Η ομιλία του χαρακτηρίστηκε από σκληρή ρητορική, ιδιαίτερα στο ζήτημα της ευρωπαϊκής άμυνας, της μετανάστευσης και της ελευθερίας του λόγου, προκαλώντας αμηχανία και «παγωμάρα» στις ευρωπαϊκές ηγεσίες που παρακολούθησαν τις δηλώσεις του.
Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος, Τζ. Ντ. Βανς, επέλεξε τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου ως βήμα για να στείλει ένα ξεκάθαρο και αιχμηρό μήνυμα προς τους Ευρωπαίους συμμάχους, αμφισβητώντας ανοιχτά τις πολιτικές και τις αξίες τους. Η ομιλία του χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερα σκληρή ρητορική, ειδικά σε θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή άμυνα, τη μεταναστευτική πολιτική και την ελευθερία του λόγου, προκαλώντας αμηχανία στις ευρωπαϊκές ηγεσίες. Αμφισβητώντας τη στρατηγική της Ευρώπης στην ασφάλεια, ο Βανς έθεσε το ερώτημα «τι ακριβώς υπερασπίζεται η Ευρώπη;», υπονοώντας πως η ήπειρος δεν διαθέτει σαφές πλάνο προστασίας. Υποστήριξε τη γνωστή θέση της κυβέρνησης Τραμπ, σύμφωνα με την οποία οι ευρωπαϊκές χώρες οφείλουν να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την άμυνά τους, ξεκαθαρίζοντας ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να συνεχίσουν να παρέχουν εγγυήσεις ασφαλείας χωρίς σημαντικά ανταλλάγματα.
Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος εξαπέλυσε δριμεία κριτική και στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης, χαρακτηρίζοντάς τη «μια κρίση που η ίδια δημιούργησε». Υποστήριξε ότι η ανεξέλεγκτη μετανάστευση έχει φτάσει σε επίπεδα που απειλούν τη σταθερότητα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, κατηγορώντας έμμεσα τις κυβερνήσεις της ηπείρου για αδυναμία στη διαχείριση του ζητήματος.
Παράλληλα, ο Βανς αναφέρθηκε στο ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης, καταγγέλλοντας πως σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες οι βασικές δημοκρατικές αρχές βρίσκονται υπό πίεση. Στάθηκε ιδιαίτερα στον έλεγχο των social media κατά τη διάρκεια κοινωνικών αναταραχών, τονίζοντας ότι η ελευθερία του λόγου υποχωρεί, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις χώρες της ΕΕ, δημιουργώντας μια πολιτική πραγματικότητα που αποκλίνει από τις δυτικές αξίες.
Στην κατακλείδα της ομιλίας του, ο Βανς δεν παρέλειψε να κάνει ειρωνικά σχόλια για την επιρροή γνωστών προσωπικοτήτων, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν η αμερικανική δημοκρατία άντεξε 10 χρόνια κριτικής από τη Γκρέτα Τούνμπεργκ, τότε η Ευρώπη μπορεί να αντέξει μερικούς μήνες τον Έλον Μασκ», αφήνοντας υπαινιγμούς για τον ρόλο του Μασκ στη διακυβέρνηση Τραμπ. Η ευρωπαϊκή αντίδραση υπήρξε ψυχρή, με πολλούς αξιωματούχους να εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια για το ύφος και το περιεχόμενο της ομιλίας του Βανς. Η διάσκεψη του Μονάχου ανέδειξε την αυξανόμενη απόσταση μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, με την Ουάσινγκτον να επιμένει πως η Γηραιά Ήπειρος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη της ασφάλειάς της, χωρίς να θεωρεί δεδομένη την αμερικανική υποστήριξη.
