Προβλέψεις για το 2025: Γιατί το 2025 μπορεί να είναι καλύτερο
Το 2024 υπήρξε μια ακόμα δύσκολη και σκοτεινή χρονιά για τον πλανήτη, με πολέμους, φυσικές καταστροφές, τραγωδίες με πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς και πολιτικές δολοφονίες να κυριαρχούν στην παγκόσμια επικαιρότητα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Το 2025 θα ακολουθήσει την ίδια πορεία ή υπάρχει ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά; Το POLITICO, υιοθετώντας φέτος μια πιο αισιόδοξη οπτική, παρουσιάζει πιθανά θετικά σενάρια που θα μπορούσαν να φέρουν ελπίδα για το νέο έτος.
Τραμπ ο ειρηνοποιός;
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος συχνά χαρακτηρίζεται από τη ρητορική και τις αντιφατικές του θέσεις, μπορεί να μην φαντάζει ο ιδανικός «ειρηνοποιός». Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, δεσμεύτηκε να «σταματήσει τους πολέμους» που μαίνονται παγκοσμίως, με έμφαση στη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Παρόλο που αυτή η υπόσχεση ακούγεται φιλόδοξη, δεν είναι ακατόρθωτη. Ακόμη και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, φαίνεται να ελπίζει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έχει δηλώσει ότι ο πόλεμος με τη Ρωσία μπορεί να τερματιστεί «γρηγορότερα» υπό την ηγεσία του Τραμπ.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές περιοχές, υπάρχει μια αίσθηση ότι ο Τραμπ μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο. Και ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι πιο πιθανό να πετύχει καλύτερη συμφωνία με τη Μόσχα από ό,τι ίσως θα έκανε η Κάμαλα Χάρις. Παρά τις υποσχέσεις της Δύσης πως θα συμπαρασταθεί στην Ουκρανία για όσο χρειαστεί, υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί αν ο στόχος είναι να ανακτήσει το Κίεβο όλα τα εδάφη που έκλεψε η Ρωσία. Αν ο Τραμπ μεσολαβήσει για μια συμφωνία που συνεπάγεται εδαφικές απώλειες για την Ουκρανία, τότε υπάρχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να κατηγορηθεί για τυχόν παραχωρήσεις και έτσι οι Ευρωπαίοι θα απαλλαγούν από τις κενές υποσχέσεις που έδωσαν πολύ ελαφρά τη καρδία. Ίσως ντροπιαστικό, αλλά οι Ευρωπαίοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας δεν έχουν τα μέσα για να χρηματοδοτήσουν έναν «αιώνιο πόλεμο». Και η διακοπή του πολέμου θα σώσει μερικές ζωές -έστω και προσωρινά, καθώς ο Πούτιν είναι απίθανο να ικανοποιηθεί με μια μερική νίκη για πολύ.
Και; Θα συγχωρέσει τον Νετανιάχου;
Στη Μέση Ανατολή, οι υπερεθνικιστές του Ισραήλ και οι Εβραίοι υπερεθνικιστές πανηγυρίζουν για την επανεκλογή του Τραμπ, αφού ακόμα και οι επιλογές του για τους αξιωματούχους της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής ασφάλειας έχουν συμβάλει στην καλή τους διάθεση. Όπως το βλέπουν, ο Τραμπ θα τους δώσει ό,τι θέλουν. Άλλωστε, ο υποψήφιός του για πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, Μάικ Χάκαμπι, έχει απορρίψει την ίδια την ιδέα ότι υπάρχει ένας λαός που ονομάζεται Παλαιστίνιοι -πιστεύει ότι πρέπει να μεταφερθούν σε άλλη χώρα…
Παρόλα αυτά, ο Τραμπ δεν έδωσε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου αυτό που ήθελε την τελευταία φορά που βρέθηκε στο Οβάλ Γραφείο -μια έγκριση της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης ή τουλάχιστον των ισραηλινών οικισμών. Και κάποιοι που βρίσκονται κοντά στον στενό κύκλο του Τραμπ αμφιβάλλουν ότι ο Νετανιάχου θα λάβει λευκή επιταγή αυτή τη φορά. Ο «Μπίμπι» φλερτάρει επίμονα τον Τραμπ, προσπαθώντας να επανορθώσει το ατόπημα που έκανε συγχαίροντας τον Τζο Μπάιντεν για τη νίκη του στις εκλογές του 2020, ενώ ο Τραμπ αμφισβητούσε την καταμέτρηση και ισχυριζόταν ότι οι εκλογές ήταν κλεμμένες.
Αν ο Ισραηλινός ηγέτης περιμένει μια εύκολη νίκη, «νομίζω ότι θα απογοητευτεί και θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την προσέγγισή του, επειδή ο Τραμπ θέλει να τερματίσει τις μάχες στη Μέση Ανατολή σχεδόν όσο και στην Ουκρανία», δήλωσε Ρεπουμπλικανός που γνωρίζει το θέμα. Να λοιπόν μια πρόβλεψη που κάνει το POLITICO: Οι Παλαιστίνιοι παίρνουν ένα κομμάτι της Δυτικής Όχθης και μια κατεστραμμένη Γάζα για το κράτος τους και η Ουκρανία χάνει το 20% της γης της, αλλά αυτό είναι καλύτερο από το τίποτα ή από τη συνέχεια του πολέμου.
