Αντώνης Χρυσουλάκης: "Ξηγημένος, φιλότιμος, ατακαδόρος..."
Φίλοι και συνάδελφοι του δημοσιογράφου Αντώνη Χρυσουλάκη, που έχασε τη ζωή του εξαιτίας φωτιάς που ξέσπασε τα ξημερώματα της Κυριακής σε διαμέρισμα στην πλατεία Αττικής, τον αποχαιρετούν με μηνύματά τους στα κοινωνικά δίκτυα. Μοιράζονται αναμνήσεις από το “πεζοδρόμιο”, από το ρεπορτάζ δηλαδή, αλλά και από στιγμές διασκέδασης, χαράς κι ανεμελιάς. Τον περιγράφουν ως έναν άνθρωπο δοτικό και καλόκαρδο ενώ μιλούν για τον κάτοικο του κέντρου της Αθήνας, όπου μεγάλωσε, που μετακινούνταν είτε με πατίνι είτε με τα μέσα μεταφοράς και που από νεαρός, από την εποχή που σπούδαζε στη Θεολογική Σχολή, βγήκε στη βιοπάλη.
“Δεν χαλούσε χατίρι σε κανέναν”
Ο δημοσιογράφος Σωτήρης Βαλάρης γράφει για την τελευταία φορά που μίλησαν στο τηλέφωνο. Ήταν στις 6 Αυγούστου, ημέρα της ονομαστικής γιορτής του Βαλάρη. “Ήταν από τα πιο φιλότιμα, εργατικά και νευρικά παιδιά που έχω γνωρίσει στον χώρο. Δεν χαλούσε χατίρι σε κανέναν και πάντα ήταν με το χαμόγελο στα χείλη”.
“Ένα εξαιρετικό παιδί που είχα την τύχη να γνωρίζω αρκετά χρόνια”
Ο Νίκος Ρούτσης ανακαλεί την τελευταία φορά που συναντήθηκαν. Μόλις την Πέμπτη το βράδυ. Ο Αντώνης Χρυσουλάκης μιλούσε για τα βίαια επεισόδια με τους Κροάτες χούλιγκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα οποία είχε καλύψει, και σχεδίαζε τις διακοπές του.
“Ένα εξαιρετικό παιδί που είχα την τύχη να γνωρίζω αρκετά χρόνια” γράφει στην ανάρτησή του.
“Ξηγημένος, φιλότιμος, ατακαδόρος”
“Ξηγημένος, φιλότιμος, ατακαδόρος” γράφει στον δικό της αποχαιρετισμό η αρθρογράφος Έφη Παρίση που τον περιγράφει ως απόλυτα αξιόπιστο στο ρεπορτάζ του και πάντα πρόθυμο να βοηθήσει.
Γιάννης Κέμμος
Ο φωτογράφος Γιάννης Κέμμος μιλά “για ένα από τα καλύτερα παιδιά που είχα το προνόμιο να γνωρίζω σε αυτή τη δουλειά”.
”Με ένα χαμόγελο πάντα”
Με τρυφερά λόγια και συγκίνηση αποχαιρετά τον Αντώνη Χρυσουλάκη και ο δημοσιογράφος Στρατής Λημνιός. Μιλά για την εποχή που τον πρωτογνώρισε όταν ο εκλιπών εργαζόταν ως μπάρμαν σε μπαρ στου Ψυρρή.
“Ο Αντώνης λοιπόν είχε αποφοιτήσει από την Ιερατική Σχολή και σχεδίαζε το μέλλον του στη δημοσιογραφία τότε. Του άρεσε η δημοσιογραφία και ειδικότερα τα έντυπα. Θυμάμαι την πρώτη του δουλειά με μηνύματα πώς σου φάνηκε Στρατή το θέμα μου, φαινόταν ότι ο χώρος του θα ήταν αυτός ήταν πολύ ξεκάθαρο. Και ξεκίνησε την πορεία του, διαρκώς ανοδική. Πολύ καλό μυαλό, εξαιρετικό συντάκτης εκπληκτικό παιδί. Με ένα χαμόγελο πάντα.”
