Για πρώτη φορά, ο πιο αγαπητός τενόρος του πλανήτη, ο καλλιτέχνης – μύθος Andrea Bocelli, ο άνθρωπος που έδωσε νέα πνοή στην όπερα, θα εμφανιστεί στις 18 Ιουλίου 2023 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας προσφέροντας μια μοναδική ευκαιρία στο ευρύ κοινό να απολαύσει και να μαγευτεί από τη φωνή του, το ήθος και το σκηνικό του ταμπεραμέντο. Μια μοναδική, μαγική εμπειρία για όλους τους λάτρεις της μουσικής.
Ο Andrea Bocelli παγκόσμια αναγνωρισμένος ως το απόλυτο σύμβολο της πλούσιας ιταλικής τραγουδιστικής παράδοσης, έχει συνεισφέρει καταλυτικά ώστε η κλασική μουσική να σκαρφαλώσει και να καθιερωθεί στην κορυφή των παγκόσμιων μουσικών charts, με άλμπουμ όπως τα «Romanza», «Sacred Arias», «Sì» και «Believe». Οικουμενικό είδωλο και λαμπερός εκπρόσωπος της κλασικής ιταλικής μουσικής, έχει στο ενεργητικό του πάνω από 90 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων.
Ο Andrea Bocelli πιστεύει ότι «το ταλέντο είναι δώρο θεού, δώρο εξ’ ουρανού. Εναπόκειται σε εμάς να το καλλιεργήσουμε και να το χαρίσουμε στον διπλανό μας. Το να μην το καλλιεργήσουμε θα ήταν μια αγνωμοσύνη». Έτσι, προστάτεψε με όλη του τη θέρμη και αγάπη αυτό το θεϊκό χάρισμα για να το μοιράζεται μαζί μας, να το προσφέρει σε μας. Το ελληνικό κοινό θα τιμήσει αυτόν τον υπέροχο καλλιτέχνη στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας την Τρίτη 18 Ιουλίου 2023, δίνοντας το παρόν σε μια μοναδική συναυλία αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτό.
Η Σελίν Ντιόν είπε για τον ίδιο κάποτε, αν ο Θεός ήταν καλλιτέχνης, η φωνή του θα έπρεπε να ακούγεται όπως του Αντρέα Μποτσέλι…
Ο γεννημένος στην Τοσκάνη καλλιτέχνης αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο
Μόνος, στο επιβλητικό Duomo, τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, την ημέρα του καθολικού Πάσχα, Κυριακή 12 Απριλίου 2020 καλείται να εμψυχώσει τους Ιταλούς που δοκιμάστηκαν από την πανδημία, με εκατομμύρια ανθρώπους να παρακολουθούν από ολόκληρο τον πλανήτη την ανατριχιαστική ψαλμωδία. Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε σχεδόν τυφλός. Το 1958 σ’ ένα χωριουδάκι της Τοσκάνης η έγκυος μητέρα του επλήγη από κρίση οξείας σκωληκοειδίτιδας. Παρά τον φόβο, ωστόσο, των γιατρών, η ίδια αρνήθηκε να προβεί σε άμβλωση, με αποτέλεσμα να γεννηθεί ο γιός της με σοβαρό πρόβλημα όρασης.
Το εκ γενετής αυτό πρόβλημα, ωστόσο, δεν εμπόδισε τον μικρό Andrea να παίρνει μέρος στην κανονική ζωή. Εξάλλου, από νωρίς εκδηλώθηκε η αγάπη και η κλίση του προς τη μουσική, και ειδικά προς την κλασική μουσική, που τον ηρεμούσε. Σε ηλικία έξι ετών ξεκίνησε μαθήματα πιάνου, ενώ στη συνέχεια έμαθε εκκλησιαστικό όργανο, φλάουτο, σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι, κιθάρα και ντραμς!
Το μοιραίο ατύχημα που του στέρησε οριστικά την όραση
Ο Αντρέα Μποτσέλι ζούσε μια φυσιολογική παιδική ζωή. Σε ηλικία 12 ετών βγήκε να παίξει ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Έπαιζε στη θέση του τερματοφύλακα, όταν η μπάλα έπεσε με δύναμη πάνω στο πρόσωπό και το δεξί του μάτι, από το οποίο μπορούσε να δει το φως και τα χρώματα. Προκλήθηκε εγκεφαλική αιμορραγία και οι γιατροί στο νοσοκομείο κατέφυγαν στην αφαίμαξη, ακόμα και με βδέλλες για να σώσουν την όραση του παιδιού. Η γενική κατάσταση της υγείας του σταθεροποιήθηκε, το μάτι του όμως είχε υποστεί μεγάλη ζημιά και τυφλώθηκε. Αυτό το γεγονός όμως δεν τον σταμάτησε από το να κυνηγήσει τα όνειρά του.
