Γαλάζια πατρίδα χάρτης: «Ιδού ο χάρτης που φοβίζει την Ελλάδα» είναι ο τίτλος άρθρου στην εφημερίδα Türkiye
«Ιδού ο χάρτης που φοβίζει την Ελλάδα», είναι ο τίτλος άρθρου στην εφημερίδα Türkiye, όπου ο αρθρογράφος ακολουθεί τα λεγόμενα του εμπνευστή του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας, πρώην ναυάρχου Τζιχάτ Γιαϊτζί, o οποίος είπε ότι η Τουρκία πρέπει να συσπειρώσει τη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τα κατεχόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο, υπερτονίζοντας ότι «μια τέτοια συμφωνία μπορεί να αλλάξει τον γεωπολιτικό χάρτη στην Ανατολική Μεσόγειο».
Πρόκληση Τούρκων στα Ίμια
Στο δημοσίευμα, όπου γίνεται επίκληση στη σημασία του Γιαϊτζί στη θέσπιση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», υπογραμμίζεται ότι η επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αίγυπτο μετά από 12ετή απουσία και η συνάντησή του με τον πρόεδρο της χώρας, Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι «έλαβε ευρεία κάλυψη στα μέσα ενημέρωσης της Μέσης Ανατολής και άλλων χωρών του κόσμου, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το Ισραήλ και τη Νότια Κύπρο».
«Κάναμε μια συμφωνία οριοθέτησης της θαλάσσιας δικαιοδοσίας με τη Λιβύη και η θαλάσσια γραμμή που προέκυψε από αυτή τη συμφωνία αποκλήθηκε ‘τουρκική Ασπίδα’ από τους Δυτικούς, ειδικά τη διοίκηση της Νότιας Κύπρου και Ελλάδα. Είναι πιθανό να γίνει κάτι παρόμοιο με την Παλαιστίνη. Όταν κοιτάμε τον χάρτη, βλέπουμε ότι η Παλαιστίνη είναι ο γείτονας της Τουρκίας από τη θάλασσα. Αυτή θα είναι η ‘Τουρκική Ασπίδα’ στα ανατολικά. Η αποφασιστικότητα και η επιβεβαίωση της θαλάσσιας γειτονίας της Τουρκίας με την Παλαιστίνη είναι σημαντική όσον αφορά την απόκτηση θαλάσσιων περιοχών από την Τουρκία και τη διατάραξη του ελληνοκυπριακού παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο», είπε ο Γιαϊτζί.
Μπορούν να ακυρωθούν οι προηγούμενες συμφωνίες οριοθέτησης της θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Αιγύπτου με τη διοίκηση της Νότιας Κύπρου και την Ελλάδα;
Όπως προσπαθεί να απαντήσει ο εμπνευστής του τουρκολιβυκού μνημονίου «το ερώτημα είναι σημαντικό. Η απάντηση είναι απλή. Αυτό είναι δυνατό αν το αποφασίσει η αιγυπτιακή κυβέρνηση. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτού. Μεταξύ αυτών, μπορεί να δοθεί ως παράδειγμα η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιας δικαιοδοσίας Αλβανίας-Ελλάδας το 2009, που μας αφορά στενά. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας ακύρωσε τη συμφωνία με το σκεπτικό ότι η συμφωνία που έγινε εκείνη την εποχή ήταν αντίθετη με τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Αλβανίας.
Ομοίως, η κυβέρνηση του Καΐρου μπορεί να ακυρώσει τη συμφωνία με το σκεπτικό ότι η Αίγυπτος έχει χάσει περισσότερα από 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας έκτασης. Είναι προς το συμφέρον όλων για την Τουρκία να συσπειρώσει τη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και την ΤΔΒΚ στο πλαίσιο της αρχής της περιφερειακής ιδιοκτησίας για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
«Αυτές οι συμφωνίες θα πρέπει να ακυρωθούν με το σκεπτικό ότι είναι ενάντια στα εθνικά συμφέροντα της Αιγύπτου και θα πρέπει να εξηγηθεί ότι η Αίγυπτος μπορεί να αποκτήσει θαλάσσια έκταση μεγαλύτερη από το μέγεθος δύο κυπριακών νησιών από τη συμφωνία που θα γίνει με την Τουρκία».
