Ο καφές αποτελεί ένα από τα συχνότερα σε κατανάλωση ροφήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, με >1000 βιοενεργά συστατικά, όπως καφεΐνη, πολυφαινόλες (κυρίως χλωρογενικά οξέα) και διτερπένια (καφεστόλη, καφεόλη) και φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και πιθανά αντικαρκινικές δράσεις του. Ο καφές για πολλούς ανθρώπους είναι μια καθημερινή απόλαυση και συνήθεια, με πολλές ευεργετικές ιδιότητες και οφέλη για τον οργανισμό, σύμφωνα πάντα με μελέτες.
Μια νέα μελέτη, έρχεται ωστόσο να προσθέσει, ακόμα ένα όφελος για την κατανάλωση του καφέ. Συγκεκριμένα η μελέτη αναφέρει ότι άτομα με καρκίνο του εντέρου, διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου, όταν πίνουν δύο έως τέσσερα φλιτζάνια καφέ την ημέρα. Ερευνητές από Ολλανδία και Βρετανία μελέτησαν σε 1.719 ασθενείς με καρκίνο του εντέρου στην Ολλανδία και διαπίστωσαν ότι όσοι έπιναν τουλάχιστον δύο φλιτζάνια καφέ, διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου. Η επίδραση ήταν δοσοεξαρτώμενη, όσοι έπιναν περισσότερη ποσότητα καφέ και είδαν τον κίνδυνο να μειώνεται περισσότερο. Οι ασθενείς οι οποίοι έπιναν πέντε φλιτζάνια καφέ την ημέρα, είχαν 32% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής, σε σχέση με εκείνους που έπιναν λιγότερο από δύο φλιτζάνια.
Μείωση κινδύνου θανάτου
Η συγκεκριμένη μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο (WCRF) και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «International Journal of Cancer». Επίσης τα υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης καφέ, φάνηκε να συνδέονται στενά με τις πιθανότητες επιβίωσης, ενός ασθενούς.Όσοι έπιναν τουλάχιστον δύο φλιτζάνια καθημερινά διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο θανάτου, σε σχέση με όσους δεν έπιναν. ‘Οπως και με τον κίνδυνο υποτροπής, εκείνοι που έπιναν τουλάχιστον πέντε φλιτζάνια καφέ, είδαν μείωση του κινδύνου θανάτου- κατά 29%. Η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Δρ. Έλεν Κάμπμαν, καθηγήτρια διατροφής και ασθενειών στο Πανεπιστήμιο Wageningen της Ολλανδίας, είπε ότι «η νόσος επανεμφανίζεται σε 1 στα 5 άτομα, που διαγιγνώσκονται με αυτήν και μπορεί να αποβεί μοιραία». «Το γεγονός ότι η μελέτη αυτή δείχνει ότι η κατανάλωση τριών έως τεσσάρων φλιτζανιών καφέ μπορεί να μειώσει την πιθανότητα επανεμφάνισης του καρκίνου του εντέρου, έχει ενδιαφέρον» υποστήριξε.
Ωστόσο, η ομάδα τόνισε ότι διαπίστωσε μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της τακτικής κατανάλωσης καφέ και της νόσου και όχι μια αιτιώδη σχέση μεταξύ τους. «Είμαστε αισιόδοξοι, ωστόσο, ότι το εύρημα είναι πραγματικό, διότι φαίνεται να εξαρτάται από τη δόση – όσο περισσότερο καφέ καταναλώνει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση», πρόσθεσε. Η μελέτη είναι η τελευταία που δείχνει ότι ο καφές μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Υπάρχουν ήδη ισχυρές ενδείξεις ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του ήπατος και της μήτρας. Επίσης, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το ίδιο ισχύει και με τον καρκίνο του στόματος, του φάρυγγα, του λάρυγγα και του δέρματος. Συνδέεται επίσης ήδη με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου.
Προστατεύει από καρκίνο εντέρου
Ο Μαρκ Γκάντερ, συν-συγγραφέας της μελέτης και κάτοχος της έδρας επιδημιολογίας και πρόληψης του καρκίνου στη σχολή δημόσιας υγείας του Imperial College του Λονδίνου, δήλωσε ότι τα ευρήματα «είναι αναπάντεχα, καθώς δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά γιατί ο καφές έχει τέτοια επίδραση στους ασθενείς με καρκίνο του εντέρου. Αλλά είναι επίσης πολλά υποσχόμενα, καθώς μπορεί να υποδείξουν έναν τρόπο βελτίωσης της πρόγνωσης και της επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του εντέρου». Στη συνέχεια δήλωσε: «Ο καφές περιέχει εκατοντάδες βιολογικά ενεργές ενώσεις, που έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και μπορεί να προστατεύουν έναντι του καρκίνου του εντέρου. Ο καφές μειώνει επίσης τη φλεγμονή και τα επίπεδα ινσουλίνης,τα οποία έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου του εντέρου, και μπορεί να έχει δυνητικά ευεργετικές επιδράσεις στο μικροβίωμα του εντέρου. Ωστόσο, χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα για να εμβαθύνουμε περισσότερο στο γιατί ο καφές μπορεί να έχει τέτοια επίδραση στην πρόγνωση και την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του εντέρου», εξήγησε ο ερευνητής.
Το WCRF έχει εντοπίσει το χλωρογενικό οξύ, το οποίο βρίσκεται επίσης στο λάχανο, ως παράγοντα που θα μπορούσε ενδεχομένως να εξηγήσει τα ευρήματα, λόγω του ρόλου του στη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης και στη ρύθμιση των επιπέδων ινσουλίνης.
