Αυτή ήταν η «πιο όμορφη, η πιο αλαφριά μέρα του κόσμου» κατά τον Γιώργο Σεφέρη
Ογδόντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την απελευθέρωση της Αθήνας από τη γερμανική κατοχή, με πλήθος δράσεων και εκδηλώσεων να έχουν προγραμματιστεί στο κέντρο της πόλης. Λίγο μετά τις 11:00 το πρωί, στην Ακρόπολη ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος κατά τη διάρκεια της τελετής έπαρσης της ελληνικής σημαίας, ενώ την ίδια ώρα ήχησαν και οι καμπάνες στους Ιερούς Ναούς της πόλης, μετά από εντολή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Στον Ιερό Βράχο Ακρόπολης για την τελετή Έπαρσης Σημαίας για την Επέτειο της Απελευθέρωσης των Αθηνών από τα στρατεύματα της γερμανικής κατοχής βρέθηκε και ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Σαν σήμερα
Πέμπτη, 12 Οκτωβρίου 1944, γύρω στις 9:45 το πρωί. Ένας Γερμανός στρατιώτης υποστέλλει μόνος του για τελευταία φορά τη σημαία με τη σβάστικα από την Ακρόπολη. Είχε προηγηθεί η κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη από ένα τμήμα του Γερμανικού Στρατού. Βιαστικά οι ηττημένοι ναζί εγκαταλείπουν την Αθήνα μετά από 1264 μέρες κατοχής. Αυτή ήταν η «πιο όμορφη, η πιο αλαφριά μέρα του κόσμου» κατά τον Γιώργο Σεφέρη. Η ημέρα που η Αθήνα απελευθερώθηκε από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής. Είναι γνωστές οι ιστορίες των πανηγυριών και των ιαχών που γέμιζαν την πόλη για όλη την υπόλοιπη μέρα. Ξεκίνησαν μάλιστα πριν καν φύγουν οι τελευταίες γερμανικές δυνάμεις.
Πολύ χαρακτηριστική για εκείνη την ημέρα είναι η αφήγηση του Θεοτοκά
«Ήταν ένα κάρο φορτωμένο νέους και νέες που ξεφωνίζανε. Στο άλογο που τραβούσε το κάρο καθότανε καβάλα μια γυναίκα μελαχρινή σα γύφτισσα που είχε στο κεφάλι και στους ώμους ένα σάλι επαναστατικά κατακόκκινο.
Φορούσε κίτρινο φουστάνι κι είχε διάφορα χαϊμαλιά στο στήθος, κρατούσε μια ελληνική σημαιούλα και ξεφώνιζε τραγουδώντας: “Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη”. Μια παρέα μάγκες γυρίζανε με ένα χαρτονένιο Χίτλερ κρεμασμένο σε ένα κοντάρι και φωνάζανε ρυθμικά «Εμπατίρησε»(καινούργια λέξη argot)..».
