Κάποτε με ρώτησαν «Πως εσείς κ. Κοντονή ζήσατε το ραδιόφωνο;»
Είναι αλήθεια. Όταν βλέπω έναν ποδοσφαιρικό αγώνα στη τηλεόραση ακούω την περιγραφή του από το ραδιόφωνο! Είναι κάτι που δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Άλλωστε λένε πως το… «χούι δεν κόβεται»! Με την ευκαιρία θέλω να πω πως ακούγοντας σήμερα τους σπίκερ, ξεχνάω τι σημαίνει «ραδιοφωνική περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα»! Το τι λέει ο…στόμας τους (!) δεν… καταπίνεται! Σου έρχεται να «πετάξεις το ραδιόφωνο από το παράθυρο στο δρόμο…»! Ή «να πάρεις ένα σφυρί και να κτυπήσεις τον σπίκερ στο δόξα πατρί» για να σταματήσει να ταλαιπωρεί την άμοιρη ελληνική γλώσσα, αλλά και όλους εμάς τους ακροατές, που δεν φταίμε σε τίποτα! Θα πει κάποιος μα μπορείς να αλλάξεις σταθμό! Σωστά! Μόνο που όπου κι αν γυρίσεις την… βελόνα του ραδιοφώνου ακούς τις ίδιες ή και κάτι παραπάνω σαχλαμάρες!!
Γράφει ο Γιώργος Κοντονής
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πώς οι ιδιοκτήτες των ραδιοφωνικών σταθμών επιλέγουν τους εκφωνητές και τους σπίκερ; Ακούς δελτίο ειδήσεων, πολιτικό ή αθλητικό και… βγαίνεις από τα ρούχα σου! Συλλαβίζει! Τραυλίζει! Και τελικά σιχτιρίζεις, τα βάζεις με Θεούς και δαίμονες και κλείνεις για να μην το πετάξεις, το Ραδιόφωνο! Μήπως οι διευθυντές και οι ιδιοκτήτες των Ραδιοφωνικών σταθμών θα πρέπει να κάνουν κάτι σαν «έρευνα αγοράς» πριν δώσουν μικρόφωνο σε άσχετους και τραυλούς!
Δεν μπορούν όλοι να μιλάνε, να είναι μπροστά στο μικρόφωνο, που δεν…μιλάει αλλά αν δεν σε… πάει σε στέλνει αδιάβαστο! Σε… ξερνάει! Υπάρχει και η σύνταξη του δελτίου για να εργαστεί! Και ας μη τα βρίσκετε έτοιμα μόνο από το Google! Δεν πρέπει να ξεχνούν οι ιδιοκτήτες των Ραδιοφωνικών Σταθμών πως η ταυτότητα ενός σταθμού είναι το δελτίο ειδήσεων ή μια εκπομπή μαγκαζίνο και φυσικά, κυρίως «η φωνή του εκφωνητή» που οι ακροατές την θέλουν ωραία, περιγραφική και με σωστή άρθρωση, διαφορετικά κλείνουν το ραδιόφωνο τους ή αλλάζουν σταθμό!
Κάποτε με ρώτησαν «Πως εσείς κ. Κοντονή ζήσατε το ραδιόφωνο;». Χαμογέλασα και απάντησα χωρίς πολλές λέξεις. «Στη δική μας εποχή το ραδιόφωνο είχε μεγάλη αξία! Όταν εγώ πήγα στο τότε ΕΙΡ στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, το Ραδιόφωνο, ήταν 30 ετών»! Με την ευκαιρία να πούμε πως το ραδιόφωνο στη δική μας εποχή, ήταν εκείνο που μετέφερε παντού τις ειδήσεις. Να φανταστείτε πως όλοι περίμεναν το πρωί να ακούσουν την εκπομπή «Κάθε Μέρα Παντού». Να μάθουν τα γεγονότα και τα παράξενα όχι μόνο της Ελλάδος αλλά από το σύμπαν. Οι «φίλοι οδηγοί» αλλά και οι πάντες με ανοικτά τα αυτιά τους ήθελαν να πληροφορηθούν τι γίνεται στους δρόμους της Χώρας (κίνηση και όχι μόνο) με το «ένθετο» το οποίο είχα την χαρά να το παρουσιάσω ζωντανά για πάνω από τριάντα (30) χρόνια, από το ειδικό studio που οι τεχνικοί μας είχαν δημιουργήσει στα γραφεία της Τροχαίας! Η ακροαματικότητα αυτής της εκπομπής έπιανε το 100%!
