Βασίλειος-Φοίβος Αξιώτης: Για να πάμε την Αθήνα μας ακόμα πιο Ψηλά!

Είστε Αντιδήμαρχος Αστικών και Κτιριακών Υποδομών και Σχεδίου Πόλεως στον Δήμο Αθηναίων. Τι αλλαγές είδαμε στην Αθήνα αυτά τα τέσσερα χρόνια της θητείας σας ώστε να πείτε στους Αθηναίους και τις Αθηναίες να σας ξαναεμπιστευτούν;

«Το 2019 ξεκινώντας ως νέα δημοτική αρχή με Δήμαρχο τον Κώστα Μπακογιάννη αποφασίσαμε να βάλουμε τον πήχη ψηλά. Η Αθήνα και σε επίπεδο τεχνικών έργων και υποδομών ήταν μια πόλη ξεχασμένη. Ειδικά οι γειτονιές της. Δώσαμε λοιπόν έμφαση στο πρόγραμμα υποδομών με στόχο τέσσερα χρόνια μετά να μπορούμε να πούμε ότι καλυτερεύσουμε σε έναν βαθμό τη ζωή των πολιτών και των επισκεπτών της πόλης. Τι κάναμε; Προχωρήσαμε, λοιπόν, άμεσα, στον σχεδιασμό των έργων, χωρίζοντάς τα σε δύο κατηγορίες: Έργα υποδομής και έργα ανάπλασης. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το σύνολο του τεχνικού προγράμματός μας είναι ύψους 530 εκ. ευρώ και μιλάμε για το μεγαλύτερο μετά την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα έργα υποδομής αφορούν τα τακτικά έργα (ασφαλτοστρώσεις, πεζοδρόμια, φρεάτια κτλ.). Εκτελούμε ένα πρόγραμμα ασφαλτοστρώσεων, ύψους 42 εκ. ευρώ και έχουμε ήδη ασφαλτοστρώσει το 40% του οδικού δικτύου της πόλης. Μιλάμε για 900 δρόμους και στις 129 γειτονιές της Αθήνας σε μία θητεία, όταν δημοτικές αρχές σε προηγούμενες θητείες δεν έφταναν τους 100. Ο Κώστας Μπακογιάννης είπε φυσικά «θέλω το 100% των δρόμων». Αυτό έχουμε στόχο να κάνουμε τα επόμενα 5 χρόνια.

Παράλληλα, προσπαθούμε καθημερινά να κάνουμε την Αθήνα «φιλόξενη» για τους πεζούς της και προσβάσιμη για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και προβλήματα όρασης. Δεν είναι δυνατόν το 2023 να μιλάμε για πεζοδρόμια που δεν έχουν ράμπες ΑμεΑ ή πλάκες όδευσης τυφλών. Για το λόγο αυτό, έχουμε δεσμεύσει 24 εκ. ευρώ από τον προϋπολογισμό, με στόχο φτιάξουμε ξανά τα πεζοδρόμια της πόλης, σε όλες τις δημοτικές κοινότητες. Έχουμε κάνει 65 πεζοδρόμια. Κάποιος θα πει «μόνο τόσα;». Τα 65 πεζοδρόμια είναι 650 περίπου οικοδομικά τετράγωνα, σε πολλά από τα οποία ξανατονίζω ότι δεν υπήρχαν πλάκες όδευσης τυφλών. Απαράδεκτο.

Φυσικά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τις σχολικές υποδομές. Αναφέρομαι στις ενεργειακές αναβαθμίσεις των σχολικών συγκροτημάτων -πέραν των όποιων μικρών τακτικών συντηρήσεων που μπορεί να χρειάζονται- για να είναι τα παιδιά μας ασφαλή στα σχολεία. Και εδώ να τονίσω ότι το 2019 όταν αναλάβαμε παραλάβαμε σχολεία δύο ταχυτήτων. Σχολεία στα οποία παιδιά με κινητικές δυσκολίες ή προβλήματα όρασης δεν μπορούσαν να μπουν στην αίθουσα διδασκαλίας τους. Γιατί δυστυχώς εν έτει 2019 τα σχολεία της Αθήνας δεν ήταν προσβάσιμα για όλους. Δημοπρατήσαμε, προχωράμε το έργο και αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο ποσοστό των σχολείων είναι πλήρως προσβάσιμο είτε με ράμπες ΑμεΑ είτε με αναβατόρια».

