Το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, είπε η ηθοποιός
Η Βίκυ Βολιώτη έδωσε συνέντευξη και μίλησε για τη μητρότητα, την κόρη της και τα social media. Η ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Weekenders», όπου και αναφέρθηκε στα φαινόμενα βίας μεταξύ ανηλίκων, τονίζοντας ότι δεν είναι κάτι νέο, απλώς πλέον προβάλλεται περισσότερο. Υπογράμμισε ότι το σχολικό περιβάλλον και οι γονείς φέρουν ευθύνη, ενώ ανέφερε και τη μεγάλη επιρροή των social media. Η ίδια αποκάλυψε επίσης, ότι η κόρη της Άννα δεν χρησιμοποιεί social media ούτε κινητό. Τέλος, μίλησε για την απόφαση υιοθεσίας της κόρης της, λέγοντας ότι ήταν πάντα στο μυαλό της από μικρή.
Αρχικά, δήλωσε για τα φαινόμενα βίας μεταξύ ανηλίκων: «Δεν νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο το οποίο εμφανίστηκε ξαφνικά τώρα το τελευταίο δίμηνο, τρίμηνο, νομίζω ότι απλώς τώρα του δίνουμε πιο πολύ προσοχή, ακούγονται περισσότερο, βγαίνουν στη δημοσιότητα. Είναι πολυπαραγοντικό το θέμα, έχει σίγουρα να κάνει με το περιβάλλον του σχολείου. Το σχολείο έχει πάψει να είναι ένας χώρος όπου μαζευόμαστε για να έρθουμε σε επαφή με τη γνώση, την παιδεία, την καλλιέργεια και την εξοικείωσή μας με το κοινωνικό σύνολο. Νομίζω ότι ότι απλώς είναι ένας χώρος συγκέντρωσης και φύλαξης παιδιών, αλλά νομίζω ότι έχουμε κι εμείς μεγάλη ευθύνη οι γονείς, σίγουρα είναι και τα social».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην κόρη της και αποκάλυψε πως δεν ασχολείται με τα social media, ενώ δεν έχει καν κινητό τηλέφωνο. «Η κόρη μου δεν μπαίνει στα social, η Άννα δεν έχει κινητό ακόμα και δεν το ζητάει. Δεν έχει tablet δικό της και όταν είμαι με την Άννα φροντίζω να είμαι μαζί της και να κάνουμε παρέα. Μου φαίνεται τρελό δηλαδή, να πάμε, ας πούμε το καλοκαίρι να πάμε να φάμε κάπου, σε μία ταβέρνα και να της δώσω το κινητό. Βλέπω τα παιδιά πολλές φορές δεν σηκώνουν το κεφάλι από το κινητό ή το τάμπλετ. Παρατηρώντας μαθαίνουμε τον κόσμο, όταν δεν παρατηρείς τον κόσμο τι ικανότητες και την εφόδια έχεις για να αντιμετωπίσεις κοινωνικά τον κόσμο;», τόνισε. Τέλος, ανέφερε για την υιοθεσία της κόρης της: «Το σκεφτόμουν από μικρή αυτό. Είναι κάτι το οποίο είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ότι αν κάνω παιδιά, αν θελήσω παιδιά, θα μου άρεσε να υιοθετήσω, είναι κάτι το οποίο δεν ήρθε ουρανοκατέβατο ή από ανάγκη».
