Την παρθενική της εμφάνιση στο βήμα της Βουλής έκανε το βράδυ της Δευτέρας (24/7) η Παναγιώτα Γρηγοράκου, βουλευτής Λακωνίας με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Στην πρώτη της ομιλία, ωστόσο, την κέρδισε το άγχος, η ταραχή της έβγαινε στη τρεμάμενη φωνή της, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μικρά σαρδάμ από το «τρεμούλιασμα» και κάποια στιγμή να… κολλήσει και να τα… χάσει. Το αντιμετώπισε, όμως, με ειλικρίνεια.
Ειδικότερα, αφού ευχαρίστησε τους πολίτες της Λακωνίας για αυτή την πρώτη της εκλογή, η Παναγιώτα Γρηγοράκου σημείωσε χαρακτηριστικά πως «είναι μεγάλη η συγκίνηση διότι σήμερα η πρώτη μου ομιλία συμπίπτει με την ημέρα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας μας. Λυπάμαι βέβαια βαθιά που η σημερινή μέρα πνίγεται μέσα στους καπνούς των πυρκαγιών που απειλούν την ευημερία μας και καταστρέφουν το μέλλον μας. Η σκέψη μας φυσικά βρίσκεται κοντά σε όσους αγωνίζονται στα μέτωπα της φωτιάς, όπως και στους Λάκωνες συμπολίτες μου γιατί η φωτιά έχει δυστυχώς χτυπήσει και τη Λακωνία. Παρόλα αυτά γιορτάζουμε 49 χρόνια δημοκρατίας. Μια γιορτή όμως που επιβάλλει να συνειδητοποιούμε κάθε στιγμή αυτή την ευθύνη» ανέφερε αρχικά και στη συνέχεια:
«Η πρώτη μου φορά»
«Γιατί, σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις και πρωτόγνωρες κρίσεις, δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο πως οι… Ε, οι… Αχ, αχ, αχ! Είδατε; Είναι η πρώτη μου φορά» συμπλήρωσε, με ελαφρά αμηχανία για τα επαναλαμβανόμενα μικρά σαρδάμ, η νεοεκλεγείσα βουλευτής της αντιπολίτευσης και έβγαλε μια αυθόρμητη ηχηρή έκφραση ως αντίδραση. Τότε ήταν που η υπόλοιπη κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής θέλησε να την υποστηρίξει προχωρώντας σε θερμό χειροκρότημα από τα έδρανα όπου και βρίσκονταν. Όπως, όμως, η ίδια η Παναγιώτα Γρηγοράκου, έτσι και τα άλλα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν μπόρεσαν παράλληλα να συγκρατηθούν και οδηγήθηκαν άλλοι σε ένα μικρό γέλιο και κάποιοι άλλοι σε ένα αμυδρό χαμόγελο-μειδίαμα.
Ακολούθησε ένα ακόμα ένα σαρδάμ όταν η βουλευτής έκανε λόγο για την… «αλώβητη δημοκρατία», η οποία θα προχωρά χωρίς τριγμούς, με την ίδια την Παναγιώτα Γρηγοράκου από εκεί και έπειτα να είναι αλάνθαστη μέχρι το φινάλε του λόγου της.
