Την διαφορά της αυτοδιοίκησης από την αυτονόμηση την έχουν επισημάνει πολλοί Υπουργοί μέχρι στιγμής από όποια κυβέρνηση και αν πέρασε από αυτόν τον τόπο τα τελευταία χρόνια. Σε περιπτώσεις όπως αυτές των Πανεπιστημίων, για παράδειγμα, το παραπάνω ξεκαθάρισμα ακούστηκε πολλές φορές από τα χείλη της Ν. Κεραμέως, με τον ΣΥΡΙΖΑ να στέκεται απέναντι, παρότι κατά το παρελθόν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε την ίδια ειδοποιό διαφορά, με τον Στ. Κοντονή στη θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού. Εν έτει 2015, για τις Ποδοσφαιρικές ενώσεις ο κ. Κοντονής είχε απορρίψει την αυτονόμησή τους, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως: «Άλλο πράγμα είναι η αυτοδιοίκηση και άλλο η αυτονόμηση». Θέτω τα παραπάνω παραδείγματα μεταξύ των 2 βασικών, αλλά εκ διαμέτρου αντίθετων πολιτικών κομμάτων, για να προσδιορίσω πως η διαφορά της αυτονομίας με την αυτοδιοίκηση δεν είναι κομματική, ούτε καν πολιτική… Είναι ουσιαστική! Όποιος ακροβατεί στις 2 παραπάνω έννοιες το κάνει λοιπόν εκ συνειδήσεως και όχι εκ πεποιθήσεως.
Στην περίπτωση των Δήμων ακροβάτες των παραπάνω συνηθίζεται να είναι οι λεγόμενοι «πρώτοι δημότες» ανάλογα πάντα με το συμφέρον της «ομάδας» τους. Πόσους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης έχουμε δει να δρουν αυτόνομα σε κεντρικά θέματα που αφορούν, για παράδειγμα, την αξιοποίηση κονδυλίων, ενώ δεν θα έπρεπε; Και πόσους από αυτούς έχουμε δει να λειτουργούν διοικώντας με τις αρχές της κεντρικής διοίκησης, παρότι θα έπρεπε να λειτουργούν και λίγο «αυτόνομα» για το συμφέρον των δημοτών τους; To παραπάνω μπέρδεμα εναπόκειται δυστυχώς στην κρίση των εκάστοτε δημάρχων και αποτελεί έναν γόρδιο δεσμό που, αν δεν λυθεί, ίσως θα πρέπει να κοπεί μια και καλή.
Σκεφτείτε μόνο πως οι «ανεξάρτητοι» από την κεντρική διοίκηση δήμοι εναποθέτουν ήδη τις λανθασμένες κινήσεις τους σε θέματα κεντρικής πολιτικής, παρότι εναπόκεινται σε αυτούς μέσω αποφάσεων που ελήφθησαν αυτόνομα πίσω από κλειστές Οικονομικές επιτροπές. Λανθασμένες κινήσεις που Επιτροπές Κατοίκων, Συλλογικότητες, Φορείς, Αντιπολίτευση θα αναγκαστούν ακόμη και με την προσφυγή στον Νόμο να διορθώσουν εν όψει προεκλογικής περιόδου του Κοινοβουλίου και εν συνεχεία των δήμων. Το ποιος θα χρεωθεί την ήττα στο τέλος θα πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό. Και αυτό σίγουρα δεν έχει να κάνει με κανένα Θεσμό, έχει να κάνει με πρόσωπα που διαχειρίστηκαν λανθασμένα βασικές έννοιες. Γιατί οι δήμοι πρέπει να διοικούνται σωστά για το συμφέρον των δημοτών τους και όχι για το συμφέρον των διοικούντων τους!