Με την Πανεπιστημίου και τον πολυσυζητημένο «Μεγάλο Περίπατο» ακούστηκαν πολλά. Τι έγινε τελικά;

«Να συμφωνήσουμε σε κάτι; Το εργοτάξιο της Πανεπιστημίου, ναι ισχύει, κούρασε. Καθυστέρησε, ταλαιπώρησε τον κόσμο, σήκωσε σκόνη. Όπως και κάθε εργοτάξιο. Θεωρώ όμως άδικο τόσο ως αρμόδιος αντιδήμαρχος όσο και ως επαγγελματίας πολιτικός μηχανικός να κρίνει κάποιος ένα έργο από το εργοτάξιο. Έχετε περάσει τις τελευταίες ημέρες από την Πανεπιστημίου; Αυτή τη στιγμή η εικόνα της είναι σε ένα τεράστιο ποσοστό αυτό που είχαμε σχεδιάσει. Σε μεγάλο βαθμό τα σχόλια όσων βλέπουν το αποτέλεσμα έχουν αντιστραφεί. Είμαι βέβαιος επίσης ότι το έργο της Πανεπιστημίου θα μας ανταμείξει όλους και δεν εννοώ μόνο τη δημοτική αρχή. Αυτού του είδους τα έργα με περισσότερο πράσινο, με ψυχρά υλικά, με συμπεριληπτικά έργα για να μην αποκλείουμε κανέναν από τον κοινόχρηστο χώρο (πλάκες όδευσης τυφλών και ράμπες ΑμεΑ, που δεν είχε η Πανεπιστημίου) είναι τα έργα που έχει ανάγκη η Αθήνα. Ας μείνουμε λοιπόν στο τι προσφέρει αυτό το έργο. Όλοι μιλάμε για την κλιματική κρίση, χωρίς ενδεχομένως να κάνουμε πράξη κάποια πράγματα. Η Πανεπιστημίου θεωρώ ότι είναι «καθρέφτης» ενός σχεδίου που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι στις πόλεις τους.

Επίσης μην ξεχνάμε ότι «Μεγάλος Περίπατος» δεν είναι μόνο η Πανεπιστημίου. Πρώτο έργο του Μεγάλου Περιπάτου αποτέλεσε η ανάπλαση της πλατείας Ομονοίας, η οποία «άλλαξε» την περιοχή τόσο αισθητικά όσο και περιβαλλοντικά, καθώς λόγω των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν και του σιντριβανιού βελτιώθηκε το μικροκλίμα στο σημείο. Η Ομόνοια από ένα μόνιμο εργοτάξιο έγινε ξανά επισκέψιμη για όλους. Παράλληλα αναπτύσσεται γύρω της επιχειρηματική δραστηριότητα, με καταστήματα και ξενοδοχεία, ακριβώς επειδή άλλαξε η εικόνα της.

Δεύτερο κομμάτι υλοποίησης του Μεγάλου Περιπάτου αποτέλεσε η ανάπλαση της κάτω πλευράς της Πλατείας Συντάγματος. Η νεα πλατεία Συντάγματος, όπως συνηθίζω να λέω. Τα έργα και εκεί είχαν καθυστερήσει (λόγω εύρεσης αρχαίων) αλλά πλέον το κομμάτι της πλατείας έχει ολοκληρωθεί, με τα σχόλια όλων να είναι εξαιρετικά για το αποτέλεσμα. Περισσότερος χώρος για τους πεζούς, περισσότερο πράσινο, συντριβάνια και -επιτέλους- χωροθέτηση των τραπεζοκαθισμάτων. Άλλωστε τα έργα στην Αθήνα αυτή την τετραετία δεν ήταν μόνο του «Μεγάλου Περιπάτου» ή οι ασφαλτοστρώσεις, τα πεζοδρόμια και τα σχολικά κτίρια. Φτιάξαμε 8 νέες πλατείες, πάνω από 1.000 νέες ράμπες ΑμεΑ, νέους κεντρικούς αγωγούς αποχέτευσης, συνεχείς επεμβάσεις απόφραξης φρεατίων, αντιπλημμυρικά έργα, νέα γήπεδα (Ακαδημία Πλάτωνος), αναβάθμιση των υποδομών του Εθνικού Κήπου. Όλα αυτά και στα 7 Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Αθηναίων και στις 129 γειτονιές της Αθήνας».

Πρόσφατα επαναλειτούργησε το Θέατρο του Λυκαβηττού. Πείτε μας δυο λόγια για το έργο αυτό.

«Η είδηση δεν είναι απλά ότι το θέατρο του Λυκαβηττού ή όπως λέγεται πλέον το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού ανοίγει ξανά. Η είδηση είναι ότι για 15 χρόνια ήταν κλειστό για λόγους ασφαλείας. Και μετά από πολύ προσωπικό αγώνα του Δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, περιήλθε το θέατρο στον Δήμο Αθηναίων, «βάλαμε μπροστά τις μηχανές», τις τεχνικές υπηρεσίες και το ξαναφτιάξαμε. Όπως λέει και ο Δήμαρχος, «δεν κοιτάμε αρμοδιότητες». Και λέω μετά από προσωπικό αγώνα περιήλθε γιατί δεν ξέρω αν γνωρίζετε ότι το θέατρο του Λυκαβηττού δεν ήταν στον δήμο της Αθήνας. Μέσα από προσπάθεια του Κώστα Μπακογιάννη περιήλθε το θέατρο στον δήμο, για να μπορέσουμε να το κατασκευάσουμε και πάλι. Επειδή ακριβώς δεν κοιτάμε αρμοδιότητες, για ότι υπάρχει εντός Αθήνας θεωρούμε πως αρμοδιότητα έχει ο Δήμος Αθηναίων και πρέπει να ασχοληθούμε. Για αυτό το λόγο άνοιξε και πάλι το θέατρο του Λυκαβηττού.
Ο λόφος του Λυκαβηττού, όμως, δεν είναι μόνο το θέατρο. Αποτέλεσε μία από τις περιοχές στις οποίες πραγματοποιήσαμε μεγάλης έκτασης έργα υποδομών. Δώσαμε προτεραιότητα στα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης του λόφου αλλά ταυτόχρονα αποκαταστήσαμε τα μονοπάτια, προχωρώντας σε μια συνολική αναβάθμιση ενός σημαντικού πνεύμονα πρασίνου της Αθήνας, που είχε μείνει «ξεχασμένος» για χρόνια».

