Οριστικοποιήθηκε η επιλογή του Στέργιου Καλπάκη στη θέση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες. Η πρόταση για τον Στέργιο Καλπάκη έγινε στην εισήγηση της συνεδρίασης, ενώ όσα στελέχη πήραν το λόγο συμφώνησαν με την επιλογή και δεν υπήρξε άλλη πρόταση. Η σχετική ψηφοφορία θα γίνει στο τέλος της διαδικασίας. Ο Στέργιος Καλπάκης, ο οποίος προέρχεται πολιτικά από τη ΔΗΜΑΡ, της οποίας υπήρξε γραμματεας, έπειτα από εισήγηση του τότε προέδρου Θανάση Θεοχαρόπουλου, ήταν άλλωστε ήδη αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος. Μετά τις δεύτερες εκλογές και την αποστασιοποίηση της Πόπης Τσαπανίδου, ήταν αυτός που «έτρεχε» τα θέματα της επικαιρότητας.
Ποιος είναι ο Στέργιος Καλπάκης
Κατάγεται από τη Βέροια, είναι εκπαιδευτικός και έχει μεταπτυχιακό στις Επιστήμες της Αγωγής. Αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας το 2012, ενώ το 2016 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Επιστήμες της Αγωγής, με ειδίκευση στις Ανθρωπιστικές Σπουδές και Νέες Τεχνολογίες.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην εμπλοκή των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας στη διδασκαλία της Ιστορίας, με δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων σε διεθνή περιοδικά.
Η πολιτική και κοινωνική του δράση αρχίζει από τα φοιτητικά του χρόνια όπου διετέλεσε πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, ενώ στη συνέχεια συμμετείχε ενεργά σε τοπικό επίπεδο σε αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες και στις δράσεις υποστήριξης στις δομές φιλοξενίας προσφύγων του Δήμου Βέροιας.
Συμμετείχε στην Δημοκρατική Αριστερά από την ίδρυσή της, ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΔΗΜΑΡ Ημαθίας. Τον Ιούνιο του 2015, στο 4ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.
Συμμετείχε στις διαδικασίες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και στη συνέχεια στα όργανα του Κινήματος Αλλαγής, απ’ όπου αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2019.
Έχει ενεργή κοινωνική δράση σε μια ευρεία σειρά ζητημάτων, όπως ο εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης, η διαγενεακή δικαιοσύνη, ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας και η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής.
