Τσαφούλιας παιδιά: Δεν τους ρώτησα ποτέ «πώς πήγε το σχολείο σήμερα» και «τι βαθμό πήρες;», ανέφερε
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας μίλησε για τον ρόλο του ως πατέρας αλλά και για τις τύψεις που νιώθει κατά καιρούς ως γονιός. Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» το βράδυ της Δευτέρας 11 Νοεμβρίου. Αρχικά, εξήγησε γιατί επί χρόνια ένιωθε ανεπαρκής ως πατέρας: «Είχα πάρα πολλές τύψεις για πολλά χρόνια ότι δεν είμαι καλός μπαμπάς και τώρα το πιστεύω. Παρών είμαι, ακόμα και αν είμαι απών. Την παρουσία μου τα παιδιά τη νιώθουν όπου και να βρίσκομαι. Έχω σταματήσει γύρισμα στη μέση για να μιλήσω στην κόρη μου. Σταματώ τα πάντα όταν είναι να μιλήσω με τα παιδιά μου». Πάνω σε αυτές τις ενοχές, ο σκηνοθέτης πρόσθεσε ότι μεγάλο μερίδιο της ευθύνης έχει το σκεπτικό της γενιάς στην οποία μεγάλωσε: «Το διάστημα που ένιωσα ανεπαρκής ήταν γιατί μεγάλωσα με μία γενιά που την μεγάλωσαν με το καταραμένο “δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω”. Όχι υπάρχει “δεν μπορώ”. Βεβαίως υπάρχει δεν μπορώ. Μπορώ εγώ να πάω να σηκώσω τα κιλά που σηκώνει ο Πύρρος Δήμας; Δεν με κρατάει η μέση μου».
«Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ, που δεν μπορώ και που δεν θέλω. Αυτά τα προβλήματα ξεκινάνε από τα “θα μπορούσα να είμαι καλός γονιός και δεν είμαι” αλλά στην ουσία είναι “δεν θέλω”, όχι “ θα ήθελα και δεν μπορώ”, γιατί με κινητοποιούν και άλλα πράγματα. Και γιατί θεωρώ ότι είναι μεγάλο βάρος να νιώθει ότι στερήθηκες στη ζωή του πράγματα για να του τα προσφέρεις». Επίσης, τόνισε ότι προσπάθησε να μάθει τις κόρες του μέσα από τις δικές του πράξεις και ποτέ δεν επικεντρώθηκε στους βαθμούς ή σε τέτοιου είδους θέματα. «Εγώ λοιπόν τα παιδιά μου, επειδή μπορούν να περάσουν από τον ρόλο της οικογένειας και του γάμου, δεν ήθελα να τους πω ότι οικογένεια και έρωτας σημαίνει συμβιβασμός, στερήσεις και θυσίες. Δεν είναι αυτή η ζωή. Οπότε μέσα από τα λάθη μου και τα σωστά μου αυτά προσπάθησα να τους δείξω, δεν τους ρώτησα ποτέ “πώς πήγε το σχολείο σήμερα” και “τι βαθμό πήρες;”. Η ερώτησή μου κάθε μέρα ήταν με “τι γέλασες περισσότερο σήμερα” και άμα μου έλεγαν “δεν γέλασα με τίποτα”, τους έλεγα “πήγες σχολείο και δεν γέλασες; Χαμένη μέρα”. Δεν τις μάλωσα ποτέ για τους βαθμούς, δεν με ενδιέφεραν ποτέ. Άμα το παιδί σου ζωγραφίζει αγγέλους και θες να το κάνεις γιατρό, ε δεν φταίει το παιδί, ε, ο Πλέσσας χημικός σπούδασε, ευτυχώς που την παράτησε τη Χημεία».