Πείτε αντίο στην Pax Americana
Αυτό δεν είναι μια δύσκολη πρόβλεψη μετά την επανεκλογή του Τραμπ. Την τελευταία φορά που ο μεγάλος… καταστροφέας είχε στεριώσει στον Λευκό Οίκο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πίστευαν ότι θα μπορούσαν να αντέξουν την κρίση μέχρι να επανέλθουν όλα στην παλιά κανονικότητα. Και μέχρι ενός σημείου είχαν δίκιο. «Η Αμερική επέστρεψε, η διατλαντική συμμαχία επέστρεψε», δήλωσε ο Τζο Μπάιντεν στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου λίγες εβδομάδες μετά την εκλογή του -προς τεράστια ανακούφιση των συμμάχων της Ουάσινγκτον, που εξακολουθούν να υποφέρουν από τις παρατεταμένες συνέπειες του PTSD, ή αλλιώς της διαταραχής στρες μετά τον Τραμπ (Post Trump Stress Disorder).
Και πράγματι, οι διατλαντικές σχέσεις ήταν πιο ομαλές και πιο πολιτισμένες -αν και υπήρξε η αναστάτωση από την απόφαση του Μπάιντεν να επιτρέψει στο Αφγανιστάν να πέσει στην αγκαλιά των Ταλιμπάν, στην οποία οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αντέδρασαν με δυσπιστία και αίσθημα προδοσίας. Ήταν όμως τόσο καλές που επέστρεψε η παλιά κανονικότητα; Δεν ήταν πάντα απλώς μια ψεύτικη αυγή; Δεν είναι καιρός η Ευρώπη να σταθεί στα δικά της πόδια; Εντάξει, η Ευρώπη θα πρέπει να υπομείνει και πάλι… προεδρικούς θεατρινισμούς και tweets με κεφαλαία γράμματα, μαζί με απειλές για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και επιβολή δασμών, αλλά αυτό δεν αποτελεί μια ευκαιρία; Μήπως τώρα οι Ευρωπαίοι πρέπει να βρουν το θάρρος; Εδώ και χρόνια αμφιταλαντεύονται για στρατηγική αυτονομία και για να μοιράζονται περισσότερο το βάρος της δικής τους άμυνας. Τώρα έχουν την ευκαιρία να καθορίσουν οι ίδιοι τη μοίρα τους.
Εντάξει, όλα αυτά θα είναι λίγο τραυματικά -η ενηλικίωση είναι πάντα τραυματική. Αλλά η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο μπορεί να είναι αυτό που θα ξεκολλήσει την Ευρώπη από αυτή την ασφυκτική κατάσταση που η ίδια δημιούργησε. Ομολογουμένως, πρόκειται για μια τεράστια πρόκληση, διότι, όπως σημείωσε ο σχολιαστής Mujtaba Rahman, επικεφαλής της ευρωπαϊκής πρακτικής του Eurasia Group, θα πρέπει να ξεπεραστούν οι διαφορές σε θέματα ασφάλειας, άμυνας, μετανάστευσης και δημοσιονομικής πολιτικής.
Τραμπ, Μασκ και σίγουρη αμοιβαία καταστροφή
Ακόμα δεν έχετε πειστεί ότι αυτή η χρονιά θα είναι καλύτερη από το 2024; Η σίγουρη αμοιβαία καταστροφή που είναι αναπόφευκτη μεταξύ του Τραμπ και του σημερινού φίλου του Ίλον Μασκ θα είναι ένα μεγάλο θέαμα! Δύο μάγειρες σε μια κουζίνα δεν συνεργάζονται ποτέ καλά. Δύο πρόεδροι στο Οβάλ Γραφείο; Αυτό θα είναι ακόμη πιο θεαματικό…
Ο Μασκ θα ισχυριστεί ότι η εκλογική του συνεισφορά ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων του εξασφαλίζει κάτι περισσότερο από το νεόκοπο, λεγόμενο Τμήμα Κυβερνητικής Αποδοτικότητας. Το «τμήμα» έχει προφανώς πάρει το όνομά του από το αγαπημένο meme και κρυπτονόμισμα του Μασκ. Αλλά εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ο Μασκ έχει κάτι περισσότερο στο μυαλό του. Οι πιστοί του Τραμπ εκτιμούν ότι η αδελφική σχέση δεν μπορεί να διαρκέσει μεταξύ αυτών των δύο ξεροκέφαλων ανδρών, υποστηρίζοντας ότι θα έρθει κάποια στιγμή που ο Μασκ θα ξεπεράσει τα όρια, αποτυγχάνοντας να συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα δεν είναι Βενετός Δόγης.
