«Αυστηρώς ακατάλληλο» χαρακτηρίζει ο Νίκος Μπίστης σε ανάρτησή του τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη. Όπως γράφει στα social media το πρώην μέλος του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το κείμενο του Θανάση Καρτερού, «κάθε αναμονή και παραμονή μέχρι το Συνέδριο ή τις ευρωεκλογές για να πιστοποιηθεί η προφανής πλέον ανικανότητα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα εχει καταστροφικές συνέπειες για την υπόσταση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς», ενώ προσθέτει ότι θα πρέπει «να στήσουμε με γρήγορους ρυθμούς ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς πολύ πιο αξιόπιστο και πολύ ευρύτερο από αυτό που οριστικά αφήσαμε».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Νίκου Μπίστη:
Αυστηρώς ακατάλληλος. Ο φίλος και σύντροφος από τα παλιά Θανασης Καρτερός απευθυνόμενος από την στήλη του στην ΑΥΓΗ στον κ. Κασελλάκη απεφάνθη ότι «νόμιμος δεν σημαίνει αναγκαστικά και κατάλληλος». Χρήσιμη σε κάθε περίπτωση η αναγνώριση της πραγματικότητας . Βέβαια η πολιτική παραμένει πάντα τέχνη του προβλέπειν αλλά ας δεχθούμε το «κάλλιο αργά παρά ποτέ».
Δεν θα μπω στην συζήτηση που μαίνεται στα social media για το κατά πόσον η τοποθέτηση Καρτερού απηχεί απόψεις Τσίπρα. Θα περιοριστώ στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης: ο καθένας έχει την ευθύνη για αυτά που λέει και για αυτά που δεν λέει. Και δεν νομίζω ότι ο Τσίπρας έχει ανάγκη υποβολέα ή μεταφραστή. Το ζήτημα είναι απλό: κάθε αναμονή και παραμονή μέχρι το Συνέδριο ή τις ευρωεκλογές για να πιστοποιηθεί η προφανής πλέον ανικανότητα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα εχει καταστροφικές συνέπειες για την υπόσταση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Για τις ιδέες της, την ιστορία της, για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων της που παρακολουθούν εμβρόντητοι την μετάλλαξη του κόμματος και την εγκατάλειψη πάγιων θέσεων και πρακτικών της Αριστεράς. Ο Θανασης Καρτερός, χωρίς ίσως να το θέλει, επιβεβαίωσε την αδήριτη αναγκαιότητα της συγκρότησης της Νέας Αριστεράς. Για να σώσουμε τώρα – πριν η βλάβη καταστεί ανήκεστος- οτιδήποτε αν σώζεται. Και να στήσουμε με γρήγορους ρυθμούς ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς πολύ πιο αξιόπιστο και πολύ ευρύτερο από αυτό που οριστικά αφήσαμε.