Για δεύτερη φορά το σκληρό πρόσωπο της μοίρας χτύπησε την οικογένεια του αγαπημένου καλλιτέχνη Στέλιου Ρόκκου. Στο τέλος του Δεκεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο αδελφός του, καθώς πνίγηκε στη θάλασσα και συγκεκριμένα στη Λήμνη όπου ζούσε και εργαζόταν ως ψαράς. Ο τραγουδιστής έδωσε συνέντευξη στο «Πρωινό» συγκινημένος για την πολύ δύσκολη περίοδο που βιώνει. «Η θάλασσα τέλειωσε για μένα. Έχω βάλει σε αγγελία το σκάφος κι έχω πουλήσει όλο τον εξοπλισμό. Έχει τελειώσει κι εγώ μαζί της. Την τελευταία φορά που δοκίμασα να πάω, δεν πέρασα καθόλου καλά. Η Λήμνος ήταν και αυτός… τώρα δεν είναι τίποτα ίδιο. Σκέφτομαι να φύγω», είπε αρχικά.
Έπειτα, πρόσθεσε: «Άστο… είναι δύσκολο. Προσπαθώ πολύ, ο πόνος δεν θα σταματήσει ποτέ. Προσπαθώ πολύ γιατί πρέπει. Είναι δύσκολο, είναι δύσκολο… Δεν το πίστεψα όταν μου το είπαν. Ήταν πολύ δύσκολος ο χαμός του Κώστα. Με τον Νίκο ήμασταν κολλητοί. Ήταν και είναι τόσο βαρύς ο πόνος που δεν μπαίνω στη διαδικασία να ζητήσω εξηγήσεις, πονάω πολύ. Έχω κλάψει πολύ. Μου λείπει πολύ η πλάκα που κάναμε». «Εκείνη την ημέρα, ο αδελφός μου θα αναλάμβανε πρόεδρος στο χωριό και ήθελε να πιάσει χταπόδια για να κεράσει το χωριό, σαν να κάνει εγκαίνια».
Ο Στέλιος Ρόκκος σημείωσε,
«Όταν μου λένε συλλυπητήρια για τον αδελφό μου, είναι άσχημο γιατί μου τον φέρνουν συνέχεια στο μυαλό. Καταλαβαίνω ότι είναι αγάπη του κόσμου, αλλά νευριάζω εκείνη την ώρα. Θέλω να ηρεμήσω και να προχωρήσω. Τόση αγάπη δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου από τον κόσμο». Τέλος, τόνισε: «Τη βάρκα θα την πουλήσω, είναι οριστικό το τέλος, δεν θέλω να ψαρέψω ξανά». Το βράδυ του Σαββάτου 30 Δεκεμβρίου, ανασύρθηκε το άψυχο σώμα ενός άνδρα στη Λήμνο, το οποίο ανήκε στον αδελφό του Στέλιο Ρόκκου, Νίκο.
Ο Νίκος Ρόκκος πνίγηκε στα 50 του χρόνια στη διάρκεια υποβρύχιου ψαρέματος και η σορός του εντοπίστηκε, λίγο πριν από τις 11 το βράδυ στην παραλία Αμνίου – Άγιος Γεώργιος στην περιοχή της κοινότητας Παναγιά. Ο Στέλιος Ρόκκος έχασε έναν ακόμη αδερφό, τον Κώστα, τον Ιούνιο του 2021. Και τα δύο αδέρφια του γνωστού τραγουδιστή δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά στη γενέτειρά τους, εκεί όπου μεγάλωσαν, δούλεψαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή.