Με αφορμή το τελευταίο «αντίο» στην Κάτια Νικολαΐδου, το πρωί της Δευτέρας 13 Νοεμβρίου, ο Τάσος Χαλκιάς την αποχαιρέτησε με λυγμούς. Μιλώντας στο «Πρωινό» θυμήθηκε μερικές στιγμές από τη συνεργασία τους στο παρελθόν, αλλά και την περίοδο που ήρθε ο καρκίνος στη ζωή της. «Η Κάτια ήταν ένα ανεκτίμητο πλάσμα, ένα ευγενικό πλάσμα, μια ταλαντούχα συνάδελφός μου, όμορφη, με όμορφη ψυχή, με όμορφη ζωή, με όμορφο μυαλό, θα είναι πάντα μέσα μου και ζει και δεν θα την ξεχάσω ποτέ και εγώ και οι φίλοι, που την είχαμε περιβάλει την εποχή εκείνη της συνεργασίας μας, αλλά και πολύ αργότερα, που κρατήσαμε την επαφή μας» είπε αρχικά.
Συνέχισε, με μια αναφορά στο παρελθόν: «Εκείνη την εποχή, που κάναμε τη συνεργασία, η Κάτια έπαθε αυτή την ασθένεια. Ένα στιγμιότυπο θα πω, όπου κανείς μας δεν είχε πάρει χαμπάρι και η Κάτια ήρθε στο γύρισμα μία ημέρα με ένα μαντηλάκι δεμένο στο λαιμό. Ήταν πραγματικά κάτι πολύ όμορφο, σαν εικόνα, της πήγαινε, ήταν ένα λαμπερό μαντηλάκι στο λαιμό με λουλούδια…Της είπα χαριτολογώντας ωραίο το νέο look σου πάει…Α ναι μου πάει μου είπε; Να το κρατήσω…». Τέλος, κλαίγοντας με λυγμούς, ο Τάσος Χαλκιάς αποχαιρέτησε την Κάτια Νικολαΐδου, λέγοντας με τρεμάμενη φωνή: «Κοριτσάκι μου να έχεις καλό δρόμο. Στο καλό να πας. Εμείς θα σε αγαπάμε πάντα, που μείναμε πίσω, στο καλό αγάπη μου, δεν έχω να πω κάτι άλλο για την Κάτια μου, με πονάει και με θλίβει».