Η θρυλική Ιταλίδα ηθοποιός Σοφία Λόρεν, μια από τις τελευταίες σταρ της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, θα γιορτάσει τα 90ά γενέθλιά της στη Ρώμη την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου. Το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού θα γιορτάσει το ορόσημο διοργανώνοντας ένα ιδιωτικό πάρτι για την βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό και την οικογένειά της στα κινηματογραφικά στούντιο Cinecittà. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει ένα πάρτι στην ταράτσα του ξενοδοχείου Anantara Palazzo Naiadi, με 150 καλεσμένους συμπεριλαμβανομένων εξαιρετικών φίλων και συναδέλφων που ήρθαν από όλο τον κόσμο, αναφέρει το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Ansa. Μια από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς όλων των εποχών, η οποία για τη βραδιά θα φορέσει φόρεμα του μεγάλου της φίλου Giorgio Armani, θα τιμηθεί με ένα διάσημο και πρωτοφανές βραβείο που θα της απονεμηθεί από την υφυπουργό Πολιτισμού Lucia Borgonzoni και από την Chiara Sbarigia, πρόεδρο της Cinecittà.
Η εκδήλωση εντάσσεται στη σειρά πρωτοβουλιών που διοργανώνει η Cinecittà για τον εορτασμό των 90ων γενεθλίων της Σοφία Λόρεν, συμπεριλαμβανομένης της αναδρομικής έκθεσης στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης και του ήδη ανακοινωθέντος αφιερώματος στο Μουσείο της Ακαδημίας στο Λος Άντζελες που έχει προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο.
Η ζωή της Σοφία Λόρεν
Η ζωή της Σοφία Λόρεν είναι πλέον θρυλική, από τα δύσκολα παιδικά της χρόνια στο Ποτσουόλι με την αυστηρή μητέρα Ρομίλντα Βιλάνι, η οποία την έβλεπε ως τη λύτρωση χαμένων ευκαιριών (υποτίθεται ότι θα πήγαινε στο Χόλιγουντ αλλά έμεινε έγκυος), μέχρι τα πρώτα της βήματα στα περιοδικά και τα φωτορεπορτάζ, αλλά και το βραβείο Miss Eleganza που δημιουργήθηκε γι’ αυτήν στο διαγωνισμό Miss Italia το 1950. Η Σοφία Βιλάνι Σικολόνε γεννήθηκε στη Ρώμη στις 20 Σεπτεμβρίου 1934, κόρη του Σικελιάνου μαρκήσιου Ρικάρντο Σικολόνε Μουρίλο, ο οποίος αναγνώρισε το παιδί αλλά δεν παντρεύτηκε ποτέ τη Ρομίλντα. Η καριέρα της στον κινηματογράφο είναι γνωστή: πρώτα, περίπου 15 μικροί ρόλοι δίπλα στα ιερά τέρατα της εποχής (η εμφάνισή της χωρίς πέπλο στις «Δύο Νύχτες με την Κλεοπάτρα» με τον Αλμπέρτο Σόρντι ήταν αξιομνημόνευτη) – έπειτα ο διαγωνισμός ομορφιάς που την έκανε να την προσέξει ο παραγωγός Κάρλο Πόντι και το αποκλειστικό συμβόλαιο που υπέγραψε γι’ αυτόν το 1951: 7 χρόνια για να γίνει διεθνής ντίβα πρώτα με το όνομα Σοφία Λατζάρο και μετά ως Σοφία Λόρεν.
Η πρώτη ταινία που θα έγραφε ιστορία ήταν το «Carosello napoletano» του Έτορε Τζανίνι, στη συνέχεια στο πλευρό του Τοτο στο «Tempi nostri» (Αλεσάντρο Μπλασέτι), για να φτάσει στη συνάντηση με τον ανεπανάληπτο σύντροφό της, Marcello Mastroianni στο «Peccato che sia una canaglia» πάλι του Μπλασέτι και τέλος με τον πραγματικό της Πυγμαλίωνα, Vittorio De Sica, στο «L’oro di Napoli» όλες το 1954. Για τη Σοφία Λόρεν, εκείνη η χρονιά έμελε να είναι καθοριστική και από εκεί ξεκίνησαν όλα: ο χαρακτήρας της, το είδωλό της, η ψυχή της ως ηθοποιός.
