Πέρασαν 27 χρόνια από την ημέρα που ο Γιώργος Μητσιμπόνας, ένας από τους εμβληματικούς ποδοσφαιριστές της ΑΕ Λάρισας, έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο δυστύχημα, σε ηλικία μόλις 35 ετών στις 13 Σεπτεμβρίου του 1997. Η τραγική αυτή είδηση είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και σόκαρε τους φίλους του ποδοσφαίρου, καθώς ο Μητσιμπόνας υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες φιγούρες της «χρυσής» δεκαετίας του ’80 για την «Βασίλισσα του κάμπου».
Με αφορμή την επέτειο των 27 χρόνων από τον θάνατό του, η κόρη του αείμνηστου ποδοσφαιριστή, Πωλίνα Μητσιμπόνα, μοιράστηκε δημόσια τις σκέψεις και τα συναισθήματά της μέσω των κοινωνικών δικτύων, συγκινώντας με τα λόγια της. Η Πωλίνα, που έχασε τον πατέρα της σε πολύ μικρή ηλικία, άνοιξε την καρδιά της και περιέγραψε πώς βίωσε την απώλεια του πατέρα της ως μικρό παιδί. Τα λόγια της συγκλονίζουν, καθώς ανακαλεί τις τραγικές εκείνες στιγμές που την σημάδεψαν για πάντα. Η ανάρτηση της Πωλίνας αγγίζει τους διαδικτυακούς της φίλους και φέρνει ξανά στη μνήμη το μεγάλο κενό που άφησε ο Γιώργος Μητσιμπόνας τόσο στην οικογένειά του όσο και στην ελληνική ποδοσφαιρική σκηνή.
«Θα σου πω μια ιστορία για μένα που δεν ξέρω αν έχεις το στομάχι να την αντέξεις.. Μικρούλα λοιπόν τέτοια μέρα πριν 27 χρόνια έπαιζα με την αδερφή μου όταν μας φώναξε η μαμά να πάμε στο νοσοκομείο γιατί «χτύπησε ο μπαμπάς».. φτάνοντας όμως εκεί τα πράγματα άλλαξαν… κλάματα, φωνές και εγώ να μην καταλαβαίνω γιατί; Γιατί σέρνουν την μαμά; Γιατί κλαίει; Στο πόδι δεν χτύπησε ο μπαμπάς; Γιατί φωνάζει γυρνάει πίσω;
Από κει και πέρα κενό. Πάρτε τα παιδιά απ’ το σπίτι έλεγαν. Όχι δεν φεύγω απ’ τη μαμά.. γιατί τόσος κόσμος μαζεμένος στο σπίτι μας; Γιατί έφυγαν τα έπιπλα από το σαλόνι; Που πήγε ο μπαμπάς; Και μετά.. τον είδα.. όσα χρόνια και να περάσουν αυτή την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ.. όχι εκεί μέσα ο μπαμπάς μου.. τι κάνει εκεί; Κοιμάται; Θα ξυπνήσει ; Δε γίνεται να μην ξυπνήσει… είναι ο μπαμπάς μου! Ο δυνατός .. ο ήρωας μου..
Μου χαμογέλασε.. το είδα πως μου χαμογέλασε… Από τότε λοιπόν η μικρή Πόλα.. έτσι με έλεγε ο μπαμπάς μου.. δεν έπαιζε πλέον στη γειτονιά τα απογεύματα αλλα πήγαινε στο κοιμητήριο.. κάθε απόγευμα μέχρι το βράδυ.. εκει τις γιορτές, εκει πάντα.. 2-3 φορές μας έκλεισαν και μέσα γιατί δεν καταλαβαίναμε πως περνούσε η ώρα.. ναι.. μικρό παιδάκι ήμουν εκεί που φοβάσαι να πας μεγάλος.. νύχτα. Με καντηλακια αναμμένα και τζαμάκια να τρίζουν. Από τότε λοιπόν είδα πολλά όπως καταλαβαίνεις.. είδα που καταλήγουμε.. σε ένα κουτί. Ό,τι ύψος και να έχεις καταλήγεις σε ένα κουτί! Απίστευτο; Ναι..
Συγγνώμη αν σου χάλασα τη διάθεση αλλα ήθελα να σου πω πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν είσαι τυχερός και δεν έχεις χάσει ποτέ κανέναν σε ζηλεύω.. είναι το μόνο πράγμα που ζηλεύω στη ζωή μου… δεν πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια αλλα τουλάχιστον κατάλαβα πως πρέπει να εκτιμάω το κάθε τι.. πως τα χρήματα δεν γυρίζουν πίσω έναν άνθρωπο και πως πρέπει να λέμε κάθε μέρα, κάθε στιγμή στους ανθρώπους μας.. πως τους αγαπάμε.. πριν γίνουν φωτογραφίες ..ή γίνουμε εμείς».
Ποιος ήταν ο Γιώργος Μητσιμπόνας
Ο Γιώργος Μητσιμπόνας γεννήθηκε 11 Νοεμβρίου του 1962 και καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της εποχής του. Με τα χρώματα της Εθνική Ελλάδος έκανε ντεμπούτο στις 18/1/1984, ενώ είχε συνολικά 26 συμμετοχές αλλά και 1 γκολ. Άρχισε την καριέρα του στην ΑΕΛ παίζοντας ως επιθετικός, αλλά στη συνέχεια καθιερώθηκε στην αμυντική γραμμή ως ένας εξαιρετικός στόπερ. Εκεί παρέμεινε 8 χρόνια (1981-89), υπήρξε σύμβολο της χρυσής εποχής των «βυσσινί» και ένας από τους κύριους εκφραστές της μεγάλης επανάστασης που έφερε η ΑΕΛ στο ελληνικό ποδόσφαιρο τη δεκαετία του ’80. To 1989 μεταπήδησε στον ΠΑΟΚ, όπου έμεινε για τρία χρόνια. Το 1992 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός και στην 1η του χρονιά κατάφερε να φθάσει μέχρι τον τελικό του κυπέλλου. Μετά από 2 χρόνια στον Πειραιά, το 1994 επέστρεψε για να αγωνιστεί άλλα 2 χρόνια στην ΑΕΛ (1994-96).
