Το ινδικό διαστημικό έπος – Η προσσελήνωση του Chandrayaan-3

Το ινδικό διαστημικό σκάφος Chandrayaan-3 προσσεληνώθηκε στον νότιο πόλο του δορυφόρου της Γης, κάνοντας την Ινδία την τέταρτη χώρα που «κατακτά» τη σεληνιακή επιφάνεια. Την αδιαμφισβήτητη επιτυχία υπερτονίζει ο χαμηλός -για τα κυβερνητικά δεδομένα- προϋπολογισμός με τον οποίο η χώρα πέτυχε την αποστολή. Το 2020, ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας (ISRO) υπολόγισε ότι η αποστολή Chandrayaan-3 θα κόστιζε περίπου 75 εκατομμύρια δολάρια. Η εκτόξευση καθυστέρησε δύο χρόνια, γεγονός που πιθανώς αύξησε το συνολικό κόστος της αποστολής.

Η NASA τα τελευταία χρόνια έχει βάζει ιδιωτικές εταιρείες να ανταγωνίζονται για συμβάσεις κατασκευής σεληνιακών προσεδαφιστών, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ονομάζει Commercial Lunar Payload Services. Το πρόγραμμα CLPS έχει προϋπολογισμό 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια για 10 χρόνια, με 14 εταιρείες να διεκδικούν συμβόλαια για αποστολές που συνήθως αξίζουν πάνω από 70 εκατομμύρια δολάρια η καθεμία. Συνολικά, ο ετήσιος προϋπολογισμός της NASA επισκιάζει τον αντίστοιχο της Ινδίας. Το 2023, ο αμερικανικός οργανισμός έλαβε χρηματοδότηση 25,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό του ISRO που ανέρχεται σε περίπου 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια.

Διαφορετικό επίπεδο δυνατοτήτων

Ο Jim Bridenstine, ο οποίος ηγήθηκε της NASA από το 2018 έως το 2021 σημείωσε στο CNBC ότι ο πολύ μεγαλύτερος προϋπολογισμός της NASA αντικατοπτρίζει το «διαφορετικό επίπεδο δυνατοτήτων» που προσφέρει η αμερικανική υπηρεσία, από τη συνεχή παρουσία αστροναυτών σε τροχιά μέχρι αποστολές σε πλανήτες, αστεροειδείς και άλλα.

Ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, οι ΗΠΑ δαπανούν τα περισσότερα για το διάστημα – αν και εξακολουθούν να ανέρχονται σε μόλις 0,28% του ΑΕΠ. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το 0,04% του ΑΕΠ της Ινδίας, σύμφωνα με έκθεση του Ιουλίου για την παγκόσμια διαστημική οικονομία του Space Foundation.