Ο κ. Πιερρακάκης και ο κ. Χατζηδάκης είναι άνθρωποι που είναι στην ίδια λογική, σχολίασε η υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ
Την άποψη ότι οι ανασχηματισμοί δεν επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, αλλά αντίθετα, οι ίδιες οι πολιτικές καθορίζουν την εξέλιξη των πραγμάτων, διατύπωσε η Άννα Διαμαντοπούλου, σχολιάζοντας τις πρόσφατες κυβερνητικές αλλαγές. Παρά τη γενική κριτική της στον ανασχηματισμό, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην τοποθέτηση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο υπουργείο Οικονομικών, χαρακτηρίζοντάς την ως μια «καλή συνέχεια» για τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Επισημαίνοντας τη στενή ιδεολογική και πολιτική σύνδεση του νέου υπουργού με τον προκάτοχό του, Κωστή Χατζηδάκη, τόνισε ότι η αλλαγή αυτή δεν σηματοδοτεί κάποια νέα πολιτική κατεύθυνση, αλλά την εξέλιξη μιας ήδη διαμορφωμένης γραμμής.
Η τελευταία ευκαιρία για ανάκαμψη
Στη συνέχεια, άσκησε κριτική στην αφήγηση περί «ανανέωσης γενιάς» που συνοδεύει κάθε ανασχηματισμό, επισημαίνοντας ότι η ιδέα αυτή δεν είναι καινούργια και έχει χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά στο παρελθόν, είτε με την εκλογή του Κώστα Καραμανλή, είτε με την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία. Σύμφωνα με την ίδια, η ηλικία των στελεχών δεν είναι το βασικό ζήτημα, αλλά η ικανότητα να συνδυάζεται η εμπειρία με τη δυναμική της νεότερης γενιάς, με απτά αποτελέσματα για την κοινωνία.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις συνεχείς αλλαγές στη θέση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, επισημαίνοντας ότι μέσα σε έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχουν περάσει πέντε διαφορετικοί υπουργοί από το χαρτοφυλάκιο αυτό. Κατά την ίδια, αυτή η διαρκής εναλλαγή αποτυπώνει μια έλλειψη σταθερού σχεδιασμού και στρατηγικής σε έναν κρίσιμο τομέα της οικονομίας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής διαχείρισης. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι η συζήτηση για την ηλικία ή την καταλληλότητα των υπουργών δεν αποτελεί τον πυρήνα του προβλήματος. Αντίθετα, το ζητούμενο είναι το αν οι αλλαγές αυτές συνοδεύονται από συγκεκριμένο σχέδιο και πολιτικές που θα απαντήσουν στις ανάγκες των πολιτών και όχι απλώς από εσωτερικές ανακατατάξεις που έχουν κυρίως επικοινωνιακό χαρακτήρα.
