Χριστίνα Βίδου σύντροφος: Είμαι ευλογημένη επειδή υπήρχε ένα περιβάλλον με αγάπη, συνέχισε η δημοσιογράφος - Δείτε το βίντεο
Η Χριστίνα Βίδου μίλησε για την απώλεια του πρώην συζύγου της και τη σχέση της κόρης της με τον σύντροφό της. Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Μπαμπα-δες», όπου αρχικά είπε: «Ο σύντροφος μου δεν θέλει να μιλάω καθόλου για εκείνον! Έχει συμβάλει πάρα πολύ στο μεγάλωμα της κόρης μου. Στην ουσία την έχει μεγαλώσει. Και την έχει μεγαλώσει σαν παιδί του, ο οποίος έχει και δυο παιδιά από τον προηγούμενο του γάμο». «Εννοείται πως το εισπράττω αυτό και πρέπει να τους δεις. Αφού λέω “σταματήστε επιτέλους”. Να σταματήσουν επιτέλους για.. παίζουν και είναι μια φυσιολογική οικογένεια με όλη αυτή την ιδιαιτερότητα».
Τέλος, η Χριστίνα Βίδου είπε: «Έχει άλλα δυο παιδιά ο σύντροφος μου, δυο πολύ μεγαλύτερα. Ο Παναγιώτης είναι 19 χρονών, είναι φοιτητής πια και η Σήλια θα δώσει φέτος εξετάσεις που έχει ειδικά εκείνη τη σχέση με την Λωρένα, είναι σαν αδελφές και είναι η λίγο μεγαλύτερη. Μεγάλωσαν μαζί, μεγαλώσαμε μαζί. Γι’ αυτό λέω ότι είμαι ευλογημένη επειδή υπήρχε ένα περιβάλλον αγάπης».
Η αποτέφρωση του συζύγου της
Σε άλλο σημείο, ακούγεται να λέει: «Πήραμε διαζύγιο όταν ήταν η κόρη μου 4 ετών. Τότε ήταν ναι, μεν, μικρό το παιδί αλλά αντιλήφθηκε ότι ο μπαμπάς και η μαμά θα ζουν χωριστά. Μέχρι να προσαρμοστούμε όλοι, της ήταν και εκείνης δύσκολο. Πολύ δύσκολο”. Η παρουσιάστρια τόνισε ακόμη, πως: «Είναι προτιμότερο να υπάρχει στο σπίτι αγάπη, από το να μην υπάρχει αγάπη. Εμείς δεν θέλαμε να συμβιβαστούμε γιατί θέλαμε το παιδί να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με αγάπη. Αν αυτό ήταν δύο ξεχωριστά σπίτια, θα ήταν δύο ξεχωριστά σπίτια. Αυτό όμως δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη, δεν ήταν τίποτα εύκολο. Ήθελε πολλή δουλειά».
«Η απώλεια του μπαμπά της ήρθε όταν εγώ κατάλαβα ότι πήγα σε ψυχαναλυτή. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολο για εκείνη αλλά μπορώ να πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι είμαι πάρα πολύ περήφανη για την κόρη μου. Ο Σωκράτης ήθελε να αποτεφρωθεί και η κόρη μας να πετάξει την τέφρα του. Δεν ξέρεις από τη μια τη βαθιά συγκίνηση και τον πόνο και από την άλλη μέσα μου το πόσο περήφανη ήμουν για αυτό το παιδί που το έκανε».
