Κορυφώνεται η αγωνία για τους πέντε εγκλωβισμένους επιβάτες του υποβρυχίου Titan, το οποίο έχει εξαφανιστεί από την περασμένη Κυριακή, ενώ η άμμος στην κλεψύδρα ολοένα και μειώνεται, μαζί με τις ελπίδες να βρεθούν ζωντανοί οι επιβαίνοντες. Το 1973, ωστόσο συντελέστηκε ένα πραγματικό θαύμα σε βάθος 480 μέτρων και μετά από 84 ώρες. Κορυφώνεται η αγωνία για τους πέντε εγκλωβισμένους επιβάτες του υποβρυχίου Titan, το οποίο έχει εξαφανιστεί από την περασμένη Κυριακή, ενώ η άμμος στην κλεψύδρα ολοένα και μειώνεται, μαζί με τις ελπίδες να βρεθούν ζωντανοί οι επιβαίνοντες. Το 1973, ωστόσο συντελέστηκε ένα πραγματικό θαύμα σε βάθος 480 μέτρων και μετά από 84 ώρες. Ο Roger Mallinson διασώθηκε μαζί με τον καταδυτικό του σύντροφο, Roger Chapman, όντας παγιδευμένοι στα 1.575 πόδια (480 μέτρα) κάτω από την θάλασσα στην Ιρλανδία σε ένα υποβρύχιο πλάτους 6 ποδιών (1,8 μέτρων).
Οι δυο άνδρες τοποθετούσαν ένα υπερατλαντικό τηλεφωνικό καλώδιο 150 μίλια μακριά από την ακτή του Κορκ, σε ένα μικρό υποβρύχιο με το όνομα Pisces III, όταν η καταπακτή του μηχανοστασίου άνοιξε κατά λάθος από το πλοίο επιφανείας στο οποίο ήταν δεμένοι. Πάνω από ένας τόνος νερού άρχισε να χύνεται στο αυτόνομο πίσω τμήμα του υποβρυχίου και αφού κρέμονταν από το πλοίο επιφανείας, έσπασε η γραμμή πρόσδεσής τους και κατρακύλησαν στον πυθμένα της θάλασσας με περίπου 40 μίλια την ώρα. «Πέρασαν περίπου 30 δευτερόλεπτα μέχρι να χτυπήσουμε στον πυθμένα. Απενεργοποιήσαμε τον μετρητή βάθους στα 500 πόδια καθώς θα μπορούσε να είχε σκάσει και πήραμε μαξιλάρια και κουλουριαστήκαμε για να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε τραυματισμούς. Καταφέραμε να βρούμε λευκό πανί για να το βάλουμε στο στόμα μας, ώστε να μην δαγκώσουμε τις γλώσσες μας», ανέφερε σε συνέντευξη του το 2013 ο Mallinson.
“Είχαμε 72 ώρες ζωής”
«Δεν μιλούσαμε σχεδόν καθόλου, απλά πιάναμε ο ένας το χέρι του άλλου και το σφίγγαμε για να δείξουμε ότι είμαστε καλά», είχε δηλώσει ο Mallinson στο BBC. Τα συνεργεία διάσωσης έπιασαν αμέσως δουλειά, ωστόσο αντιμετώπισαν μια σειρά από τεχνικά προβλήματα καθώς ξεκίνησαν την επιχείρηση διάσωσης. Μετά από τρεις ημέρες και αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, το υποβρύχιο διάσωσης μπόρεσε να συνδέσει έναν γάντζο και σχοινί ρυμούλκησης στο Pisces III και να το ανυψώσει στην επιφάνεια. Μόλις έφτασαν εκεί, χρειάστηκαν άλλα 30 λεπτά για να ανοίξει η καταπακτή της καμπίνας. «Είχαμε 72 ώρες ζωής όταν ξεκινήσαμε την κατάδυση, έτσι καταφέραμε να διανύσουμε άλλες 12,5 ώρες. Όταν κοιτάξαμε στον κύλινδρο, είχαμε 12 λεπτά οξυγόνου», είχε πει ο Chapman στο BBC.
