Για πολλούς κατοίκους της Αγίας Πετρούπολης ο αρχηγός της Wagner Γεβγκένι Πριγκόζιν δεν ήταν ένας αδίστακτος μισθοφόρος, παρά «πατέρας» και «αδελφός». Ως εκ τούτου η είδηση του (πιθανού) θανάτου αντιμετωπίστηκε με λύπη και οδήγησε σε εκδηλώσεις απότισης φόρου τιμής στον επονομαζόμενο και «σεφ του Πούτιν». Η οργάνωση που ίδρυσε και της οποίας ηγήθηκε ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, η παραστρατιωτική Wagner, φημίζεται ότι είναι αδίστακτη και βάναυση, αλλά και αποτελεσματική ιδίως στην Ουκρανία. Ο 62χρονος «σεφ του Πούτιν», γνωστός για το υβρεολόγιό του, τον αδυσώπητο εθνικισμό του και τα πυρά κατά της ανίκανης ρωσικής στρατιωτικής ελίτ, όπως συνεχώς την περιέγραφε, είχε γίνει αγαπητός για κάποιους.
Στη σκιά τού γυάλινου κτιρίου όπου η Wagner έχει τα κεντρικά της γραφεία στη ρωσική πρώην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, υποστηρικτές του Πριγκόζιν περνούσαν σήμερα, Πέμπτη, για να καταθέσουν κόκκινα γαρίφαλα, τριαντάφυλλα ή διακριτικά με το σύμβολο της νεκροκεφαλής – το λογότυπο της ένοπλης οργάνωσης.
«Όπως ο Ντε Γκωλ»
Κανείς από όσους πέρασαν σήμερα από εκεί, δεν ανέφεραν την ανταρσία του, το γεγονός ότι ο Πούτιν τον αποκήρυξε, ούτε τα πιθανά αίτια της συντριβής του αεροσκάφους που μετέφερε τον ίδιο με στενούς του συνεργάτες, συμπεριλαμβανομένου του επιχειρησιακού αρχηγού της Wagner, Ντμίτρι Ούτκιν. Από την άλλη, οι περαστικοί μιλούν με χαρά για την οιονεί στοργή που νιώθουν γι’ αυτόν τον πολέμαρχο, που πέρασε από τις σοβιετικές σωφρονιστικές αποικίες, στη συνέχεια έφτιαξε περιουσία στον κλάδο της εστίασης, προτού υπηρετήσει το Κρεμλίνο στα πεδία των μαχών και ηγηθεί εκστρατειών διαδικτυακής παραπληροφόρησης. Ο Πάβελ Ζαχάροφ, επιχειρηματίας, συνέκρινε τον Πριγκόζιν με τον Σαρλ Ντε Γκωλ. «Είναι φρικτό. Όταν στη Γαλλία πέθανε ο Σαρλ Ντε Γκωλ, είπαν ότι η Γαλλία έμεινε ορφανή. Για μένα, από χθες το βράδυ, η Ρωσία είναι ορφανή», δήλωσε ο 36χρονος άνδρας.
Φορώντας ένα κασκέτο με νεκροκεφαλή και τη ρωσική σημαία, ο Ιγκόρ, ένας 42χρονος μηχανικός, λέει ότι και αυτός νιώθει ορφανός: «Είναι σαν να χάνεις έναν πατέρα. Ήταν τα πάντα για εμάς, ακόμα περιμέναμε τι θα έλεγε ο θείος Ζένια» (υποκοριστικό του ονόματος Γεβγκένι). Η Νατάλια, μια γυναίκα 31 ετών, έφτασε με ποδήλατο για να αφήσει μια ανθοδέσμη. Λέει ότι νιώθει σαν να έχασε ένα αγαπημένο της πρόσωπο. «Για εμάς, ήταν φίλος, αδερφός. Νομίζω ότι για όλους τους στρατιώτες είναι μια πολύ σημαντική στιγμή», τόνισε.
