Η εύρεση μιας καλής θέσης στάθμευσης για το αυτοκίνητό μας δεν είναι εύκολη υπόθεση στις σύγχρονες πόλεις με την κακή ρυμοτομία και την αυθαιρεσία που επικρατεί γενικώς, με αποτέλεσμα ορισμένοι να παρκάρουν σε μέρη που δεν προβλέπεται ή ακόμα και κάθετα στο δρόμο. Γενικά, η στάση και η στάθμευση επιτρέπονται σε σημεία που δεν υπάρχουν σχετικές απαγορευτικές πινακίδες ή διαγραμμίσεις και φυσικά δεν δημιουργείται κάποιος κίνδυνος ή παρακώλυση της κυκλοφορίας από το παρκάρισμά μας. Αναλυτικότερα, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει ότι στις κατοικημένες περιοχές, σε θέσεις όπου επιτρέπεται η στάση ή η στάθμευση, οι οδηγοί υποχρεούνται να παρκάρουν όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο δεξιό άκρο του οδοστρώματος. Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα επιβάλλεται να τοποθετούνται παράλληλα με την οριογραμμή του οδοστρώματος και στο ρεύμα κατεύθυνσής τους, εκτός αν ορίζεται με σήμανση διαφορετικά.
Μόνο στους μονόδρομους επιτρέπεται η στάση ή η στάθμευση και στην αριστερή πλευρά του οδοστρώματος. Σε κάθε περίπτωση όμως, αν δεν υπάρχει πεζοδρόμιο, οι οδηγοί πρέπει να αφήνουν ελεύθερο χώρο πλάτους ενός μέτρου για τη διέλευση των πεζών. Ενημερωτικά, επιτρέπεται η στάση και η στάθμευση στο μέσον του οδοστρώματος ή κάθετα στο οδόστρωμα, σε ειδικές όμως θέσεις που ορίζονται με διαγράμμιση. Το πρόστιμο για αυτόν που δεν υπακούει τις οδηγίες του Κ.Ο.Κ. και παρκάρει κάθετα ή εκτός διαγραμμίσεων είναι σαράντα ευρώ, ενώ εάν η παράνομη στάθμευση συνεχίζεται και πέραν των τριών ωρών από τη βεβαίωση της παράβασης, βεβαιώνεται νέα παράβαση από το ίδιο ή άλλο όργανο. Μετά την πάροδο του δεύτερου τρίωρου γίνεται μεταφορά του οχήματος από τις Αρχές σε ειδικό χώρο, με το ανάλογο κόστος φυσικά.