Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Ο κόσμος γύρω της αλλάζει ραγδαία, και οι απειλές που κάποτε φάνταζαν μακρινές, βρίσκονται πλέον προ των πυλών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε μια σκληρή αλήθεια: η ήπειρος δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στην προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών ως δεδομένη. Η αβεβαιότητα που προκάλεσαν οι παλινωδίες της Ουάσινγκτον, σε συνδυασμό με την αναζωπύρωση του ρωσικού στρατιωτικού επεκτατισμού, καθιστούν σαφές ότι η Ευρώπη οφείλει να αναλάβει την άμυνά της στα χέρια της. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να διασφαλίσει την ασφάλειά της, χρειάζεται να επενδύει τουλάχιστον 250 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στην άμυνα – ποσό που αντιστοιχεί στο 1,5% του ΑΕΠ της. Η δαπάνη αυτή, που για πολλές χώρες θα φαινόταν δυσβάσταχτη, είναι στην πραγματικότητα απόλυτα διαχειρίσιμη αν συγκριθεί με τα κεφάλαια που διατέθηκαν κατά την πανδημία της Covid-19. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι επιβεβλημένη. Η Ευρώπη δεν μπορεί να παραμείνει απροετοίμαστη μπροστά στην προοπτική μιας εντεινόμενης στρατιωτικής απειλής.
«Πρόεδρε Τραμπ, ο Πούτιν είναι δικτάτορας» -Η φιλοτραμπική New York Post προειδοποιεί
Η Ρωσία έχει ήδη κινητοποιήσει 700.000 στρατιώτες, ενώ αυξάνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς την παραγωγή αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων. Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι θεωρητικοί – είναι μια ζοφερή υπενθύμιση ότι η στρατιωτική ισχύς εξακολουθεί να καθορίζει τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Σε αντίθεση, η Ευρώπη παραμένει κατακερματισμένη στον τομέα της άμυνας, με κάθε χώρα να λειτουργεί απομονωμένα, χωρίς συντονισμό και με ανεπαρκή εξοπλισμό. Η απάντηση πρέπει να είναι συλλογική. Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να είναι αδύναμη. Χρειάζεται επειγόντως μια κοινή αμυντική στρατηγική, περισσότερη συνεργασία και συντονισμένες επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία. Με την αύξηση των δαπανών στο 4% του ΑΕΠ, η ήπειρος θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τη συγκρότηση 50 νέων ταξιαρχιών, την προμήθεια 1.400 αρμάτων μάχης και 2.000 οχημάτων μάχης πεζικού – αριθμοί που θα άλλαζαν ριζικά την αμυντική της ικανότητα. Η ιστορία έχει δείξει ότι οι αυτοκρατορίες και τα κράτη δεν πέφτουν από οικονομικές κρίσεις, αλλά από στρατιωτική αδυναμία. Αν η Ευρώπη δεν θέλει να είναι έρμαιο των γεωπολιτικών αναταράξεων, πρέπει να δράσει τώρα. Η εποχή της αθωότητας έχει τελειώσει. Ή θα θωρακιστεί, ή θα παραδοθεί στη δίνη των εξελίξεων.