Με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε; Θα γίνει τελικά γιατί στο παρελθόν έχουν υπάρξει καθυστερήσεις σε τέτοιου είδους έργα.

«Θα ξεκινήσω λέγοντας πως το τεράστιο πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης που τρέχουμε ως Δήμος Αθηναίων δεν είναι μόνο το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό. Πολλοί έχουν συνδυάσει τη Διπλή Ανάπλαση μόνο με το γήπεδο. Αυτή, όμως, είναι η μία πλευρά. Η Διπλή Ανάπλαση αφορά τον Παναθηναϊκό αλλά ταυτόχρονα και όλους τους κατοίκους της Αθήνας. Από τη μία, ο μεγαλύτερος σύλλογος της πόλης αποκτά, ως όφειλε, ένα «σύγχρονο σπίτι» αντάξιο της ιστορίας του αλλά από την άλλη οι Αθηναίοι κι οι Αθηναίες «κερδίζουν» στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έναν πνεύμονα πρασίνου στην καρδιά της πρωτεύουσας, που θα βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Την ίδια στιγμή, στην πολύπαθη περιοχή του Βοτανικού, μια ξεχασμένη περιοχή της Αθήνας, στα όρια της χωματερής, με τριτοκοσμική σε αρκετές περιπτώσεις εικόνα, θα επέλθει αναβάθμιση. Επίσης, πριν από λίγες ημέρες ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, ανακοίνωσε ότι στην περιοχή γύρω από τον Παναθηναϊκό δημιουργούμε το νέο Μητροπολιτικό Πάρκο της Αθήνας, με 220 περίπου στρέμματα πρασίνου.

Να απαντήσω όμως και στο ερώτημά σας. Ένα είναι το χρονοδιάγραμμα: Το 2026 να παίξει ο Παναθηναϊκός το πρώτο του παιχνίδι στον Βοτανικό. Δεν πιστεύω επίσης ότι μπορεί να κολλήσει πουθενά η διαδικασία του γηπέδου του Παναθηναϊκού για τρεις λόγους:
Α) Θεσμική θωράκιση. Βασιζόμαστε σε ένα Προεδρικό Διάταγμα, άρα υπάρχει η ανώτατη δυνατή θεσμική θωράκιση του πρότζεκτ.
Β) Τεχνική αρτιότητα σε επίπεδο μελέτης και τεχνικής ικανότητας και επάρκειας της κοινοπραξίας εταιρειών που έχει αναλάβει την κατασκευή.
Γ) Εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Κυβέρνησης.
Πρακτικά, λοιπόν, αν με ρωτήσει κάποιος «πού μπορεί να κολλήσει αυτή η διαδικασία;» δεν βλέπω κάπου, εκτός αν συμβεί κάτι απρόβλεπτο».

Γιατί σε αυτές τις εκλογές, που είστε υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στην Αθήνα, να ψηφίσει κάποιος «Αξιώτης Πάλι», όπως είναι και το σλόγκαν της προεκλογικής καμπάνιας σας;

«Αρχικά ζητάω από τις Αθηναίες και τους Αθηναίους να ψηφίσουν Μπακογιάννη πάλι. Γιατί ήταν συνεπής στα λόγια και στις πράξεις του. Και γιατί ακόμα και ο πιο αυστηρός κριτής του θα συμφωνήσει σε ένα πράγμα: Ότι η Αθήνα του 2023 είναι καλύτερη από την Αθήνα που παρέλαβε το 2019. Τώρα στο ερώτημά σας «γιατί Αξιώτης Πάλι σε αυτές τις εκλογές;», η απάντηση είναι όσα σας ανέφερα παραπάνω. Και γιατί το 2019, ζητώντας την ψήφο των Αθηναίων υποσχέθηκα δυο πράγματα. Ότι θέλω προσφέρω, δουλεύοντας καθημερινά για την Αθήνα μας. Και προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να τηρήσω αυτή την υπόσχεση και ότι θα έχω το τηλέφωνό μου ανοιχτό για να ακούω τα θετικά και τα αρνητικά σχόλια. Και αυτή την υπόσχεση προσπάθησα και νομίζω πως την τήρησα. Για αυτό θέλω πάλι, μετά από τέσσερα χρόνια, να ζητήσω να με τιμήσουν με 1 από τους 4 σταυρούς. Θέλω πάλι, με ακόμη μεγαλύτερη όρεξη και γνώση να δουλέψω, από όπου μου ζητηθεί, για να πάμε την Αθήνα μας ακόμα πιο Ψηλά!».