Υπάρχει μια αίσθηση ασφάλειας και θαλπωρής στο να τυλιχτείς μέσα σε μαλακές, καθαρές πιτζάμες μετά από μια κουραστική μέρα. Ένα μικρό τελετουργικό αυτοφροντίδας, που μας χαρίζει ζεστασιά και χαλάρωση. Όμως, αν κοιτάξουμε βαθύτερα, μήπως αυτή η άνεση γίνεται, άθελά μας, ένα μικρό εμπόδιο στη διατήρηση της έλξης στη σχέση μας; Ο έρωτας και η επιθυμία είναι ζωντανές ενέργειες. Δεν υπάρχουν αυτόματα, ούτε παραμένουν αλώβητα στον χρόνο. Χρειάζονται φροντίδα, ανανέωση, προσοχή. Και, ναι, η εμφάνισή μας—ακόμα και στο πιο οικείο περιβάλλον, την κρεβατοκάμαρά μας—παίζει ρόλο. Όταν παραδινόμαστε αποκλειστικά στην άνεση, ξεχνώντας τη γοητεία, δημιουργούμε ένα αίσθημα αδράνειας, μια σιωπηλή υπενθύμιση ότι το πάθος δεν έχει πια προτεραιότητα. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να κοιμόμαστε ντυμένοι σαν κινηματογραφικοί ήρωες ή να φοράμε ρούχα που μας κάνουν να νιώθουμε άβολα. Σημαίνει, όμως, ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δύναμη της αίσθησης. Μια ανάλαφρη υφή στο δέρμα, μια πινελιά αισθησιασμού, η αίσθηση ότι ακόμα επενδύουμε στην εικόνα μας για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, είναι στοιχεία που διατηρούν τη σπίθα ζωντανή.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται γυμνοί νιώθουν πιο συνδεδεμένοι, πιο χαρούμενοι, βιώνουν περισσότερη οικειότητα. Και δεν είναι μόνο ζήτημα φυσικής έλξης—είναι θέμα αίσθησης ελευθερίας, αυτοπεποίθησης, σιγουριάς για τον εαυτό μας. Όταν νιώθουμε επιθυμητοί, όταν βλέπουμε τον εαυτό μας όμορφο, εκπέμπουμε αυτή την ενέργεια και στον σύντροφό μας.
Πέρα από τη ρομαντική διάσταση, η φροντίδα του εαυτού μας είναι και πράξη αυτοσεβασμού. Δεν ντυνόμαστε όμορφα μόνο για τον άλλον, αλλά πρώτα για εμάς. Για να βλέπουμε στον καθρέφτη κάποιον που μας αρέσει, κάποιον που αγαπάμε, κάποιον που αισθάνεται καλά στο σώμα του. Οι σχέσεις δεν χάνονται από μεγάλες πράξεις, αλλά από μικρές παραλείψεις. Από την αίσθηση ότι ο άλλος δε μας βλέπει πια με το ίδιο πάθος, γιατί ίσως εμείς πρώτοι ξεχάσαμε να βλέπουμε τον εαυτό μας έτσι. Η επιθυμία είναι ένας χορός. Και όπως κάθε χορός, χρειάζεται ρυθμό, επαφή, μια αδιόρατη ένταση που κρατά τους δύο ανθρώπους δεμένους. Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την άνεση για χάρη της γοητείας—χρειάζεται, όμως, να θυμόμαστε ότι μπορούμε να έχουμε και τα δύο. Και ότι, κάποιες φορές, ένα απαλό, ανεπαίσθητο άγγιγμα δέρμα με δέρμα μπορεί να πει περισσότερα από χίλιες λέξεις.
