"Πάντα φοβόμουν μη συμβεί τίποτα, αλλά ο γιος μου μού έλεγε "μάνα, μη φοβάσαι". Ας είμαι η τελευταία μάνα που κλαίει το παιδί της" ξέσπασε η χαροκαμένη μητέρα
Ραγίζουν καρδιές οι γονείς του 40χρονου πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας, Επαμεινώνδα Κωστέα, που έχασε τη ζωή του μπροστά στα μάτια της οικογένειάς του όταν το αεροπλάνο του συνετρίβη στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας. Η μητέρα του επισμηναγού, λίγο μετά το τελευταίο “αντίο” στο παιδί της, άνοιξε την καρδιά της στην εκπομπή “Αλήθειες με τη Ζήνα” στο Star και μίλησε για τον δικό της ήρωα, τον γιο της. Όπως λέει, ο άτυχος επισμηναγός θυσιάστηκε για να μη χάσουν τη ζωή τους αθώοι άνθρωποι. “Ο γιος μου θυσιάστηκε. Θα έπεφτε με το αεροπλάνο σε κατοικημένη περιοχή και θα σκότωνε κόσμο και το πήρε πάνω του. Για αυτό είμαι περήφανη. Αλλά έχω τον καημό γιατί έφυγε το παιδί μου” είπε συντετριμμένη στην κάμερα της εκπομπής μιλώντας για τον αδικοχαμένο γιο της.
“Πάντα φοβόμουν μη συμβεί τίποτα, αλλά ο γιος μου μού έλεγε “μάνα, μη φοβάσαι”. Ας είμαι η τελευταία μάνα που κλαίει το παιδί της” ξέσπασε η χαροκαμένη μητέρα. Όλα συνέβησαν μπροστά στα μάτια των παιδιών του υποσμηναγού. Ο 12χρονος γιος του, Θανάσης, που είδε τον πατέρα του να χάνεται μπροστά στα παιδικά του μάτια, είχε πάντα για πρότυπο τον πατέρα του. “Τον θαύμαζα, τον αγαπάω, είναι ήρωας ο πατέρας μου και πάντα θα τον αγαπάω και θα κάνω τα πάντα για να τον ευχαριστώ από εκεί που είναι”, είπε στη γιαγιά του το 12χρονο παιδί.
“Με εγκατέλειψε το αστέρι μου…”
Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια και του πατέρα του άτυχου επισμηναγού που μίλησε για την απώλεια του γιου του. “Ο γιος μου ήταν ο ήλιος μου, το φεγγάρι μου. Όμως και τα δύο βασίλεψαν το μεσημέρι εκείνης της Τετάρτης. Τότε βασίλεψα κι εγώ. Είμαι περήφανος για τον γιο μου. Έκανε τη δουλειά που αγαπούσε. Τον πρώτο καιρό μπορεί να φοβόμουν, ο ίδιος όμως ποτέ. Με εγκατέλειψε το αστέρι μου…”. Αποκάλυψε μάλιστα πως ο γιος του ήταν λυπημένος που θα έκανε την τελευταία του πτήση με το συγκεκριμένο αεροπλάνο. Παρά την τραγική απώλεια, θα προτρέψει τον εγγονό του να βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του και να γίνει και ο ίδιος κάποια μέρα πιλότος.
