Η παραμονή της Λαμίας στα μεγάλα σαλόνια έχει αρκετά πρόσωπα ως βασικούς πρωταγωνιστές και ανάμεσα σε αυτούς, είναι δικαίως ο Ζόραν Τόσιτς, ο οποίος με γκολ στο 90+3’ χάρισε την ισοπαλία κόντρα στο Λεβαδειακό και με απευθείας εκτέλεση φάουλ, πρόσφερε την παραμονή κόντρα στον Ιωνικό. Ο 35χρονος μεσοεπιθετικός μίλησε στο «Alesto» για τη ζωή και την καριέρα του, όπου αναφέρθηκε τόσο στο μέλλον του στη Λαμία όσο και σε ένα άγνωστο σκηνικό με την ΑΕΚ. Όπως είπε για το θέμα της ομάδας της Φθιώτιδας, ο Σέρβος είπε ότι θα παραμείνει στο κλαμπ καθώς του αρέσει η Ελλάδα. «Όσο για τη Λαμία μου αρέσει εδώ, έχω συμβόλαιο ένα χρόνο ακόμα, είναι δύσκολο πρωτάθλημα. Δεν είχα σκεφτεί σε αυτή τη φάση της καριέρας μου να βρεθώ στην Ελλάδα, αλλά μου αρέσει, είναι πιο κοντά στην πατρίδα μου με απευθείας πτήση, ο κόσμος είναι καλός, το πρωτάθλημα δύσκολο αλλά θα μείνω εδώ.
«Είμαι χαρούμενος για τα γκολ που οδήγησαν την ομάδα στη παραμονή και σε κάθε παιχνίδι που παίζω μπαίνω με την πεποίθηση ότι θα κρίνω την έκβαση του». Από εκεί και πέρα στάθηκε σε μία ιδιαίτερη ιστορία που είχε σε ηλικία 17 ετών. Τότε είχε βρεθεί ξανά στην Ελλάδα για χάρη της ΑΕΚ, όπου και έκανε δοκιμαστικά, όμως η μεταγραφή δεν προχώρησε. Αναλυτικά: «Το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα ήταν στα 17 μου χρόνια για δοκιμαστικά στην ΑΕΚ. Ένας Σέρβος που ζούσε στην Ελλάδα εκείνο το διάστημα με παρότρυνε να δοκιμαστώ εκεί. Πέρασα τα δοκιμαστικά αλλά η ομάδα μού είπε πώς θα έπρεπε σε πρώτη φάση να μείνω στην δεύτερη ομάδα και το δέχθηκα. Έπειτα, έμαθα ότι θα παίξω τελικά στη Γ’ Εθνική για να πάρω χρόνο συμμετοχής για 6 μήνες και έπειτα να επιστρέψω στη πρώτη ομάδα.
Συνέχισε λέγοντας:
«Τις επόμενες ημέρες περίμενα τον τρόπο μεταφοράς διότι ο άνθρωπος που είχε μεσολαβήσει μου είπε ότι θα έρθει κάποιος να με πάρει. Εκεί που περίμενα ήρθε κάποιος με ένα φορτηγό. Ήταν τόσο καταπληκτικά γιατί ποτέ δεν είχα κάτσει σε τόσο ψηλό όχημα! Έτσι πήγαμε στη Πάτρα όπου με περίμενε κάποιος σε ένα βενζινάδικο. Όταν έφτασα εκεί ο άνθρωπος που με περίμενε να με παραλάβει δούλευε εκεί και μιλούσε σέρβικα. Όσο μιλάγαμε μου είπε: ‘Φίλε δεν είναι 3η κατηγορία είναι 5η!’. Θυμάμαι ότι το γήπεδο ήταν χωμάτινο και είχε πέτρες που έμπαιναν στα παπούτσια μου στη προπόνηση και έτσι είπα σε εκείνον: ‘Κοίταξε να δεις εγώ θα φύγω για την Σερβία, δεν υπάρχει κάποιο θέμα ούτε δυσαρέσκεια απλά θέλω να γυρίσω σπίτι μου και να δω το μέλλον μου’.
