Η επόμενη ημέρα των εκλογών της 25ης Ιουνίου βρίσκει τα τρία πρώτα κόμματα «στοιχισμένα» σε έναν κοινό παρονομαστή. Και ο παρονομαστής αυτός δεν είναι άλλος από τον χρόνο, καθώς ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και το ΠΑΣΟΚ έχουν την πολυτέλεια να καθυστερήσουν στους στόχους τους. Η αρχή βέβαια γίνεται πάντα από την ΝΔ, που είναι πρώτο κόμμα και υπεύθυνο για την διακυβέρνηση της χώρας. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι η ευρεία νίκη στις εκλογές δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον ίδιο, στα μέλη της κυβέρνησης και στο κόμμα του.
Του Γιάννη Ντσούνου
Και αυτό για την ΝΔ συμβαίνει κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η κυβέρνηση έχει ισχυρότατη πλειοψηφία στη Βουλή, επομένως ρητή εντολή από τον ελληνικό λαό να κυβερνήσει και να επιλύσει τα προβλήματά του χωρίς να «ενοχλείται» από την αξιωματική αντιπολίτευση ή τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που έχουν χωριστά ισχνή κοινοβουλευτική δύναμη, που δύσκολα μπορεί να αποτρέψει η να εμποδίσει την ψήφιση κάποιου νομοσχεδίου.
Με ακρίβεια χρονομέτρου
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα μπορούν πλέον να αναφέρονται στο παρελθόν και στην προηγούμενη κυβέρνηση, αφού η διακυβέρνηση της χώρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια άνηκε και πάλι στην ΝΔ και επομένως δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία του τύπου «τι κληρονομήσαμε ή τι μας άφησαν οι προηγούμενοι». Για αυτούς τους λόγους ο πρωθυπουργός έσπευσε όχι μόνο να σχηματίσει γρήγορα τη νέα κυβέρνηση, αλλά και να πραγματοποιήσει επίσης γρήγορα το πρώτο υπουργικό συμβούλιο, όπου οι νέοι υπουργοί έλαβαν τις πρώτες εντολές για τις προτεραιότητες που έχουν, αλλά και ο ίδιος ξεκίνησε τις επισκέψεις στα υπουργεία, ώστε να τονίσει και προσωπικά στην ηγεσία του εκάστοτε υπουργείου ότι το χρονοδιάγραμμα των στόχων, αλλά και των μεταρρυθμίσεων που έχει αποφασίσει πρέπει να τηρηθεί με ακρίβεια χρονομέτρου.
Η τριανδρία
Προς αυτήν την κατεύθυνση και η ισχυροποίηση της «τριανδρίας» Βορίδη, Παπασταύρου και Σκέρτσου, οι οποίοι θα ελέγχουν και θα επιβλέπουν τόσο την υλοποίηση των στόχων κάθε υπουργείου όσο και το κοινοβουλευτικό έργο της κυβέρνησης.
Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ
Την ίδια στιγμή χρόνο για χάσιμο δεν έχει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας και οι λόγοι είναι προφανείς. Αρχικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να συνέλθει γρήγορα από το σοκ της πιο μεγάλης του ήττας. Αυτό θα οδηγήσει και στην εξυπηρέτηση του θεσμικού του ρόλου, που δεν είναι άλλος από την άσκηση μιας υπεύθυνης και ουσιαστικής αντιπολίτευσης απέναντι σε μια κυβέρνηση που ξεκίνησε ήδη να εργάζεται.
Παράλληλα όμως στον ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να προχωρήσουν γρήγορα και σε μια επίπονη διαδικασία, που είναι τόσο το θέμα της ηγεσίας του κόμματος, όσο και του χαρακτήρα που θα έχει στην πολιτική σκηνή και την κοινωνία. Η αυτοκριτική δεν μπορεί παρά να είναι ιδιαίτερα σκληρή στο εσωτερικό του κόμματος, ενώ το ζήτημα της ηγεσίας μετά την δήλωση Τσίπρα ότι «θα είναι παρών» δημιουργεί πολλά ερωτήματα για τη στάση που θα τηρήσουν οι «εσωκομματικές τάσεις» και κυρίως αν θα βρεθεί αντίπαλος για τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγηθεί σε ένα συνέδριο εφ’ όλης της ύλης.
Χωρίς χρόνο και το ΠΑΣΟΚ
Χρόνο όμως δεν έχει ούτε το ΠΑΣΟΚ, αφού το ποσοστό που συγκέντρωσε στις εκλογές δεν είναι το ισχυρό διψήφιο που ζητούσε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Επομένως και στην Χαριλάου Τρικούπη γνωρίζουν πολύ καλά ότι χρειάζεται μεγαλύτερη κινητικότητα και αποφασιστικότητα στις κινήσεις τους εντός κι εκτός κοινοβουλίου. Χρονικός ορίζοντας, όπως κάποιοι υποστηρίζουν ,για το ΠΑΣΟΚ είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου θα πρέπει το κόμμα να καταγράψει μια ακόμη μεγαλύτερη δυναμική, ώστε μετά να διεκδικήσει μεγαλύτερο ποσοστό από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημοσκοπικά, αλλά και στις ευρωεκλογές που ακολουθούν.
