Oι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες στη σύγχρονη ιστορία τους έγιναν το 1900, δηλαδή τέσσερα χρόνια μετά από αυτούς που διεξήχθησαν στην Αθήνα το 1896, στο Παρίσι και περιλάμβαναν 19 αγωνίσματα. Ένα εξ αυτών ήταν πάρα πολύ περίεργο αλλά κυρίως πάρα πολύ βάρβαρο και ανήθικο. Επρόκειτο για τη λεγόμενη σκοποβολή περιστεριών. Ο σκοπός του αγωνίσματος ήταν πάρα πολύ απλός: Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να σκοτώσουν όσο περισσότερα περιστέρια γινόταν. Στέκονταν με το ντουφέκι τους και περίμεναν να απελευθερωθούν τα άτυχα περιστέρια τα οποία κρατούνταν σε κλουβιά περί τα 27 μέτρα μακριά από τους σκοπευτές.
Τα πυροβολούσαν όταν αυτά πέταγαν προς την ελευθερία τους και φυσικά όσο ακόμα ήταν στον αέρα. Σύμφωνα με τον κανόνα, αν κάποιος αστοχούσε δύο φορές τότε, αυτομάτως, αποκλειόταν από τη συνέχεια του αγωνίσματος. Ο πυροβολισμός περιστεριών γινόταν στο Cercle du Bois de Boulogne και αναφερόταν ως ένα αγώνισμα «πολύ αριστοκρατικό». Νικητής ήταν ο Αυστραλός Donald Mackintosh ο οποίος σκότωσε 22 περιστέρια. Πλέον βέβαια το χρυσό μετάλλιο του έχει μετά θάνατον αφαιρεθεί, καθώς το συγκεκριμένο άθλημα δεν θεωρείται μέλος του ολυμπιακού κινήματος.
Υπολογίζεται ότι 300 πουλιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού. Είναι το μόνο αγώνισμα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που περιλαμβάνε θανάτωση ζώων. Από αναφορές της εποχής γνωρίζουμε ότι το αποτέλεσμα του event ήταν ένα απερίγραπτο θέαμα με νεκρά ή τραυματισμένα περιστέρια στον χώρο και πολύ αίμα. Παρότι μιλάμε για το 1900, οι ενώσεις για τα δικαιώματα των ζώων είχαν κινητοποιηθεί ενάντια στο συγκεκριμένο αγώνισμα και τελικά κατάφεραν να αποσύρουν το συγκεκριμένο άθλημα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το χειρότερο πάντως είναι ότι, παρότι φυσικά δεν είναι ολυμπιακό άθλημα, το συγκεκριμένο άθλημα – που έχει βάθος στον χρόνο και στην ευρωπαϊκή αριστοκρατία – συνεχίζει να εξασκείται σε διάφορα μέρη του κόσμου.
