σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει το τελευταίο της, γιγαντιαίο αυτό εγχείρημα να ολοκληρώνεται. Η Δέσποινα Γερουλάνου, ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη και αδερφή του Παύλου Γερουλάνου.
Απόγονος των Μπενάκηδων, κόρη του Μαρίνου Γερουλάνου και της Αιμιλίας Γερουλάνου-Καλλιγά, εγγονής του Αντώνη Μπενάκη, η Δέσποινα Γερουλάνου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Θεάτρου Τέχνης (Θέατρο Τέχνης) Κάρολος Κουν. Εργάστηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο, από το 1983 έως το 1990, με τον Δημήτρη Χορν, τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, κ.ά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα ζωγραφικής, γλυπτικής και κοσμημάτων στο Παρίσι και το 1992 οργάνωσε την πρώτη της ατομική έκθεση κοσμημάτων στην Αθήνα. Ακολούθησαν περισσότερες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Από το 1994 ήταν υπεύθυνη για τα Πωλητήρια του Μουσείου Μπενάκη, αναδιαμορφώνοντας το πωλητήριο στο παλιό κτίριο του Μουσείου και ιδρύοντας τρία νέα, ενώ παράλληλα σχεδίαζε αντικείμενα και προωθητικό υλικό για όλα τα πωλητήρια. Επιμελήθηκε εκθέσεις και εκδηλώσεις εφαρμοσμένων τεχνών και design, μεταξύ των οποίων οι σειρές «Αναζητήσεις στην Ύλη» και «Η Βιτρίνα της Κριεζώτου. Ένας Καλλιτέχνης Προτείνει», αναδεικνύοντας σημαντικούς εκπροσώπους των εφαρμοσμένων τεχνών και του design στην Ελλάδα.
Ήταν μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη και εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Πολιτιστικό Συμβούλιο του Michelangelo Foundation for Creativity and Craftsmanship.
Δέσποινα Γερουλάνου, συλλυπητήρια μηνύματα
Λίνα Μενδώνη,
«Είναι πραγματικά οδυνηρή η απώλεια της Δέσποινας Γερουλάνου, μιας φίλης, μιας γυναίκας δραστήριας, που μαγνήτιζε τον συνομιλητή της με την παιδεία, την ευγένεια και την ευφυία της. Η Δέσποινα τίμησε τη μεγάλη της οικογενειακή παράδοση, ως απόγονος της οικογένειας Μπενάκη και ασχολήθηκε με τον Πολιτισμό σε ένα πλήθος δραστηριοτήτων και από πολλές θέσεις, πάντοτε με πάθος, ορμή, νέες ιδέες, ευρηματικότητα και αποτελεσματικότητα. Οι σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και στο Θέατρο Τέχνης, τα μαθήματα ζωγραφικής, γλυπτικής και κοσμήματος, διεύρυναν ακόμη περισσότερο τους ανοιχτούς ορίζοντες που απέκτησε μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον, όπου τα γράμματα, οι τέχνες, η αγάπη για τις συλλογές και την παράδοση, είχαν πάντοτε κεντρικό ρόλο.
Η συνεισφορά της στο εκθεσιακό πρόγραμμα του Μουσείου Μπενάκη, στον τρόπο, με τον οποίο ανανεώθηκε ο σχεδιασμός των εκθέσεων, ήταν καθοριστική. Εξέφρασε τη δοτικότητα που τη χαρακτήριζε ως προσωπικότητα, αναλαμβάνοντας μια εξαιρετικά δύσκολη θέση, τη θέση του Προέδρου του Δ.Σ. της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, και υπερέβαλε εαυτήν, ώστε η Ελευσίνα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του θεσμού. Δούλεψε σκληρά, αντιμετώπισε προβλήματα και προκλήσεις, έδωσε λύσεις. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη συνεργασία μας. Της χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα κατάφερε. Την ευχαριστώ για τη φιλία της και για όλα όσα μας προσέφερε. Βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένειά της, στην Αιμιλία, τον Παύλο, την Ειρήνη, τη Μαρίνα και στους πολλούς της φίλους».
Νικόλας Γιατρομανωλάκης,
«Με συντριβή αναγκαζόμαστε σήμερα να αποχαιρετήσουμε την Δέσποινα. Την δημιουργική, δυναμική, αστεία, υπερδραστήρια, γοητευτική Δέσποινα που δεν δίστασε ούτε λεπτό να πει το ναι στην τεράστια πρόκληση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ελευσίνας, που πάντοτε έβαζε το μουσείο Μπενάκη, την Πολιτιστική, τους φίλους της πάνω από την υγεία της. Η Δέσποινα ήταν μια δύναμη της φύσης και αυτό το κάνει ακόμα πιο αδιανόητο ότι χάθηκε τόσο πρόωρα, αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο κενό. Τα βαθιά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της και σε όλους της τους φίλους. Ήταν τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί της».
