Μπορεί μια αγαπημένη συνήθεια όπως το μπάρμπεκιου με φίλους και λαχταριστούς μεζέδες να αποδειχθεί απειλητική για την υγεία;
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στις αρθρώσεις, προκαλώντας τους σταδιακά βλάβη, η οποία επηρεάζει επίσης τον χόνδρο και τα οστά της περιοχής. Οι περιοχές του σώματος που επηρεάζονται περισσότερο από το αυτοάνοσο νόσημα είναι τα χέρια, οι καρποί και τα πόδια, προκαλώντας συμπτώματα, όπως πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία. Η ακριβής αιτία αυτής της πάθησης παραμένει ασαφής, ωστόσο, σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, πιστεύεται ότι οφείλεται σε μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση γενετικών παραγόντων, φύλου, ηλικίας, αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το κάπνισμα, η διατροφή και ο τρόπος ζωής.
Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Maryland, αναζητώντας τα πιθανά αίτια που δυνητικά πυροδοτούν το αυτοάνοσο νόσημα σε έναν οργανισμό, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι συνήθειες όπως το μπάρμπεκιου θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποτελούν έναν παράγοντα που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Όπως εξηγούν στη σχετική δημοσίευση στο BMJ Open, η βλαβερή διάσταση του μπάρμπεκιου οφείλεται σε ένα είδος περιβαλλοντικών ρύπων, τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, οι οποίοι σχηματίζονται κατά την καύση ουσιών όπως ο άνθρακας, το λάδι, το φυσικό αέριο και το ξύλο, καθώς και κατά το ψήσιμο κρέατος ή άλλων τροφίμων στη σχάρα. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, αυτά τα βλαβερά σωματίδια μπορεί επίσης να προέρχονται από τον καπνό του τσιγάρου.
Εισπνέοντας χημικές ουσίες
Κατά την εισπνοή, αυτές οι χημικές ουσίες εισέρχονται στο σώμα και, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της νέας μελέτης, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τις απαντήσεις της Εθνικής Έρευνας Εξέτασης Υγείας και Διατροφής των ΗΠΑ, που συλλέχθηκαν μεταξύ 2007 και 2016. Η μελέτη περιλάμβανε, συγκεκριμένα, 22.000 ενήλικες, εκ των οποίων οι 1.418 είχαν ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ οι υπόλοιποι 20.569 δεν έπασχαν από το αυτοάνοσο νόσημα. Παράλληλα, μελέτησε μια ποικιλία τοξικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πλαστικών και καταναλωτικών προϊόντων, καθώς και πτητικών οργανικών ενώσεων, που προέρχονται από χρώματα, καθαριστικά και φυτοφάρμακα. Οι μελετητές συνέλεξαν δείγματα αίματος και ούρων, προκειμένου να μετρήσουν τη συνολική ποσότητα αυτών των τοξικών ουσιών στο σώμα. Από τις μετρήσεις προέκυψε ότι 7.090 συμμετέχοντες είχαν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες στον οργανισμό τους, 7.024 είχαν χημικές ουσίες κατασκευής πλαστικών προϊόντων, ενώ σε 7.129 ανθρώπους εντοπίστηκαν πτητικές οργανικές ενώσεις.
Συσχετίζοντας, στη συνέχεια, αυτά τα ευρήματα με τον κίνδυνο ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας, προέκυψε ότι εκείνοι, στον οργανισμό των οποίων εντοπίστηκαν οι υψηλότερες ποσότητες πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, διέτρεχαν 80% αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν το αυτοάνοσο, ανεξάρτητα από το εάν κάπνιζαν ή όχι. Οι άλλες υπό μελέτη τοξικές ουσίες δεν συσχετίστηκαν με μεγαλύτερη απειλή ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Στην μελέτη διερευνήθηκαν και άλλοι παράγοντες που πιθανώς επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης της αυτοάνοσης νόσου, όπως η πρόσληψη διαιτητικών ινών, η σωματική δραστηριότητα, το κάπνισμα, το οικογενειακό εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο, η ηλικία, το φύλο και ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ). Ο επικεφαλής της μελέτης, δρ. Christopher D’Adamo από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Maryland επεσήμανε ότι τα επίπεδα πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων είναι συνήθως υψηλότερα στους καπνιστές. Ωστόσο, η έκθεση σε αυτές τις τοξικές ουσίες μπορεί επίσης να προέλθει από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικών χώρων, των καυσαερίων των μηχανοκίνητων οχημάτων, του φυσικού αερίου, της φωτιάς με καύση ξύλου ή άνθρακα, των αναθυμιάσεων από άσφαλτο και των ψημένων τροφίμων.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι αυτοί οι περιβαλλοντικοί ρύποι είναι σήμερα εξαιρετικά διαδεδομένοι στο περιβάλλον, καθώς προέρχονται από διάφορες πηγές, γι’ αυτό και απειλούν σοβαρά την υγεία των ανθρώπων, ιδιαιτέρως εκείνων που ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα και χώρους με κακή ποιότητα αέρα. Επισημαίνουν, τέλος, ότι απαιτείται περαιτέρω μελέτη για την πλήρη κατανόηση της σχέσης που συνδέει τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, εκφράζουν ωστόσο τη βεβαιότητα ότι οι πρωτοβουλίες δημόσιας υγείας για τη μείωση της έκθεσης σε αυτές τις ουσίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν σημαντικά στη διασφάλιση της υγείας του γενικού πληθυσμού.
