Ένας ασφαλής χώρος για όλες και όλα μας
“Και για εμάς αποτελεί έκπληξη που τα έχουμε καταφέρει και συνεχίζουμε! Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα εντός και ενάντια αντίξοων συνθηκών φτωχοποίησης, ομοτρανσφοβίας, ρητορικής μίσους, άλωσης της Αθήνας από τουρίστες και ψηφιακούς νομάδες, πολιτικών αποψίλωσης του κράτους πρόνοιας και περιβαλλοντικών καταστροφών. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία ψηφίζεται το νομοσχέδιο για το πολιτικό γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Ένας νόμος ο οποίος ψηφίζεται στην Ελλάδα χωρίς καμία ζύμωση με ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις ενώ συνοδεύεται από συντηρητικά συνθήματα και διακρίσεις καθώς προβλέπει ελλιπή κατοχύρωση της ΛΟΑΤΚΙ+ γονεϊκότητας.
Όλη αυτή την χρονιά είδαμε και διαβάσαμε τις φωνές ομοτρανσφοβίας και μισογυνισμού να πολλαπλασιάζονται τόσο από πολιτικά πρόσωπα όσο και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ενώ ταυτόχρονα γινόμασταν μάρτυρες επιθέσεων και ξυλοδαρμών ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και γυναικοκτονιών. Τέλος, η δίκη για τη δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh ολοκληρώθηκε με «ποινές-χάδι» για τους ένοχους, σε δικαστικούς κύκλους στους οποίους η αξία της κουήρ ζωής υπονομεύεται ακόμη περισσότερο. Οι λεσβίες*, όλο το έμφυλο φάσμα λεσβιών*, βρίσκουν τις/τα εαυτές/ά τους στην αορατότητα τόσο σε θεσμικό όσο και κινηματικό επίπεδο. Ελάχιστος λόγος παράγεται για τις λεσβίες*, γεγονός που επιβεβαιώνει την λεσβιακή* αορατότητα ως συνθήκη του λεσβιακού* υπάρχειν. Ταυτόχρονα, νεοφιλελεύθεροι λόγοι και πρακτικές είναι πλέον ιδιαίτερα διαδεδομένοι ακόμα και εντός του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος σε συνδυασμό με έναν κουήρ ατομισμό που οδηγεί σε πολιτική αποξένωση και απομόνωση.
Θα προσπαθήσουμε και φέτος να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να σκεφτούμε, να διαβάσουμε, να χορέψουμε, να γελάσουμε, να φιληθούμε, να υπάρξουμε σε μια πόλη που κάθε χρόνο μας κάνει να νιώθουμε όλο και πιο ξένες/α και μόνες/α. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την οικονομική και συναισθηματική σας στήριξη. Είναι πολύτιμη!
