Παραμένει «σπαζοκεφαλιά» το θέμα της ακρίβειας σε βασικά είδη διατροφής, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται και από την ανακοίνωση της κυβέρνησης αναφορικά με τη δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού.
Μεγάλες αυξήσεις εντοπίζονται, μεταξύ άλλων προϊόντων και στην τιμή του ελαιολάδου. Διανύοντας τον μήνα συγκομιδής, οι καταναλωτές ουσιαστικά χρεώνονται δύο πράγματα:
Τη μείωση των αποθεμάτων του ελαιόλαδου στον μεγαλύτερο παγκόσμιο παραγωγό, την Ισπανία και άλλους.
Την κλιματική αλλαγή, η οποία ταλάνισε όλη τη Νότια Ευρώπη, με αποτέλεσμα εκατομμύρια στρέμματα σοδειών ελαιόδεντρων να μην έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Συγκεκριμένα, η τιμή για το «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο» πέρυσι κόστιζε από 5,55 ευρώ μέχρι 8,50 ευρώ το λίτρο, ενώ αυτές τις μέρες η τιμή του έχει «σκαρφαλώσει» από τα 9,50 ευρώ έως τα 18,80 ευρώ το λίτρο, σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΑΝΤ1.
Οι… καινοτομίες των ελαιοπαραγωγών υπό τον φόβο «πλιάτσικου» στα χωράφια τους
Στην Κρήτη, ελαιοπαραγωγοί θα αρχίσουν να τοποθετούν GPS σε σχήμα ελιάς, το οποίο δε διακρίνεται πάνω στο δέντρο και αποστέλλει απευθείας μήνυμα στο τηλέφωνο του παραγωγού, όταν το στίγμα απομακρύνεται. «Το GPS είναι ένα ομοίωμα ελιάς, που ενεργοποιείται με την απομάκρυνση από το δέντρο. Δηλαδή, όταν το στίγμα που έχει η ελιά στο συγκεκριμένο δέντρο απομακρυνθεί, ενεργοποιείται. Αυτόματα έρχεται ένα μήνυμα στο τηλέφωνο που είναι συνδεδεμένο», τόνισε ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ηρακλείου, Μύρων Χιλετζάκης.
Η ακρίβεια που πυροδοτεί την αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου έχει κάνει τους απατεώνες να «τρίβουν» τα χέρια τους. «Προβληματίζει, διότι ήδη εκκίνησε σε βρώσιμη ελιά, στην περιοχή της Μεσαράς, με δεκατέσσερις κλούβες. Η προοπτική ότι θα έχουμε περισσότερα τέτοια φαινόμενα, σε σύγκριση με τα άλλα χρόνια, έχει απασχολήσει πολλούς παραγωγούς», σύμφωνα με τον Πρόεδρο των ελαιουργών Ηρακλείου, Βαγγέλης Πρωτογεράκης.
Ενόσω οι παραγωγοί βλέπουν τα έξοδα να αυξάνονται, προσδοκούν σε μία καλή συγκομιδή. Ωστόσο πλέον ζουν υπό τον φόβο κλοπών του ελαιόκαρπου αλλά και του λαδιού. Το ομοίωμα ελιάς – συσκευή γεωεντοπισμού είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβει κανείς με «γυμνό» μάτι. Οι Ισπανοί εφαρμόζουν ήδη αυτήν τη μέθοδο και έχουν καταφέρει να εντοπίσουν τους κλέφτες. «Βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις, προκειμένου να δούμε πόσο θα κοστίσει σε έναν ελαιοπαραγωγό. Αν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, θα το αποκτήσουμε σε χαμηλότερη τιμή», συμπλήρωσε ο κ. Χιλετζάκης.
«Πατέντες» (και) από τους καταναλωτές λόγω… ακρίβειας
Από την πλευρά τους, οι καταναλωτές επινοούν διάφορους τρόπους για να μην αφαιρέσουν το ελαιόλαδο από τη διατροφή τους, όπως είναι ένας ειδικός ψεκαστήρας που μειώνει την κατανάλωση του «υγρού χρυσού». Με αυτό το τέχνασμα, χρησιμοποιούν την ελάχιστη ποσότητα στο φαγητό τους. Από την άλλη, όσοι δεν καταφέρνουν να το προμηθευθούν, καταφεύγουν σε άλλες λύσεις, όπως την αγορά σπορέλαιου ή ηλιελαίου.
«Ζαλίζουν» οι τιμές του ελαιόλαδου και στην Ιταλία, εκτιμήσεις για αύξηση ύψους 30%
Την ίδια ώρα, η κακοκαιρία τον Μάιο και τον Ιούνιο και η ξηρασία τους καλοκαιρινούς μήνες επιβαρύνουν την παραγωγή ελαιολάδου στην Ιταλία και η παραγωγή κινδυνεύει να μειωθεί κατά το ήμισυ σε σύγκριση με το 2022, γεγονός που έχει αρνητικό αντίκτυπο στις τιμές.
«Για την επόμενη ελαιοκομική περίοδο αναμένουμε αύξηση της τιμής από 30% έως 40% σε επίπεδο χονδρικής, εμείς οι παραγωγοί θα πουλάμε ένα λίτρο λάδι προς 9 ευρώ το κιλό και στα ράφια το ιταλικό λάδι θα κοστίζει 10 έως 11 ευρώ το λίτρο, δηλαδή ο καταναλωτής θα το πληρώνει 30% σε ακριβότερο σύγκριση με πέρυσι», ανέφερε ο Τζενάρο Σίκολο, Πρόεδρος της Italia Olivicola, της μεγαλύτερης εθνικής οργάνωσης ελαιοπαραγωγών, η οποία περιλαμβάνει 47 συνεταιρισμούς σε όλες τις ιταλικές επαρχίες.
«Η τιμή του ελαιολάδου δεν αναμένεται να υποχωρήσει τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια», προσέθεσε. Η συγκομιδή της ελιάς άρχισε στη Σικελία στα τέλη Σεπτεμβρίου και τώρα, εκκινεί και στην Καλαβρία και την Απουλία. Ιδιαίτερα στην κεντρική Ιταλία, η παραγωγή δεν είναι τόσο υψηλή, επειδή οι βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου επηρέασαν την επικονίαση των ελαιόδεντρων κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Η ζήτηση στην Ιταλία είναι 1 εκατ. τόνοι, οπότε ένα μεγάλο μέρος θα πρέπει να καλυφθεί από το εξωτερικό. Η Ιταλία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ για την εγχώρια κατανάλωση ελαιολάδου. Οι Ιταλοί παραγωγοί φοβούνται ότι η μείωση της παραγωγής θα μπορούσε να αυξήσει το εμπόριο νοθευμένου λαδιού.