Σε συνέδριο της Αμερικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μια νέα έρευνας όσον αφορά για τη διαλλειματική νηστεία και τους κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει στην υγεία της καρδιάς. Η συγκεκριμένη μελέτη πραγματοποιήθηκε σε περισσότερους από 20.000 ενήλικες στις ΗΠΑ και σύμφωνα με τα ευρήματα, όσοι ακολουθούσαν ένα είδος διαλλειματικής νηστείας μέσα σε 8 ώρες φαγητό την ημέρα, με 16 ώρες νηστεία, είχαν 91% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα σε αντίθεση με όσους έτρωγαν μέσα σε 12 – 16 ώρες την ημέρα.
Οι ερευνητές στην προκαταρκτική μελέτη, επανεξέτασαν πληροφορίες σχετικά με τα διατροφικά πρότυπα για τους συμμετέχοντες στις ετήσιες εθνικές έρευνες για την υγεία και τη διατροφή στις ΗΠΑ, την περίοδο 2003-2018 και τις συνέκριναν με δεδομένα σχετικά με άτομα που πέθαναν στις ΗΠΑ, από το 2003 ως το 2019, από τη βάση δεδομένων του Εθνικού Δείκτη Θανάτου των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Συμπέρασμα μελέτης
Αυτό που εντόπισαν ήταν, ότι η χρονικά περιορισμένη διατροφή δε μείωσε τον συνολικό κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. Αντίθετα, όσοι ακολουθούσαν διαλειμματική νηστεία με κατανάλωση φαγητού σε διάστημα οκτώ ωρών την ημέρα είχαν 91% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο. Διαπίστωσαν ότι ο αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακού θανάτου, παρατηρήθηκε και σε άτομα που ζούσαν με καρδιακή νόσο ή καρκίνο. Επίσης, μεταξύ των ατόμων με υπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο, η διάρκεια διατροφής λιγότερο από δέκα ώρες την ημέρα, συσχετίστηκε με 66% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Ενώ σε αντίθεση, η διάρκεια φαγητού άνω των 16 ωρών ημερησίως, συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο μεταξύ των ατόμων με καρκίνο.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Βίκτορ Γουένζε Ζονγκ, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Shanghai Jiao Tong στη Σαγκάη της Κίνας αναφέρει τα εξής: «Ο περιορισμός του καθημερινού χρόνου κατανάλωσης φαγητού σε σύντομο χρονικό διάστημα, όπως οκτώ ώρες την ημέρα, έχει κερδίσει δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια ως ένας τρόπος απώλειας βάρους και βελτίωσης της υγείας της καρδιάς. Παρόλο που αυτός ο τύπος διατροφής ήταν δημοφιλής λόγω των πιθανών βραχυπρόθεσμων οφελών του, η έρευνά μας δείχνει σαφώς ότι, σε σύγκριση με ένα τυπικό εύρος χρόνου διατροφής 12-16 ωρών ημερησίως, η μικρότερη διάρκεια διατροφής δεν σχετιζόταν με τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής», προσθέτει.
Συνδυαστικοί παράγοντες
Οι περιορισμοί της μελέτης περιλάμβαναν την εξάρτησή της από αυτοαναφερόμενες διατροφικές πληροφορίες, οι οποίες μπορεί να επηρεάζονται από τη μνήμη των συμμετεχόντων και μπορεί να μην αξιολογούν με ακρίβεια τις τυπικές διατροφικές συνήθειες. Παράγοντες που μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στην υγεία, εκτός της ημερήσιας διάρκειας κατανάλωσης φαγητού και της αιτίας θανάτου, δεν συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση.
«Συνολικά η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι η περιορισμένη χρονικά κατανάλωση τροφής μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά μακροπρόθεσμα δυσμενείς επιπτώσεις. Όταν η μελέτη παρουσιαστεί στο σύνολό της, θα είναι ενδιαφέρον και χρήσιμο να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες της ανάλυσης, όπως την ποιότητα των θρεπτικών συστατικών της δίαιτας των διαφόρων υποομάδων των συμμετεχόντων», δηλώνει ο Κρίστοφερ Γκάρντνερ, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια και πρόεδρος της επιτροπής σύνταξης της επιστημονικής δήλωσης της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας για τις διατροφικές οδηγίες το 2023. Ο ίδιος επισημαίνει ότι θα είναι επίσης κρίσιμο να δούμε εάν έχει συμπεριληφθεί μια σύγκριση των δημογραφικών και άλλων χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων και των παραδοσιακών παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου, όπως το βάρος και το άγχος.
