Ένα συγκινητικό βίντεο κατέγραψε την πρώτη φορά που ο χιμπατζής Βανίλα – μια 29χρονη επιζών του Εργαστηρίου Πειραματικής Ιατρικής και Χειρουργικής στη Νέα Υόρκη (LEMSIP) – είδε τον ουρανό για πρώτη φορά κατά την άφιξή της στο καταφύγιο Save the Chimps στο Fort Pierce της Φλόριντα. Η Vanilla δεν είχε βγει ποτέ έξω από το κλουβί της και δεν είχε δει ποτέ τον ουρανό. Έζησε στο εργαστήριο πειραμάτων, το οποίο έκλεισε το 1997 – μέχρι τα 2 της χρόνια. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε καταφύγιο στην Καλιφόρνια, όπου ζούσε σε ένα μεγαλύτερο κλουβί. Το καταφύγιο έκλεισε το 2019 όταν απειλήθηκε από πυρκαγιές. Πέρυσι, το καταφύγιο χιμπατζήδων κανόνισε με τη FedEx να μεταφέρει την ίδια και την ομάδα της σε μια τοποθεσία 150 στρεμμάτων.
Απίστευτο βίντεο: Χιμπατζής που είχε δραπετεύσει από ζωολογικό κήπο στο Χάρκοβο επιστρέφει με… ποδήλατο!
Μωρό χιμπαντζής σε ζωολογικό κήπο βρέθηκε νεκρό στην αγκαλιά της μητέρας του
Στο συγκινητικό βίντεο την υποδέχτηκε με μια τεράστια αγκαλιά ο Dwight. Η ίδια κοίταξε προς τον ουρανό και στη συνέχεια εξερεύνησε το νέο μέρος. «Στην Καλιφόρνια, η Βανίλα ζούσε μαζί με άλλους χιμπατζήδες μέσα σε ένα κλουβί με συρματόπλεγμα, χωρίς γρασίδι. Όταν δεν εξερευνά το νησί με τους φίλους της, συνήθως μπορεί κανείς να τη βρει να απολαμβάνει τον νέο της κόσμο», είπε ο υπεύθυνος του καταφυγίου.
Ίδιες εκρήξεις θυμού με τους ανθρώπους έχουν οι χιμπατζήδες σύμφωνα με έρευνα
Όταν οι χιμπατζήδες παίρνουν μια κακή απόφαση ή κάνουν μια επιλογή που δεν αποφέρει αυτά που περίμεναν, χτυπούν πάνω σε αντικείμενα και συμπεριφέρονται με οργή, ενώ δείχνουν μετανιωμένοι για την επιλογή τους και προσπαθούν να την αλλάξουν. Έρευνα του πανεπιστημίου Γέιλ δείχνει ότι, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους, οι συνέπειες μιας επιλογής προκαλεί συναισθήματα στους χιμπατζήδες, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων στο μέλλον αλλά και στην προθυμία των ζώων να ρισκάρουν. Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι επιστήμονες διεξήγαγαν δυο πειράματα σε χιμπατζήδες και μπονόμπο (πυγμαίος χιμπατζής) σε εθνικά πάρκα του Κονγκό.
Στο πρώτο πείραμα οι χιμπατζήδες έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα σε δυο μπολ με τροφή. Το πρώτο μπολ είχε μια μέτρια τροφή, όπως για παράδειγμα τα φιστίκια που δεν αποτελούν νούμερο ένα επιλογή για τους χιμπατζήδες. Το δεύτερο μπολ ωστόσο περιείχε λιχουδιά – μυστήριο, η οποία θα μπορούσε να είναι από μια εκπληκτική μπανάνα μέχρι κάτι εντελώς άνοστο. Στο δεύτερο πείραμα οι χιμπατζήδες έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα κομμάτι μπανάνα το οποίο μπορούσαν να γευτούν άμεσα και τρία κομμάτια μπανάνα, τα οποία ωστόσο θα έπαιρναν μετά από λίγη ώρα.
Πιο υπομονετικοί οι χιμπατζήδες
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, και τα δυο είδη επέλεξαν να περιμένουν ώστε να ανταμειφθούν με περισσότερα κομμάτια μπανάνας, αν και οι χιμπατζήδες ήταν λίγο πιο υπομονετικοί από τους μπονόνο, ενώ ρίσκαραν συχνότερα. Επίσης και τα δυο είδη επέδειξαν συναισθηματική συμπεριφορά την ώρα που περίμεναν και συγκεκριμένα ξύνονταν (σημάδι αγωνίας) και χτυπιόντουσαν στους τοίχους και το τραπέζι (σημάδι θυμού). Η διαφορά είναι ότι οι χιμπατζήδες ήταν πιο «θορυβώδεις» καθώς ούρλιαζαν και έκλαιγαν.
