Ο Νίκος Σφηνιάς, ένας νεαρός δικηγόρος από τα Σφακιά, δεν περιορίζεται μόνο στη νομική του ιδιότητα, αλλά καλλιεργεί και μια βαθιά αγάπη για την κρητική ντοπιολαλιά μέσα από την τέχνη του λόγου. Με πάθος για τη διάσωση και την ανάδειξη της παραδοσιακής κρητικής γλώσσας, γράφει ποιήματα στα οποία ενσωματώνει σπάνιες λέξεις και εκφράσεις, θεωρώντας τις πολύτιμο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Για τον ίδιο, η γλώσσα δεν είναι απλώς ένα μέσο επικοινωνίας, αλλά ένας ζωντανός κρίκος που συνδέει το παρελθόν με το παρόν.
Παρά τη νεαρή του ηλικία, ο Νίκος Σφηνιάς παραμένει αφοσιωμένος στις ρίζες του και επιδιώκει να κρατήσει ζωντανή την παράδοση. Δικηγόρος και μουσικός της κρητικής παράδοσης, χειρίζεται με δεξιοτεχνία το λαούτο, ενώ μέσα από την ποίηση και τη γλωσσοπλαστική του διάθεση, αναδεικνύει τη βαθύτερη ψυχή της Κρήτης. «Η ντοπιολαλιά μας ενώνει και μας χαρακτηρίζει», επισημαίνει, τονίζοντας ωστόσο την ανάγκη ισορροπίας στη χρήση της. Όπως εξηγεί, η γνώση της δεν πρέπει να μετατραπεί σε αυτοσκοπό, καθώς η επιτηδευμένη χρήση παλαιών λέξεων μπορεί να αποξενώσει τη γλώσσα από την καθημερινότητά της.
«Όσο η ντοπιολαλιά υποχωρεί έναντι της νεοελληνικής, τόσο απομακρυνόμαστε από τις ρίζες μας», σημειώνει, προσθέτοντας πως η διατήρησή της είναι σημαντική, αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται και από τη λειτουργικότητά της στη σύγχρονη εποχή. Ο Νίκος Σφηνιάς συνεχίζει να πορεύεται ως υπερασπιστής της παράδοσης, γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν, είτε μέσα από την ποίηση είτε μέσα από τη μουσική και τον λόγο του.