Ένα ξεκάθαρο μήνυμα κατά της βίας σε βάρος των γυναικών, θέλουν να στείλουν τα μεγαλύτερα συνδικάτα στην Ιταλία, μέσω της γενικής απεργίας, την Παρασκευή 8 Μαρτίου, λόγω της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ των άλλων, αναμένεται να απεργήσουν εργαζόμενοι στον τομέα της παιδείας, της υγείας, της έρευνας και των αυτοκινητοδρόμων. Σε ό,τι αφορά τα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι κινητοποιήσεις θα είναι πιο περιορισμένες, έπειτα από σχετική απόφαση της ιταλικής αρχής, η οποία ρυθμίζει το δικαίωμα στην απεργία.
Τα ιταλικά συνδικάτα επισημαίνουν, ότι με την γενική απεργία της 8ης Μαρτίου, θέλουν να στείλουν ένα σαφές μήνυμα κατά της βίας σε βάρος των γυναικών και κατά των διακρίσεων στους χώρους εργασίας. Αλλά και υπέρ της δημόσιας περίθαλψης και της επικράτησης της ειρήνης, σε κάθε εμπόλεμη ζώνη. Συνδικάτα και οργανώσεις υπέρ των δικαιωμάτων γυναικών, θα οργανώσουν πορείες στις μεγαλύτερες ιταλικές πόλεις, με τις οποίες θα πούνε «όχι», κυρίως, «σε όλες τις μορφές πατριαρχικής βίας της κοινωνίας μας».
Γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1977
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας.
Ιστορική διαδρομή
Η ιστορική διαδρομή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δεν ξεκινά με την υιοθέτησή από τον ΟΗΕ το 1977. Γιορτάστηκε για πρώτη φορά, στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας, που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα αμερικανών ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.
Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες, υιοθέτησαν την πρόταση τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.
Στις 19 Μαρτίου 1911 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις τέσσερις χώρες, ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Οι αμερικανίδες συνέχιζαν να γιορτάζουν την δική τους εθνική ημέρα την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου, είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη, και έκτοτε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό και υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.
