Όλα όσα κάνουμε καθημερινά, χρειάζονται να γίνονται μέσα από συνειδητή δράση και επίγνωση, διότι έτσι έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας και αποφεύγουμε να λειτουργούμε με μηχανικό τρόπο. Οι αυτοματισμοί της συνήθειας και των λανθασμένων πεποιθήσεων, οδηγούν τον άνθρωπο που δεν είνα συνειδητός στο εδώ και τώρα, σε κάποιες κινήσεις που ίσως δεν κατανοεί απόλυτα γιατί τις κάνει εκείνη την στιγμή. Τώρα θα αναρωτηθείτε, τι σχέση έχει αυτό με τη διατροφή και το τσιμπολόγημα. Έχει απόλυτη σχέση, διότι είμαστε ό,τι τρώμε και για να σταματήσουμε το τσιμπολόγημα θα πρέπει να δούμε πρώτα γιατί το κάνουμε, δηλ να έχουμε ενσυνειδητότητα στο παρόν. Τρώμε συναισθηματικά ή τρώμε γιατί το σώμα το έχει πραγματικά ανάγκη;
Όσοι θέλουν να προσέξουν τη διατροφή τους και να χάσουν κιλά, αλλά εξακολουθούν να τσιμπολογούν ανάμεσα στα γεύματα, υπάρχουν κάποιες οδηγίες που βοηθούν να το αποφύγουν. Τα τσιμπολογήματα ανάμεσα στα γεύματα αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο στην επίτευξη των παραπάνων στόχων. Ένα κομματάκι σοκολάτα, ένα σακουλάκι πατατάκια ανάμεσα στα γεύματα μια φορά στο τόσο δεν είναι τόσο κακό. Όταν όμως αυτό γίνεται συνήθεια, τότε κάτι δεν πάει καλά και μπορεί να χαλάσει τη διατροφικό πρόγραμμα. Υπάρχουν 3 τρόποι ώστε να αποφύγουμε τα τσιμπολογήματα μέσα στην ημέρα.
3 τρόποι αποφυγής τσιμπολογήματος
Να τρώμε σωστά και καλά
Όταν τσιμπολογούμε συστηματικά ανάμεσα στα γεύματα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι αν τρώμε σωστά, αν οι ποσότητες που καταναλώνουμε μάς φτάνουν για να χορτάσουμε. Αν η απάντηση αυτή είναι αρνητική, αν δεν τρώμε αρκετά μέσα στην ημέρα και μένει για ώρες άδειο το στομάχι μας, τότε είναι σχεδόν αναπόφευκτο να οδηγηθούμε σε περιστατικά υπερφαγίας ή σε τσιμπολογήματα που δεν μας προσφέρουν τίποτα διατροφικά αλλά αντιθέτως συντελούν στο να αυξήσουμε μακροπρόθεσμα το βάρος μας, δίχως παράλληλα να παίρνουμε τα κατάλληλα θρεπτικά συστατικά.
Τρώμε ενσυνείδητα, ακόμα και τις λιχουδιές
Δεν χρειάζεται να τρώμε με ενοχές. Αν καταναλώνουμε κάτι ανθυγιεινό και θερμιδογόνο και στη συνέχεια αισθανόμαστε ενοχές για αυτό, τότε κάτι δεν κάνουμε σωστά. Οι ειδικοί δεν απαγορεύουν τις μικρές λιχουδιές, αρκεί να μπαίνουν κι αυτές σε ένα πλαίσιο, να τις καταναλώνουμε ενσυνείδητα και χωρίς να το μετανιώνουμε στη συνέχεια και φυσικά με μέτρο. Δε χρειάζεται να καταπιεζόμαστε συνεχώς και να τρώμε πάντα μετρημένα και σωστά. Εννοείται ότι θα κάνουμε και κάποιες παρασπονδίες, όσο το δυνατόν μικρότερες και όχι κάθε μέρα. Αλλά αν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης, αν ξέρουμε τι τρώμε, πότε και πώς το τρώμε, τότε τα «τσιμπολογήματα» μπαίνουν σε ένα πλαίσιο.
Να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες και τις ελλείψεις μας
Όταν τσιμπολογάμε, ουσιαστικά προσπαθούμε να καλύψουμε κάποιο κενό, κάτι που μας λείπει. Αν δεν πεινάμε όντως, γιατί μπορεί να συμβαίνει και αυτό, αν το στομάχι μας είναι άδειο, τότε θα πρέπει να ανακαλύψουμε τι μας ωθεί στο να καταναλώσουμε φαγητό που δεν το έχουμε ανάγκη. Μπορεί να είναι στρες, ανία, νευρικότητα. Αν βρούμε την κανονική αιτία που μας ωθεί στο φαγητό, μπορούμε να βρούμε και τη λύση της. Οπότε ας επιλέξουμε κάποια άλλη δραστηριότητα για να καλύψουμε το κενό που αισθανόμαστε και ας απέχουμε από την κατανάλωση κάποιας τροφής.