«Όλα τα λεφτά» ήταν η εκπομπή τα ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ και κυρίως τα ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ που τις Κυριακές περίμεναν ΟΛΟΙ και μάλιστα με αγωνία και ανυπομονησία! Θυμάμαι πως μέσα σε 45’ οι ακροατές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ηχογραφημένα τα γκολ από τις ζωντανές απογευματινές περιγραφές. Κριτική των αγώνων. Δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Και ανταποκρίσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ήταν μια εκπομπή όπως αυτές που σήμερα παρακολουθούμε από την Τηλεόραση. Μπορώ να πω μάλιστα με βεβαιότητα πως η Ραδιοφωνική εκπομπή ήταν καλύτερη!
Πρέπει να πω πως η μαγεία του ραδιοφώνου είναι μεγάλη. Σου δίνει την δυνατότητα να μαθαίνεις όπου και είσαι ότι και να κάνεις τα πάντα! Και φυσικά να φαντάζεσαι το δημοσιογράφο, τον παρουσιαστή πως είναι! Ακριβώς το αντίθετο από την τηλεόραση…
Προσωπικά εκείνα τα χρόνια (από το 1968 και για 50 χρόνια!) είχα καταφέρει τον κόσμο να ακούει ραδιόφωνο (καμία σχέση με το σημερινό!!!) και να μην χάνει εκπομπή! Και το πιο σπουδαίο είχα κάνει τούς ακροατές να λένε. «Το είπε ο Κοντονής»! Ήταν χαρά και ιδιαίτερα μεγάλη τιμή για εμένα. Και το γιατί το καταλαβαίνουμε όλοι.
Σαν να ήταν χθες όταν συνάντησα τον Γιόχαν Κρόιφ για πρώτη φορά
Εκείνη την ημέρα το ημερολόγιο έγραφε 15 Φεβρουαρίου 1973 και από την ΕΡΤ ΕΡΑ πήγα για να καλύψω την άφιξη του μεγάλου Άγιαξ στην Αθήνα, από τη Θεσσαλονίκη όπου την προηγούμενη ημέρα είχε δώσει φιλικό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα! Έτσι στο αεροδρόμιο έγινε η πρώτη γνωριμία μου πριν από 51 χρόνια με τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» που έγραψε ιστορία στο Παγκόσμιο Ποδόσφαιρο. Την επόμενη το συνάντησα και πάλι λίγο πριν από φιλικό με τον Ολυμπιακό!
Είχα την χαρά να τον παρακολουθήσω αγωνιζόμενο για πρώτη φορά στο Λονδίνο στο Γουέμπλεϊ, όταν μετέδωσα μαζί με τον αείμνηστο Βασίλη Κοντοβαζαινίτη ραδιοφωνικά για την ΕΡΤ ΕΡΑ τον τελικό αγώνα του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό να στέκεται πολύ καλά στο γήπεδο, αλλά να χάνει με 2-0! Το ημερολόγιο έγραφε 2 Ιουνίου του 1971 πριν δηλαδή από 53 χρόνια! Τον Γιόχαν Κρόιφ τον συνάντησα ξανά στις 13 Μαΐου του 1987 πριν από 37 χρόνια ως προπονητή πλέον του Άγιαξ! Ήταν ο τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Αντίπαλος του Άγιαξ ήταν η άγνωστη Λοκομοτίβ της Λειψίας. Το Ευρωπαϊκό κέρδισε τότε ο Άγιαξ με το γκολ του νεαρού τότε Μάρκο φαν Μπάστεν στο 21′! Θυμάμαι πως μόνο σε εμένα έδωσε τότε αποκλειστική συνέντευξη ο Γιόχαν Κρόιφ για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση (εκπομπή τρεις στον αέρα) της ΕΡΤ. Γιόχαν Κρόιφ αλησμόνητος