Ο ίδιος συνέχισε με το ίδιο πάθος να αφοσιώνεται στην μουσική. Το 1970, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, πήρε μέρος σε παιδικό διαγωνισμό τραγουδιού με το «O Sole mio, και ανακηρύχτηκε νικητής. Ο Andrea Bocelli σπούδασε νομική, εργαζόμενος παράλληλα ως πιανίστας, αλλά ως δικηγόρος εργάστηκε για ένα μικρό μόνο χρονικό διάστημα, καθώς, μέσω του Zucchero, τον ανακαλύπτει ο Luciano Pavarotti. Στην περιοδεία του Zucchero το 1993 ο Bocelli ερμηνεύει, αντί του Pavarotti, το «Miserere» και την άρια «Nessun Dorma» της όπερας «Turandot» του Puccini, με την οποία αρχίζει και η αναγνώρισή του από το ευρύ κοινό.
Πρώτος χρυσός δίσκος
To 1994 κερδίζει στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο με το τραγούδι «Il Mare Calmo Della Sera», και με το πρώτο του άλμπουμ, κερδίζει τον πρώτο του χρυσό δίσκο. Στη συνέχεια ερμηνεύει τον πρώτο του ρόλο, ως Macduff, στην όπερα «Macbeth» του Verdi, στο «Teatro Verdi» στην Πίζα. Το 1995 τραγουδά ξανά στο Σαν Ρέμο και κερδίζει την τέταρτη θέση με το εμβληματικό τραγούδι «Con te Partirò». Ο Pavarotti, εντυπωσιασμένος από τη φωνή του, τον καλεί να συμμετάσχει μαζί του σε μια ετήσια φιλανθρωπική συναυλία, που παραμένει αξέχαστη.
Ο Αντρέα Μποτσέλι στην προσωπική του ζωή
Ο Αντρέα Μποτσέλι συνάντησε την πρώτη του σύζυγο, Ένρικα Σενζάττι, το 1987, όταν εργαζόταν σε ένα πιάνο μπαρ. Παντρεύτηκαν στις 27 Ιουνίου 1992 και απέκτησαν δύο γιους, τον Φεβρουάριο του 1995 τον Άμος και τον Οκτώβριο του 1997 τον Ματέο. Το ζευγάρι χωρίζει το 2002 και η πρώην σύζυγος με τα παιδιά μένουν στην κατοικία του ζευγαριού, στην Versilia. Την ίδια χρονιά γνωρίζει την κατά 25 χρόνια νεότερή του Βερόνικα Μπέρτι, με την οποία αρχικά η σχέση τους είναι επαγγελματική, καθώς εκείνη είναι μάνατζερ του. Αργότερα όμως γίνεται πιο προσωπική. Το Σεπτέμβριο του 2011, το ζευγάρι ανακοίνωσε ότι περιμένει το πρώτο του παιδί. Η κόρη τους γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 2012 και ονομάστηκε Βιρτζίνια.
Ο Αντρέα Μποτσέλι και η Βερόνικα Μπέρτι, παντρεύτηκαν στις 21 Μαρτίου 2014, πρώτη μέρα την Άνοιξης και ημέρα γενεθλίων της μικρής Βιρτζίνια, στο Sanctuary of Montenero στην παραλιακή πόλη του Λιβόρνο της Ιταλίας. Παρόντες στο γάμο ήταν και οι δύο γιοι του Μποτσέλι από τον πρώτο του γάμο. Το ζευγάρι ζει σε μια βίλα στο Forte dei Marmi δίπλα στην Μεσόγειο. Τον Οκτώβριο του 2013 ο Μποτσέλι αγόρασε και δεύτερο σπίτι στην παραλία του βόρειου Μαϊάμι. Παρότι είναι τυφλός, ο Αντρέα Μποτσέλι αγαπάει πολύ τα σπορ και ασχολείται με αυτά. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολήθηκε με την ιππασία. Είναι επίσης και φανατικός θαυμαστής της ποδοσφαιρικής ομάδας Inter Milan.
Πάλεψε, δεν παραδόθηκε
Ο Andrea Bocelli, το ταλέντο του, και η αφοσίωσή του σ’ αυτό, αναγνωρίστηκαν. Ο Ιταλός τενόρος, χτίζοντας πλέον γέφυρες ανάμεσα στην κλασική και τη σύγχρονη μουσική, έχει τιμηθεί και τιμάται από όλον τον κόσμο, το όνομά του έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο με τα Ρεκόρ Γκίνες, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους τενόρους στην ιστορία της μουσικής. Στον ίδιο επιφυλάχτηκε σκληρή και άδικη μοίρα.
Η μοναχικότητα της τύφλωσης όμως δεν τον έθεσε στο περιθώριο. Πάλεψε μαζί της, και αντί να οδύρεται για την «τύχη» του, αντέστρεψε τα δεδομένα και έφυγε προς τα μπρος, βρίσκοντας διεξόδους δημιουργίας μέσω της μουσικής και της τέχνης. Ένας ήρωας κι ας τον ενοχλεί αυτός ο τίτλος, μιας κι όπως λέει, “οι ήρωες των καιρών μας είναι εκείνοι που εγκαταλείπουν τα πάντα και πηγαίνουν δίπλα στους φτωχούς, αφιερώνοντάς τους όλη τη ζωή τους και θυσιάζουν την καλοπέρασή τους, τον πλούτο και όλα τα συναφή μόνο και μόνο για να δώσουν ένα μήνυμα ελπίδας και χαράς σε όσους θεωρούνται οι έσχατοι της κοινωνίας”… Ένας λόγος να ξαναπείς ήρωα, όσο κι αν τον πειράζει…
