Η Βίκυ Βολιώτη έκανε λόγο για τη σχέση της με τον πατέρα της, τις σπουδές της, αλλά και την υιοθεσία της κόρης της, Άννας. Μιλώντας στο «Happy Day», η ηθοποιός αναφερόμενη αρχικά, στα παιδικά της χρόνια είπε ότι «Ήμουν ένα παιδί πολύ ζωηρό, δεν φοβόμουν. Άλλαξα αρκετά μετά την αρρώστια και τον θάνατο του πατέρα μου. Πιο σημαδιακά ήταν τα χρόνια της αρρώστιας του πατέρα μου, τα δύο χρόνια που προηγήθηκαν, που αυτά κάπως με άλλαξαν, με έκαναν πιο εσωστρεφή, έχασα τη δυναμικότητά μου. Σίγουρα ενηλικιώθηκα πρόωρα. Με έφερε αντιμέτωπη με πράγματα που ένα παιδί δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί. Ο πυρήνας μετά, ήταν η μητέρα μου κι εγώ και μπερδεύονταν οι ρόλοι». Στην πορεία, μίλησε για τις σπουδές της στην θεατρολογία. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου εκτός θεάτρου. Τώρα που γνώρισα τη χαρά του πανεπιστημίου, είμαι τριτοετής. Του χρόνου τελειώνω. Δεν πάω σε φοιτητικές εκδηλώσεις και πάρτι, πάω όμως στις παραδόσεις. Τσαντίζομαι όταν δεν παίρνω καλούς βαθμούς», είπε.
Αναφορικά με τον γάμο της και την υιοθεσία της κόρης της, η Βίκυ Βολιώτη εξήγησε πως «Ο γάμος προέκυψε, επειδή θέλαμε να υιοθετήσουμε την Άννα και τότε ήταν απαραίτητη προϋπόθεση, δεν επιτρέπονταν ακόμα οι μονογονεϊκές οικογένειες. Ο Σίμος έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί ήθελε παιδί και το συζητούσαμε. Με έκανε να αισθανθώ ότι μαζί του θα είναι κάτι που θα είναι εύκολο». Τέλος, συμπλήρωσε ότι «Η διαδικασία ήταν μια πολύ μεγάλη και γεμάτη περίοδος, γεμάτη έντονα συναισθήματα, τη θυμάμαι με πολλή αγάπη και επειδή είχε την ευτυχή κατάληξη. Όταν την πήρα αγκαλιά, για εμένα ήταν αδιαπραγμάτευτο, για εμένα ήταν η κόρη μου, ήταν το παιδί μου και δεν υπήρχε περίπτωση αυτό να αλλάξει. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάει καλά. Ήμουν αποφασισμένη, θα έμενα εκεί. Όταν πήγα στην Αιθιοπία για τις τελικές διαδικασίες, ήμουν έτοιμη και το είχα πει στους δικούς μου ανθρώπους ότι χωρίς την Άννα δεν γυρίζω».