γράφει η Μάγκυ Δούση, Υποψήφια Βουλεύτρια Ανατολικής Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Δεν είναι εξαιρετικά εύκολο να αποτυπωθεί ένα τόσο πολυπαραγοντικό ζήτημα σαν το να μιλήσουμε συνολικά για τα προβλήματα της ανατολικής Αττικής. Περιληπτικά θα μπορούσε να ειπωθεί, ότι οι πολίτες της ανατολικής Αττικής αντιμετωπίζουν όλα τα προβλήματα του μέσου Αθηναίου συμπολίτη μας αλλά δυστυχώς και επιπλέον ζωτικά ζητήματα που για κατοίκους των άλλων περιοχών της Αττικής είναι ήδη λυμένα. Για παράδειγμα, η ολιγωρία έως και απουσία του κράτους έχει οδηγήσει σε χρονίζουσες καταστάσεις, τις οποίες προσπαθούν τελικά, να λύσουν οι δήμοι διαχρονικά, όπως αποχετευτικά δίκτυα, ζητήματα οδοποιίας κ.ά.
Υπάρχει φυσικά και σημαντική δυστοκία στις μετακινήσεις, καθώς λόγω των διοδίων ένας απλός εργαζόμενος μπορεί να χρειάζεται να πληρώνει έως και 10 ευρώ την ημέρα απλώς και μόνο για να καταφέρει να εργαστεί προσεγγίζοντας το χώρο εργασίας του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην ανατολική Αττική δεν υπάρχει ακόμα -το έτος 2023- γενικό νοσοκομείο και λόγω της έλλειψης αυτής, δημιουργείται ανασφάλεια στους κατοίκους της μια και έχουν χαθεί ζωές απλώς και μόνον επειδή δεν πρόλαβαν να πάνε στον απαιτούμενο χρόνο στο πιο κοντινό εφημερεύον.
Με βάση αυτά ως δεδομένα, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στο ελληνικό κοινοβούλιο, οφείλουν να είναι σε θέση να καταθέσουν τα προαναφερθέντα προβλήματα στην άμεση και καθημερινή πολιτική ατζέντα και να αναγκάσουν την κυβέρνηση να τα επιλύσει, μια και η ανατολική Αττική έχει τεράστιες δυνατότητες και η επίλυση τους είναι μια καλή αρχή. Η ανατολική Αττική έχει λιμάνια και το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στη χώρα, αλλά δεν έχει νοσοκομείο ούτε τρόπο μη ακριβής μετακίνησης. Εάν εκλεγώ Βουλεύτρια, θα συναντηθώ με όλους τους αρμοδίους και θα πιέσω με κάθε μέσο για να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί ένα σχέδιο βελτίωσης αυτών των υποδομών.
Κλείνοντας, νιώθω ότι είναι ανάγκη να αναδειχτεί το τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα της περιφέρειάς μας, που συνδέεται άμεσα με την πολιτιστική ύπαρξη της Αθήνας. Η ανυπαρξία της κυβέρνησης έχει δημιουργήσει ένα τείχος που αποκρύπτει έναν πολιτιστικό προορισμό. Αυτό το τείχος πρέπει να γκρεμιστεί και η περιοχή να πάρει αυτό που της αξίζει ιστορικά.
Αυτή τη στιγμή είναι αδιανόητο αυτά που για άλλους φαντάζουν αυτονόητα για εμάς να είναι ακόμη ζητούμενα. Υπάρχουν ελάχιστα που έγιναν και πολλά που πρέπει να γίνουν. Ας είμαστε αυτοί που θα τα κάνουμε.
