Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Μάνα! ―Δε βρίσκεται λέξη καμία να ’χει στον ήχο της τόση αρμονία, σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο, όνομα θείο;
Γεράσιμος Μαρκοράς
Πολλές δεκαετίες πριν, στις αρχές του αιώνα ακόμα και πιο πίσω, στα απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο χωριά της επαρχίας, όπου το ηλεκτρικό ρεύμα, το τηλέφωνο και η συγκοινωνία με το αυτοκίνητο ήταν περισσότερο ως μια ευχή και προσδοκία και λιγότερο ως κάτι το εφικτό, η ‘άφιξη’ ενός νέου μέλους σε μια οικογένεια έπρεπε να εξηγηθεί με τρόπο που να μην εξάπτει την φαντασία των άλλων μικρών παιδιών που προηγήθηκαν στην οικογένεια. Η απάντηση σε αυτά τα μικρά παιδιά, τα μεγαλύτερα, ήταν πως το βρήκαν στον …κήπο τους. Κάποιος το είχε εγκαταλείψει εκεί και έπρεπε να το πάρουν να το μεγαλώσουν και από δω και πέρα θα είναι το αδερφάκι τους.
Στις πόλεις η ‘άφιξη’ ενός νέου μέλους γίνονταν με πιο …ασφαλή τρόπο. Ένας πελαργός που εκτελούσε χρέη κούριερ μετέφερε το νεογέννητο και το άφηνε στην βεράντα του ζευγαριού… Αν όμως ήταν ανοιχτή κάποια μπαλκονόπορτα, το πήγαινε κατευθείαν στο κρεβατάκι του. Υπογραφή παράδοσης, παραλαβής δεν υπήρχε. Για πάρα πολλά χρόνια, ίσως ακόμη και σήμερα, ο πελαργός με το μωρό ήταν το έμβλημα καταστημάτων με βρεφικά είδη.
Η απάντηση
Η απάντηση σε αυτό το θαύμα της ζωής, όπως η γέννηση ενός παιδιού, μια απάντηση που οι ίδιοι οι γονείς δεν μπορούσαν να δώσουν, ήρθε απ’ την ίδια την φύση, χωρίς να διαταράξει την σχέση εμπιστοσύνης γονιών με τα άλλα μικρά παιδιά. Βλέποντας εκείνα τις ανατομικές διαφορές ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια, αφομοίωσαν εύκολα την διαδικασία για τον ερχομό ενός μωρού στον κόσμο και τον λόγο για τον οποίο οι άνδρες παντρεύονται μόνο γυναίκες, κι έτσι συντελείται και διαιωνίζεται το θαύμα και η αναπαραγωγή της ζωής. Ένα θαύμα που συντελείται μόνο στο σώμα της γυναίκας. Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, αλλά και για κάποιους άλλους ακόμη, η επίκληση της ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα υποτιμά την γυναίκα. Η γυναίκα είναι ανώτερη απ’ τον άνδρα. Κι’ αυτό είναι κάτι που οι άνδρες δεν θέλουν να το αποδεχτούν και να το αναδείξουν.
Το βάρος
Μόνο ένας, ίσως και άλλοι που δεν γνωρίζω, πολύ ‘γυναικάς’, ο Τζάκ Νίκολσον, εξέφρασε την εκτίμησή του και τον θαυμασμό του στο γυναικείο φύλο γενικά κι όχι αποκλειστικά μόνο στο…ωραίο. Είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του πριν κάποια χρόνια, “ήθελα να είμαι γυναίκα”. Ο άνδρας δεν συμμετέχει αποτελεσματικά στην δημιουργία μιας νέας ζωής…ικανοποιεί απλά την επιθυμία του. Όλο το βάρος να έρθει στον κόσμο ένα υγιές παιδί πέφτει στην γυναίκα. Και μόλις το γεννήσει το φέρνει αμέσως στο στήθος της για μέρες, μήνες ίσως και για λίγα χρόνια για να μην αποκοπεί βίαια απ’ το σώμα της.
Μια σχέση εξάρτησης, άλλωστε, που το κάθε παιδί συνεχίζει να διατηρεί με την μάνα του για όλη την διάρκεια της ζωής του. Μια σχέση που ο άνδρας δεν θέλει να αποδεχτεί, γι’ αυτό και οι γυναικοκτονίες συμβαίνουν κυρίως μόλις μια γυναίκα ζητήσει διαζύγιο, γνωρίζοντας πως έτσι θα αποκοπεί και απ’ τα παιδιά του και θα υποστεί τον διασυρμό ενός συζύγου που ‘εκδιώχτηκε’ έστω και αν το διαζύγιο μπορεί τελικά να είναι συναινετικό.