Το εξώφυλλο του «Life» που της προσέφερε διεθνή επιτυχία
Αφού έγινε μια Ιταλίδα ντίβα, μια «maggiorata» άξια να συναγωνιστεί την Τζίνα Λολομπρίτζιτα, της οποία τη θέση πήρε στο τρίτο επεισόδιο της τριλογίας «Pane amore e…». (Ντίνο Ρίζι, 1956), η διεθνής επιτυχία έφτασε για εκείνη χάρη στο περίφημο εξώφυλλο του «Life» που την έστεψε ως το έμβλημα της μεσογειακής ομορφιάς. Ο Κάρλο Πόντι (ο οποίος εν τω μεταξύ συζούσε μαζί της, προκαλώντας σκάνδαλο επειδή δεν μπορούσε να χωρίσει την πρώτη του σύζυγο σύμφωνα με τον ιταλικό νόμο) τη συνόδευσε στην περιπέτειά της στο Χόλιγουντ, όπου βρήκε συνεργάτες όπως ο Κάρι Γκραντ (πιστός φίλος και τόσο επιμελής όσο και άτυχος μνηστήρας), ο Φρανκ Σινάτρα, ο Τζον Γουέιν, ο Γουίλιαμ Χόλντεν, ο Τόνι Πέρκινς, ακόμη και ο Μάρλον Μπράντο.
Παρά τη μακρά και επιτυχημένη αμερικανική σεζόν στην οποία συναγωνίστηκε ως ισότιμη με τις πιο δημοφιλείς ντίβες όπως η Μέριλιν Μονρόε, η Λιζ Τέιλορ και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ήταν κατά την επιστροφή της στην πατρίδα της που πέτυχε παγκόσμια αναγνώριση.
Οι εφ’ όρου ζωής συμπρωταγωνιστές της
Και αυτό πάλι χάρη στους δύο μοναδικούς άνδρες που κράτησε στην καρδιά της στη ζωή της εκτός από τον σύζυγό της: τον Vittorio De Sica, που της χάρισε το Όσκαρ για το «La ciociara» (1962) και τον Marcello Mastroianni, με τον οποίο έμελλε να είναι σταθερός συνεργάτης σε όχι λιγότερες από 15 ταινίες. Οι τρεις τους βρέθηκαν μαζί στα γυρίσματα της ταινίας «Ieri, oggi, domani» (Χθες, σήμερα, αύριο) το ’63 και οδήγησαν την ταινία μέχρι το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας και στη συνέχεια στο «Matrimonio all’italiana» την επόμενη χρονιά.
Ο κατάλογος των αξέχαστων ταινιών της είναι πολύ μακρύς, αλλά ένα ξεχωριστό κεφάλαιο θα άξιζε το «Una giornata particolare» του 1977, όταν ο Έτορε Σκόλα την έβαλε στο πλευρό του Mastroianni σε μια ταινία που παραμένει ίσως η καλύτερη ταινία για τον φασισμό στην ιστορία του ιταλικού κινηματογράφου. Εξίσου μακρύς είναι και ο κατάλογος των βραβείων που κέρδισε σε περίπου 60 χρόνια δραστηριότητας: από το Όσκαρ ζωής το 1991 μέχρι τα 10 βραβεία David di Donatello, από το Coppa Volpi του 1958 («Μαύρη ορχιδέα» του Martin Ritt) μέχρι τη Λεγεώνα της Τιμής το ’91, από τη Χρυσή Άρκτο το ’94 μέχρι το Χρυσό Λέοντα για το επίτευγμα ζωής το ’98.
Αλλά τα βραβεία είναι τόσα πολλά που το 2009 μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η πιο πολυβραβευμένη Ιταλίδα ηθοποιός όλων των εποχών και στέφθηκε το 2021 από το χειροκρότημα στα βραβεία David, που επιβραβεύτηκε για την τελευταία της ταινία «La vita davanti a sè» (σε σκηνοθεσία του γιου της Εντοάρντο και βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού, της Laura Pausini).
Η θυελλώδης δημόσια ζωή της Σοφία Λόρεν
Αν η ιδιωτική της ζωή χαρακτηριζόταν πάντοτε από απόλυτη διακριτικότητα (υποδειγματική σύζυγος, ευτυχισμένη μητέρα του Κάρλο τζούνιορ και του Εντοάρντο, γιαγιά τεσσάρων εγγονών), η δημόσια ζωή της υπήρξε θυελλώδης: από το αφελές νεανικό φλερτ με τον Achille Togliani μέχρι την κατηγορία της παλλακείας για την ερωτική της σχέση με τον Ponti, την αναγκαστική αλλαγή ιθαγένειας (έγινε Γαλλίδα για να παντρευτεί τον άντρα της ζωής της) και τις κατηγορίες για φοροδιαφυγή στις οποίες υπερασπίστηκε μέχρι τελευταίας ρανίδας τον σύζυγό της ακολουθώντας τον στην αμερικανική εξορία. Μέσα σε όλα αυτά και μια σύλληψη για οικονομική απάτη που της κόστισε 17 ημέρες φυλάκισης στην Καζέρτα, αλλά αργότερα αθωώθηκε πλήρως στη δίκη που ακολούθησε. Γυναίκα και ντίβα, δύο έννοιες που περιγράφουν επακριβώς τη Σοφία Λόρεν και που δεν μπορούν να διαχωριστούν, γιατί αφιέρωσε όλο της τον εαυτό στον κινηματογράφο, μεταφέροντας την οθόνη τον χαρακτήρα της και την υπερηφάνεια της.
