Ανάποδο περπάτημα οφέλη: Το ανάποδο περπάτημα κινεί τις αρθρώσεις αντίστροφα, πράγμα που εμπλέκει διαφορετικές μυϊκές ομάδες από το συνηθισμένο
Το να περπατάς προς τα πίσω στον δρόμο ή στο πάρκο μπορεί να μοιάζει με παράξενος τρόπος να μετακινηθείς, αλλά μια πρόσφατη τάση του TikTok επαινεί τα πιθανά οφέλη για την υγεία. Οι influencers των social media ισχυρίζονται ότι το περπάτημα προς τα πίσω – ή το «ρετρό περπάτημα» – δυναμώνει το σώμα και τον εγκέφαλο. Το TikTok δεν είναι αξιόπιστη πηγή για πληροφορίες για την υγεία, αλλά το να περπατάτε προς τα πίσω είναι μια άσκηση που τουλάχιστον ορισμένοι ειδικοί στον τομέα της υγείας μπορούν να προτείνουν. Η φυσιοθεραπεύτρια Κριστίν Χολκ του Atlantic Sports Health Physical Therapy στο Νιου Τζέρσεϊ λέει ότι οι γιατροί συνιστούν το ρετρό περπάτημα εδώ και δεκαετίες.
Προσθέτει ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πόνο στις αρθρώσεις. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, ένας στους τέσσερις ενήλικες ηλικίας 45 έως 64 ετών έχει διαγνωστεί με αρθρίτιδα. Και αρκετοί ειδικοί λένε ότι το να περπατάς προς τα πίσω μπορεί να σε βοηθήσει να πας μπροστά σε ό,τι αφορά την ενίσχυση του κάτω μέρους του σώματος, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ποια είναι τα οφέλη για την υγεία από το περπάτημα προς τα πίσω;
Αρκετές μελέτες έχουν γίνει σχετικά με τα πιθανά οφέλη του ρετρό περπατήματος, ένας κοινός όρος για το περπάτημα προς τα πίσω. Οι συμμετέχοντες που περπατούσαν προς τα πίσω σε διάδρομο για 30 λεπτά κάθε φορά σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων αύξησαν την ισορροπία, τον ρυθμό βαδίσματος και την καρδιοπνευμονική τους ικανότητα, σύμφωνα με μια μελέτη του Μαρτίου 2021. Επιπλέον, μια ομάδα γυναικών μείωσε το σωματικό τους λίπος και ενίσχυσε την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα μετά από ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων οπισθοδρομικού τρεξίματος και περπατήματος, σύμφωνα με μια κλινική δοκιμή, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε ένα τεύχος Απριλίου 2005 στο Διεθνές Αθλιτιατρικό Περιοδικό. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η κίνηση προς τα πίσω μπορεί να βοηθήσει άτομα με οστεοαρθρίτιδα γόνατος και χρόνιο πόνο στην πλάτη, καθώς και να βελτιώσει το βάδισμα και την ισορροπία.
Το ρετρό περπάτημα κινεί τις αρθρώσεις αντίστροφα, αυτό εμπλέκει διαφορετικές μυϊκές ομάδες από το συνηθισμένο και ανακουφίζει από κάποια πίεση στα γόνατα. Το περπάτημα προς τα εμπρός χρησιμοποιεί μύες στο μπροστινό μέρος του μηρού, αλλά η Χολκ λέει ότι αυτοί οι μύες ενεργοποιούνται ακόμη πιο έντονα όταν κινούνται ανάποδα. Η μεγαλύτερη δραστηριότητα των τετρακεφάλων αναγκάζει το γόνατο να τεντώνεται περισσότερο, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου στο γόνατο και στη μείωση του σφιξίματος των μυών. Είναι σημαντικό ότι το περπάτημα προς τα πίσω ανακουφίζει από την πίεση στην εσωτερική πλευρά του γονάτου, όπου πολλοί ηλικιωμένοι αναπτύσσουν αρθρίτιδα, λέει η Χολκ.
Το να κινείσαι ανάποδα βοηθάει και τα οπίσθια
Αναγκάζει τους γλουτιαίους μύες να συστέλλονται επανειλημμένα και έτσι τους ενισχύει με την πάροδο του χρόνου, εξηγεί η Χολκ. Η άσκηση των γλουτών δημιουργεί επίσης κάποια επιπλέον διάταση στους μύες του ισχίου, μια μυϊκή ομάδα που εμπλέκεται στη στάση του σώματος, στην ισορροπία και στη σταθεροποίηση της κάτω σπονδυλικής στήλης. Το τέντωμα αυτής της ομάδας μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου στην πλάτη. Επειδή οι μύες και οι αρθρώσεις γίνονται λιγότερο εύκαμπτες με την ηλικία, «οι μύες στο ισχίο και στο κάτω μέρος γίνονται πολύ σημαντικοί για την προώθηση της λειτουργικής κινητικότητας και τη μείωση του πόνου», λέει η Χολκ.
Οι ασκήσεις με ρετρό περπάτημα βελτιώνουν επίσης την ικανότητα αίσθησης των κινήσεων και της τοποθέτησης του σώματος στον χώρο, λέει ο Τομ Χόλαντ, φυσιολόγος ασκήσεων και συγγραφέας του βιβλίου The Micro-Workout Plan. Όταν συντονίζει την κίνηση, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δίνει προτεραιότητα στα οπτικά δεδομένα έναντι άλλων αισθητηριακών πληροφοριών, όπως η ακοή και η όσφρηση. Τα αντανακλαστικά και η όραση εξασθενούν με την ηλικία καθιστώντας τους ηλικιωμένους πιο επιρρεπείς στο να χάσουν την ισορροπία τους και να πέσουν. Το να περπατάς προς τα πίσω σε προκαλεί να σκεφτείς ενεργά το πού πηγαίνεις και αναγκάζει τον εγκέφαλο να συλλέξει περισσότερες πληροφορίες από ό,τι συνήθως από τις άλλες αισθήσεις σου, εξηγεί ο Χόλαντ.