Επισημαίνεται ότι στο πείραμα με την τροφή – μυστήριο οι χιμπατζήδες έδειξαν να μετανιώνουν για την επιλογή τους όταν η λιχουδιά δεν ήταν αυτή που περίμεναν. Η ανακάλυψη ότι οι χιμπατζήδες είναι πιο υπομονετικοί και παίρνουν περισσότερα ρίσκα από τους μπονόνο είναι ιδιαίτερα σημαντική. Στην άγρια φύση οι χιμπατζήδες δυσκολεύονται να βρουν τροφή, η οποία είναι εποχιακή, σε αντίθεση με τους μπονόνο που δεν χρειάζεται να ψάξουν πολύ. Η έρευνα επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι τα μόνα πρωτεύοντα που αναστατώνονται όταν οι επιλογές τους δεν έχουν τα αποτελέσματα που περίμεναν.
econews
Άλλη έρευνα των ΗΠΑ το 2022, καταδεικνύει πως και οι χιμπατζήδες, εκτός από τους ανθρώπους γίνονται πιο επιλεκτικοί στις φιλίες τους, όσο περνούν τα χρόνια. Συγκεκριμένα, οι αρσενικοί χιμπατζήδες δείχνουν επίσης κοινωνική επιλεκτικότητα, η οποία σχετίζεται με την ηλικία. Οι συντάκτες της έρευνας από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, συγκέντρωσαν δεδομένα από 78.000 ώρες παρατήρησης στο εθνικό πάρκο Κιμπάλε στην Ουγκάντα για 21 έτη. Παρατηρήθηκε η κοινωνική συμπεριφορά 21 αρσενικών χιμπατζήδων από 15 έως 58 ετών. Διευκρινίζεται δε, ότι επελέγησαν τα αρσενικά, αφού παραμένουν στις κοινότητες στις οποίες γεννήθηκαν, ενώ η πλειονότητα των θηλυκών σκορπίζουν σε νέες ομάδες. Μάλιστα, εκτός του γεγονότος ότι ο χιμπατζής είναι ο στενότερος «συγγενής» του ανθρώπου από το ζωικό βασίλειο, θεωρείται το ιδανικό είδος για τη σύγκριση με τον άνθρωπο διότι ζει πολλά χρόνια -μερικές φορές μέχρι τα 60- και έχει ένα ιδιαίτερα μεγάλο εύρος επιλογής για τις φιλίες του.
Συγκεκριμένα, τα αρσενικά καθαρίζουν το ένα το άλλο, κυνηγούν και μοιράζονται το γεύμα, κάνουν μαζί περιπολία στα όρια των περιοχών τους και σχηματίζουν συμμαχίες για να ανέβουν ψηλότερα στις «βαθμίδες» της ομάδας τους και να διατηρηθούν σε αυτό το επίπεδο. Στη μελέτη των προτιμήσεών τους, οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν δείκτη σχέσης που βασίστηκε στο πόσο συχνά ένα αρσενικό ήταν σε απόσταση μικρότερη των πέντε μέτρων από άλλο, σε σύγκριση με το πόσο συνδέονταν με άλλα μέλη της ομάδας.
Οι ειδικοί δημιούργησαν τρεις κατηγορίες:
1. αμοιβαίες φιλίες (όταν και οι δύο έδειχναν προτίμηση να κάθονται μαζί.
2. μονόπλευρες φιλίες
3. απουσία φιλικής σχέσης
Βάσει των συμπερασμάτων που εξήχθησαν, οι μεγαλύτεροι χιμπατζήδες είχαν σημαντικά περισσότερο αυθεντικές φιλίες από ότι οι νεότεροι, στους οποίους οι απόπειρες φιλίας ήταν πιο συχνά μονόπλευρες.
Για παράδειγμα, ένας 40χρονος είχε κατά μέσο όρο έως και τρεις φορές περισσότερες φιλίες υψηλής ποιότητας και κατά ένα τρίτο μονόπλευρες φιλίες, σε σύγκριση με έναν 15χρονο χιμπατζή. Διαπιστώθηκε δε, ότι οι άνω των 35 ετών περιποιούνταν τους πραγματικούς φίλους τους, ενώ εμπλέκονταν σε λιγότερο επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε άλλους της ομάδας -δάγκωμα, χτύπημα, κυνηγητό- όσο μεγάλωναν.
Επιπλέον, οι μεγαλύτεροι περνούσαν περισσότερο χρόνο μόνοι τους σε σύγκριση με τους νεότερους και όταν επέλεγαν να κάνουν παρέα, ήταν με σημαντικούς κοινωνικούς συντρόφους. Θεωρητικά, καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει επικεντρώνεται στους μεγαλύτερους και πιο σημαντικούς φίλους, αντί να αναζητά νέους, επειδή αντιλαμβάνεται περισσότερο το αίσθημα της θνητότητας. Όμως, από τη στιγμή που οι χιμπατζήδες πιθανότατα δεν έχουν την ικανότητα μιας τέτοιας αντίληψης, ίσως παίζουν ρόλο διαφορετικοί παράγοντες, όπως η μείωση της συναισθηματικής αντιδραστικότητας, τόνισαν οι ερευνητές. Ακόμη, οι ισχυρές φιλίες μπορεί να βοηθούν τους χιμπατζήδες που γερνάνε να συνεχίσουν να ευημερούν, παρά την εξασθένηση της υγείας και του κοινωνικού στάτους τους, επεσήμαναν ακόμη οι επιστήμονες.