Κάπως έτσι, με τα όποια προβλήματα λειτουργεί ανά τους αιώνες ο θεσμός της οικογένειας από τότε που ο Θεός κατάλαβε πως η προτροπή του στους ανθρώπους να αυξάνονται και να πληθύνονται για να εκπληρωθεί ήταν μια δουλειά που ο Αδάμ δεν θα μπορούσε να την κάνει μόνος του, έπρεπε να κατασκευάσει έναν άλλο άνθρωπο. Όχι όμως έναν άλλο Αδάμ, αλλά μια γυναίκα.
Η γυναίκα
Και ο Θεός τότε έπλασε την γυναίκα, όπως αργότερα αυτή η γυναίκα ενσαρκώθηκε απ’ των Γάλλο σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ στο πρόσωπο της Μπριζίτ Μπαρντό. Το μήνυμα εκείνης της ταινίας ήταν πως η αποστολή της γυναίκας όπως και κάθε θηλυκού στην φύση να προσκαλεί το αρσενικό κοντά του για την διαιώνιση του είδους. Βέβαια, αυτή η διαδικασία πρόκλησης του άνδρα από γυναίκα ξορκίζεται, ιδίως όταν εκείνες προκαλούν προβάλλοντας μόνο τα σωματικά τους προσόντα. Και φυσικά εδώ μπορεί κάποιος να εγείρει μομφή εναντίον της.
Γιατί η γυναίκα μπορεί να επιστρατεύσει πάρα πολλά χαρίσματα που της έδωσε η Φύση ή ακόμη και να καλλιεργήσει νέα που θα προκαλούν το ενδιαφέρον του άλλου φύλου, όπως η ευγένεια στους τρόπους και η χάρη στις κινήσεις της. Χαρίσματα που θα την φέρουν πιο κοντά στην αποστολή που της ανάθεσε η Φύση, να προσελκύσει τον άνδρα και να δημιουργήσει μαζί του οικογένεια.
Προτιμήσεις
Σήμερα αυτό το δικαίωμα διεκδικεί μια κατηγορία πολιτών που ούτε η φύση, ούτε το κράτος τους έχουν στερήσει. Πολλοί ομοφυλόφιλοι δημιουργούν οικογένειες πάντα με άτομα του άλλου φύλου, εν γνώσει φυσικά της διαφορετικότητας τους και της αποδοχής απ’ τον σύντροφό τους. Οι ερωτικές προτιμήσεις που αποκλίνουν απ’ την Φύση δεν μπορούν να είναι προτεραιότητα για τα ομόφυλα ζευγάρια κι’ ούτε μπορούν οι ομοφυλόφιλοι να νιώσουν τα συναισθήματα που είναι κάτι διαφορετικό απ’ την αγάπη παρά τις διακηρύξεις τους περί του αντιθέτου.
Και μάλιστα για παιδιά που δεν είναι δικά τους. Και που σε ανύποπτο χρόνο θα τους αιφνιδιάσουν με επίμονες και σκληρές ερωτήσεις. Η οικογένεια δημιουργείται από άνδρα και γυναίκα και τα παιδιά έχουν ανάγκη και μάνα και πατέρα. Το γεγονός οτι και και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη ισχύει ο θεσμός του γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια στο όνομα της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί να μας δεσμεύει… δεν θα είμαστε πάντα ουραγοί της Ευρώπης. Δεν ξέρουμε πιο σοβαρό πρόβλημα της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ θα λύσει ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και φυσικά δεν αφορά ο γάμος καθαυτός την κοινωνία αλλά οι συνέπειες που θα έχει στις συμπεριφορές και την ψυχολογία των παιδιών τους.
… περισσότερο Ευρώπη
Δεν μπορούμε να υποθηκεύουμε το μέλλον της κοινωνίας εκφυλίζοντας τον θεσμό της οικογένειας και υποκαθιστώντας τον με έναν άλλο στον οποίο η προτεραιότητα δεν φαίνεται να είναι η αγάπη για τη οικογένεια και τα παιδιά αλλά οι ερωτικές αποκλίσεις των πρωταγωνιστών. Το θέμα είναι κοινωνικό και όχι πολιτικό αφού και οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να έχουν μια κανονική οικογένεια αν βάλουν στην άκρη την σεξουαλική τους ιδιαιτερότητα ή την διαχειριστούν σε συνεννόηση με τον σύντροφό τους, κάτι που συμβαίνει με χιλιάδες ζευγάρια που είναι ίσως και πολύ περισσότερα απ’ τα ομόφυλα. Ακόμα όμως κι αν τελικά ο νόμος υπερψηφιστεί, η κοινωνία δύσκολα θα δεχτεί την εξομοίωση με την συμβατική οικογένεια ούτε και η δημοφιλία του Μητσοτάκη θα υποστεί κάποια φθορά. Κι επειδή όλα δείχνουν πως η Ελλάδα θα γίνει… περισσότερο Ευρώπη, γιατί τόση φασαρία για τους διαφωνούντες;